به گزارش خبرنگار دفاعی امنیتی باشگاه خبرنگاران؛ مهدی چمران نایب رئیس شورای شهر تهران، در همایش فرشته‌های سوسنگرد که به مناسبت یادبود آزادسازی سوسنگرد در دانشگاه علوم انتظامی امین در حال برگزاری است، اظهار داشت: سوسنگرد نقطه استراتژیکی بود که رزمندگان اسلام، صدام را در رسیدن به آن ناکام گذاردند.
 
وی افزود: روز آزادی سوسنگرد که خدمت امیر سلیمی در ستاد جنگهای نامنظم رسیدیم، روح تاسوعا و این شهر شهر آتش و خون بود.
 
چمران تصریح کرد: باید از رزمندگان مظلوم ستاد جنگهای نامنظم و نیروهای مردمی آن روز بیشتر یاد شود زیرا ارتش هنوز شکل خود را نگرفته بود و سپاه نیز تازه شکل گرفته بود و بسیج نیز تشکیل نشده بود، لذا مقام معظم رهبری و شهید چمران ستاد جنگهای نامنظم را به همراه نیروهای مردمی باهم تشکیل داده و اداره می کردند.
 
نایب رئیس شورای شهر تهران گفت: شهید چمران 8 سال جنگهای چریکی در مقابل اسرائیل و فالانژهای لبنان انجام داده و اولین تانکهای دشمن را در بنت جبیل به آتش کشیده بود.
 
وی افزود: در عملیات آزادسازی سوسنگرد نیروهای مردمی و نیروهای چریکی شکل گرفتند که بعدها به بسیج تبدیل شدند.
 
وی با اشاره به نامه شهید مصطفی چمران به امام خمینی (ره) اظهار داشت: شهید چمران در این نامه نوشته بود؛ ما با این سیستم نمی‌توانیم با عراقی‌ها بجنگیم و باید آنها را عقب برانیم تا ارتش و سپاه خود را بازیابند، لذا باید نیروهای مردمی و جنگهای نامنظم به میدان بروند.
 
چمران تصریح کرد: فرمانده کل قوای آن روز یعنی بنی صدر اجازه عملیات به لشکر 92 خوزستان نمی داد، اما شهید چمران و مقام معظم رهبری با دستور امام خمینی (ره) که سوسنگرد باید تا فردا آزاد شود، موجب شدند تیپ 2 لشکر 92 به کمک بیایند و در اینجا رزمندگان سپاه اهواز نیز آمده بودند و در پشت ابوحمیزه، تانکها سنگر گرفتند.
 
چمران تاکید کرد: در اینجا دیگر روش کلاسیک جواب نمی‌داد و شهید چمران تاکتیک جلورفتن نیروهای پیاده و پشتیبانی نیروهای زرهی در پشت سر آنها را پیاده کرد.
 
وی افزود: در یک بخش شهید چمران و در بخش دیگر امین‌ هادوی و در قسمت سوم نیز عشایر جنوب به فرماندهی غرضی و گروه دیگر نیز از صنایع دفاع در ستاد جنگهای نامنظم به فرماندهی بختیاری با آرپیجی و تفنگ 106 جلو می‌آمدند.
 
وی اظهار داشت: ما به شهید چمران گفتیم که در آن 4 ماهی که بستری بود، این خاطرات را بنویسد که با عنوان دست نگاشته منتشر شده است.
 
عضو شورای شهر تهران تصریح کرد: شهید چمران برای تیمسار فلاحی نوشت؛ که ما در وسط جاده جنگ هستیم و هلی‌کوپترها و جنگنده‌ها بیایند و آتش بریزند و از او امضاء هم گرفته و اصل آن در کتاب آمده است.
 
وی افزود: در این عملیات ابتدا خاکریزها را می‌گرفتیم و بعد نیروهای زرهی به دنبال آن می‌آمدند و این روشی بود که بعدا در اکثر عملیات‌های بزرگ جا افتاد.
 
مهدی چمران اظهار داشت: شهید چمران گفت؛ وقتی نیروها محاصره می شدند، یک تصمیم انتحاری گرفتم و به همه گفتم برگردید و خودم به تنهایی با دشمن می جنگیدم و در همان روز  شهید اکبر چهره قالی و شهید ستوان مرسومی به شهادت رسیدند.
 
وی تصریح کرد: در همانجا شهید چمران مجروح می‌شود که گلوله‌های تانک به پا و ران او اصابت کرد و از دو ناحیه زخمی شد.
 
عضو شورای شهر تهران گفت: شهید چمران می‌نویسد؛ احساس می‌کردم در رکاب امام حسین (ع) و در کربلا می‌جنگم، به کربلای خوزستان آمده‌ام و آرزوی من این است که خون گرم من در زمین داغ به زمین بریزد و رقصی چنین میانه میدانم آرزوست!
 
وی خاطرنشان کرد: وقتی شهید چمران مصدوم شد، کماندوهای عراقی آمدند تا او را به اسارت بگیرند، اما وی لباس پلنگی لبنانی به تن داشت و در آن هوای داغ صورتش آفتاب سوخته شده بود و با آنها عربی صحبت کرد و دشمن فکر کرد وی عراقی است، اما شهید چمران همه آنها را به رگبار بست و با یک کامیون ایفای غنیمت گرفته شده عراقی به پشت جبهه آمد و روانه بیمارستان شد.
 
انتهای پیام/