تقویم شیعه(28 محرم)؛
وقتی اسرای اهل بیت(ع) به بعلبک می رسند
پیامر(ص) چون به محل مورد نظر رسیدند، منافقین با چهره های بسته هر کدام ظرفی که داخل آن سنگریزه بود از بالا رها نموده و شروع به داد و فریاد و نعره زدن کردند. اما عمار مهار ناقه را گرفته بود و حذیفه هم در کنار آن حضرت بود و سرانجام نقشه آن کوردلان نقش بر آب شد.
به گزارش خیمه گاه باشگاه خبرنگاران؛
بنابر نقلی ورود اسرای اهل بیت(ع) به شهر بعلبک و استقبال مردم آن شهر از نیزه داران با شکر و سـویق و آذوقه و علف در این روز بوده است، که حضرت ام کلثوم(س) با دیدن این منظره در حق آنان نفرین کردند.
وفات حذیقه بن یمان
جذیفه از بزرگان اصحاب پیامبر(ص) و از خواص اصحاب امیر المومنین(ع) بود. پدر حذیفه در جنگ احد اشتباها و به وسیله یکی از مسلمانان کشته شد.
حذیفه یکی از هفت نفری بود که بر صدیقه طاهره(س) نماز خواندند. او صحابه منافق را می شناخت. منافقینی که پس از غدیر خم توطئه قتل پیامبر(ص) را چیدند و می خواستند در بازگشت از غدیر خم در راهی که از کوه می گذشت شتر حضرت را بترسانند تا بر مد و حضرت به دره سقوط کند و به قبل برسد. اما جبرئیل این نقشه را به سمع مبارک نبوی رسانید.
پیامر(ص) چون به محل مورد نظر رسیدند، منافقین با چهره های بسته هر کدام ظرفی که داخل آن سنگریزه بود از بالا رها نموده و شروع به داد و فریاد و نعره زدن کردند. اما عمار مهار ناقه را گرفته بود و حذیفه هم در کنار آن حضرت بود و سرانجام نقشه آن کوردلان نقش بر آب شد.
پیامبر(ص) آن منافقین را به حذیفه معرفی فرمودند که عبارت بودند از اولی و دومی و سومی و ابو عبیده و معاذ بن جبل و سالم و معاویه و عمر و عاص و طلحه و سعد بن ابی وقاص و عبد الرحمن بن عوف و ابوموسی اشعری و مغیره بن شعبه و ابو هریره، و حذیفه همه را با خاطر سپرد. به همین دلیل بود که غاصبین خلافت بعد از آن واقعه از حذیفه می ترسیدند که مبادا آنان را به مردم معرفی کند.
لذا حذیفه بر جنازه هرکس حاضر نمی شد دیگران می فهمیدند که میت از منافقین بوده است. نکته جالب آنجا بود که دومی برای سر پوش گذاشتن بر نفاق خویش و تبرئه خود، از حذیفه می پرسید:« اگر این شخص از منافقین است بگو تا من بر او نماز نخوانم»!!!!!!!
این بزرگوار چهل روز پس از خلافت ظهاری امیر المومنین(ع) در مدائن از دنیا رحلت فرمود. او قبل از رحلت به دو فرزندش صـفوان و سـعید وصـیت کرد کـه همیشه ملازم امیر المومنین(ع) باشند و ایشان هم به وصیت پدر عمل نمودند تا در جنگ صفین به شهادت رسیدند.
تبعید امام جواد(ع) به بغداد
در سال ۲۲۰ هـ امام جواد(ع) به دستور معتصم از مدینه به بغداد تبعید شدند.
بنابر نقلی ورود اسرای اهل بیت(ع) به شهر بعلبک و استقبال مردم آن شهر از نیزه داران با شکر و سـویق و آذوقه و علف در این روز بوده است، که حضرت ام کلثوم(س) با دیدن این منظره در حق آنان نفرین کردند.
وفات حذیقه بن یمان
جذیفه از بزرگان اصحاب پیامبر(ص) و از خواص اصحاب امیر المومنین(ع) بود. پدر حذیفه در جنگ احد اشتباها و به وسیله یکی از مسلمانان کشته شد.
حذیفه یکی از هفت نفری بود که بر صدیقه طاهره(س) نماز خواندند. او صحابه منافق را می شناخت. منافقینی که پس از غدیر خم توطئه قتل پیامبر(ص) را چیدند و می خواستند در بازگشت از غدیر خم در راهی که از کوه می گذشت شتر حضرت را بترسانند تا بر مد و حضرت به دره سقوط کند و به قبل برسد. اما جبرئیل این نقشه را به سمع مبارک نبوی رسانید.
پیامر(ص) چون به محل مورد نظر رسیدند، منافقین با چهره های بسته هر کدام ظرفی که داخل آن سنگریزه بود از بالا رها نموده و شروع به داد و فریاد و نعره زدن کردند. اما عمار مهار ناقه را گرفته بود و حذیفه هم در کنار آن حضرت بود و سرانجام نقشه آن کوردلان نقش بر آب شد.
پیامبر(ص) آن منافقین را به حذیفه معرفی فرمودند که عبارت بودند از اولی و دومی و سومی و ابو عبیده و معاذ بن جبل و سالم و معاویه و عمر و عاص و طلحه و سعد بن ابی وقاص و عبد الرحمن بن عوف و ابوموسی اشعری و مغیره بن شعبه و ابو هریره، و حذیفه همه را با خاطر سپرد. به همین دلیل بود که غاصبین خلافت بعد از آن واقعه از حذیفه می ترسیدند که مبادا آنان را به مردم معرفی کند.
لذا حذیفه بر جنازه هرکس حاضر نمی شد دیگران می فهمیدند که میت از منافقین بوده است. نکته جالب آنجا بود که دومی برای سر پوش گذاشتن بر نفاق خویش و تبرئه خود، از حذیفه می پرسید:« اگر این شخص از منافقین است بگو تا من بر او نماز نخوانم»!!!!!!!
این بزرگوار چهل روز پس از خلافت ظهاری امیر المومنین(ع) در مدائن از دنیا رحلت فرمود. او قبل از رحلت به دو فرزندش صـفوان و سـعید وصـیت کرد کـه همیشه ملازم امیر المومنین(ع) باشند و ایشان هم به وصیت پدر عمل نمودند تا در جنگ صفین به شهادت رسیدند.
تبعید امام جواد(ع) به بغداد
در سال ۲۲۰ هـ امام جواد(ع) به دستور معتصم از مدینه به بغداد تبعید شدند.
