به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران، پایگاه تحلیلی "المانیتور" در مقالهای به قلم "دانیل بن سیمون" مینویسد: اتفاقی نه چندان مهم، باعث شد که بازدید فرانسوا اولاند، رئیسجمهور فرانسه از اسرائیل، شدیدا مورد توجه رسانهها قرار گیرد. تا آن زمان، همه چیز طبق برنامه پیش میرفت. فرانسه اعلام کرده بود که اولاند در تاریخ 17 نوامبر برای دیداری رسمی، وارد اسرائیل خواهد شد و اسرائیل نیز اعلام کرده بود که با کمال مسرت و خوشحالی از وی استقبال خواهد کرد. اما اتفاقاتی که پس از این موضوع رخ داد، سر و صدای زیادی به راه انداخت.
*** واکنش شدید اسرائیل به اقدام فرانسه
اولاند که به نظر میرسید در مجلس «کنست» اسرائیل مورد استقبال قرار گیرد، برنامه سخنرانی خود را لغو کرد. «یولی ادلستین»، سخنگوی «کنست» نیز در واکنش به این اقدام، برنامههایی را برای تلافی از رئیسجمهور فرانسه اعلام کرد و مراسم استقبال رسمی از وی را نیز لغو کرد. به دنبال این اقدامات، رسانههای فرانسه نیز هیاهوی زیادی به راه انداختند. در مجلس ملی، نمایندگان در مورد بحران ایجاد شده در روابط بین فرانسه و رژیم صهیونیستی صحبت کردند و کارشناسان در خصوص مخمصهای که رئیسجمهور در آن گرفتار شده، و اینکه سران جامعه یهود از اقدام فرانسه احساس سرشکستگی کردهاند و همچنین در مورد واکنش اسرائیل، به بحث و گفت و گو پرداختند.
*** پیشبینیهای فرانسه درست از آب درنیامدند
هیچ یک از مشاوران اولاند، شدت این بحران را پیشبینی نمیکردند. آنها از مدل اوباما پیروی کرده بودند که بیانیه لغو سخنرانی خود را به «ادلستین» فرستاده بود. آنها مطمئن بودند که حضور اولاند در دانشگاه تلآویو و در برابر صدها تن از دانشجویان، وجههای را که وی در میان عموم مردم به دنبال آن است، به دست خواهد آورد؛ مخصوصا به این خاطر که سخنرانی خود را در مجلس کنست لغو کرده بود.
مشاوران اولاند، هرگز پیش بینی نمیکردند که «ادلستین» با این شدت واکنش نشان دهد. وی هر آنچه را که جرات انجامش را در برابر اوباما نداشت، در مورد اولاند انجام داد و افزون بر این اعلام کرد که کارکنان سفارت فرانسه و سایر نمایندگان رسمی فرانسه، اجازه برپایی نشست در مجلس اسرائیل را نخواهند داشت و وی نیز با آنها ملاقات نخواهد کرد.
*** اولاند حرف خود را پس گرفت
در ادامه، فرانسه تسلیم شد. اولاند، مرد سهل انگاری که در طول حرفه سیاسیاش به دنبال جلب موافقت مردم بوده و همواره خود را از درگیریها به دور نگه داشته، به یکباره احساس کرد که این اتفاق، آسیب سیاسی زیادی به وی وارد میکند. او با تصمیم خود، ضربه بزرگی به دیدار از پیش طرح ریزی شده و روابط کشورش با رژیم صهیونیستی، موضع «کنست» و به جامعه یهود فرانسه وارد ساخت.
رئیسجمهور فرانسه از تصمیم خود صرف نظر کرد و اعلام کرد که وی در مجلس «کنست» سخنرانی خواهد کرد. «ادلستین» نیز به دنبال این اتفاق، بیانیه پرحرارتی را در استقبال از اولاند منتشر ساخت. وی با اشتیاق فراوان اعلام کرد: «این افتخار بزرگی برای «کنست» اسرائیل به شمار میرود که میزبان رئیسجمهور فرانسه، کشوری که یکی از دوستان نزدیک اسرائیل به شمار میرود، باشد.»
*** موضع سرسختانه فرانسه در مذاکرات هستهای 1+5 در ژنو، به کمک فرانسه آمد
علاوه بر تصمیم اخیر اولاند، موضع سرسختانه فرانسه در مذاکرات هستهای 1+5 در ژنو نیز به کمک فرانسه آمد. مردم اسرائیل تحت تاثیر اقدام فرانسه که در تبعیت از اسرائیل علیه ایران صورت گرفته بود، قرار گرفتند. بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر رژیم صهیونیستی، پیش از برگزاری این اجلاس، بیاعتمادی کامل خود را نسبت به توافق در حال شکل گیری غرب و ایران ابراز کرده بود و لورن فابیوس، وزیر امور خارجه فرانسه نیز به گونهای رفتار کرد که گویی نماینده نتانیاهو در ژنو است. بلافاصله پس از پایان مذاکرات ژنو، نتانیاهو اعلام کرد که اسرائیل «برای رئیسجمهور فرانسه، فرش قرمز پهن خواهد کرد.»
