افشاري در گفتگو با خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران گفت: فرار از خانه و اقدام به دوري از منزل و ترك اعضاي خانواده در واقع نوعي واكنش نسبت به شرايطي است كه از نظر فرد نا مساعد و تغيير ناپذير است.

وي ادامه داد: اين عمل معمولاً بعنوان مكانيسم دفاعي به منظور كاهش ناخوشايندي و خلاصي از محرك‌هاي آزاردهنده انجام مي‌شود.

افشاري تأكيد كرد: آسيب‌‌هاي اجتماعي نظير فرار از خانه داراي زمينه‌ها و ابعاد مختلفي هستند و عوامل گوناگوني ازجمله عوامل فردي، خانوادگي و اجتماعي در شكل گيري آن مؤثر است.

وي افزود: اقدام به فرار هم از سوي پسران و مردان متأهل و هم از سوي دختران و زنان متأهل انجام مي‌شود البته دلايل چنين اقدامي توسط مردان متأهل و پسران با يكديگر متفاوت است، زنان متأهل نيز اغلب توسط خشونت و مفاسد اخلاقي همسر يا اغفال و مفاسد اجتماعي خود از خانه متواري مي‌شوند.

افشاري ادامه داد: در شرايطي ممكن است كه اقدام به فرار به همراه فردي از جنس مخالف با زمينه دوستي و قرار ملاقات انجام شود.

وي در خصوص اينكه فرار آغز بي خانماني است افزود: دختران فراري براي امرار معاش به سرقت، تكدي گري و روسپيگري اقدام مي‌كنند و تمامي پل‌هاي پشت سر خود را خراب مي‌كنند.
افشاري خاطر نشان كرد: توجه و رسيدگي بيشتر به نهادهاي خانواده و سعي در رفع مشكلات مختلف تربيتي اقتصادي، فرهنگي آنها از طريق دولت و راه‌هاي مقابله با اين مسأله است.

انتهای‌پیام/