*** از زمان «فرانسوا میتران» تاکنون، هیچ تغییری در سیاست فرانسه در خصوص مناقشه اسرائیل و فلسطین به وجود نیامده است
این چهارمین دیدار روسای جمهور فرانسه از اسرائیل است. فرانسوا میتران، رئیسجمهور سابق فرانسه در سال 1982 با وجودی که در مجلس کنست اعلام کرده بود که اسرائیل نمیتواند از برچیده شدن شهرکها و تاسیس دولت فلسطینی در تمام سرزمینهایی که از سال 1967، از جمله پایتخت عرب در بیت المقدس به اشغال رژیم صهیونیستی درآمده اند، جلوگیری کند، اما با استقبال گرم و مجللی رو به رو شده بود.
از آن زمان تاکنون، هیچ تغییری در سیاست فرانسه در خصوص مناقشه اسرائیل و فلسطین به وجود نیامده است. «ژاک شیراک» و «نیکلا سارکزی»، روسای جمهور سابق فرانسه نیز با وجودی که دقیقا موضع «میتران» را تصریح کرده بودند، اما با استقبال گرمی مواجه شدند. سارکوزی نیز با اینکه از اسرائیل تعریف و تمجید بسیاری میکرد، اما در مورد لزوم راه حل برای پایان دادن به مناقشه، مصمم بود.
*** استقبال از اولاند در رام الله، تا اندازه زیادی به سخنان وی در اسرائیل بستگی خواهد داشت
انتظار میرود که اولاند نیز مسیر روسای جمهور پیش از خود را که بر تقسیم اراضی به عنوان مبنایی برای حل و فصل مناقشه بین فلسطین و اسرائیل تاکید داشتند، در پیش بگیرد. کشورهای عربی و مردم فلسطین انتظار دارند که اولاند در سخنرانی خود در مجلس کنست اسرائیل و همچنین در دیدار خود با نتانیاهو، موضع همیشگی فرانسه را تقویت کند. استقبال از اولاند در رام الله، تا اندازه زیادی به سخنان وی در اسرائیل بستگی خواهد داشت.
در حال حاضر 600 هزار فرانسوی زبان در اسرائیل زندگی میکنند که دهها هزار نفر از آنها در طول یک دهه اخیر، از فرانسه به آنجا مهاجرت کردهاند. به علاوه، 700 هزار یهودی نیز در فرانسه زندگی میکنند. تمامی آنها «سیاست عرب» کشورشان را که آن را تلاشی در جهت دلجویی اعراب به هزینه اسرائیل میدانند، از نزدیک دنبال میکنند.
*** مخمصه سیاسی اولاند در اسرائیل، به سود فرانسه نخواهد بود
در گذشته، بیشتر یهودیان فرانسه به نامزدهای جناح چپ رای میدادند اما در انتخابات سالهای 2007 و 2012، آنها تغییر عقیده داده و با اشتیاق تمام به سارکوزی، نامزد جناح راست رای دادند. مسائل داخلی مانع پرداختن به موضع فرانسه نسبت به اسرائیل شد. نامزدهای جناح راست، خود را طرفدار اسرائیل نشان میدادند در حالی که به نظر میرسید، منافع اعراب، جزو اولویتهای نامزدهای متعلق به جناح چپ به شمار میرود.
این یک مخمصه سیاسی است که فرانسوا اولاند در سفر خود به اسرائیل با آن رو به رو است. او مجبور است برای راضی کردن یهودیان و فلسطینیان، تمام مهارتهای خود را به کار گیرد اما به نظر میرسد که مواجهه با این مسئله، کاری غیرممکن است. به گفته یکی از مفسران، حتی در صورتی که اولاند در این کار موفق شود، در مورد بازسازی موقعیت وی در داخل کشور، تردید وجود دارد. طبق اظهارات « فرانسوا کلمانسو»، مفسر سیاسی روزنامه فرانسوی «لوژورنال دو دیمانش»، «رئیسجمهور اولاند، در گیر و دار یک رکود سیاسی است که هیچ رئیسجمهوری پیش از وی آن را تجربه نکرده است. وی مجبور به انتخاب است و فرانسه هیچ تمایلی به سفر وی ندارد.»
و شاید آنچه که از دیدار وی حاصل گردد، تقویت روابط اقتصادی دوجانبه باشد. پیش بینی میشود تجاری که در این سفر اولاند را همراهی میکنند، فعالیتهای اقتصادی خود را بین رژیم صهیونیستی و فرانسه توسعه دهند.
انتهای پیام/