وی اظهار داشت: زندگی آپارتمانی و مدرن امروزی نباید کودکان و نوجوانان را از تفریح، پارک، بازی و ارتباط سالم با اقوام محروم کند، والدین وقتی برای کمبود وقت یا به دلایل دیگر به جای یک ارتباط سالم با دنیای مجازی با اقوامشان ارتباط برقرار می‌کنند.

شادی و محبت در آن خانواده کم می‌شود و به پیرو آن افسردگی افزایش می‌یابد و معمولاً در این خانواده‌ها کودک برای جبران کمبودهایش به دنیای مجازی پناه می‌برد و این ارتباط با دنیای مجازی به حدی می‌شود که در صورت قطع یا در دسترس نبودن اینترنت کودک عصبی و پرخاشگر شده یا با بی‌قراری احساس کمبود می‌کند و تنها با استفاده از اینترنت از این حالت خارج و به آرامش می‌رسد که این به معنای اعتیاد به اینترنت است.

وی در پایان افزود: اعتیاد به اینترنت احتیاج به دارودرمانی ندارد اما حتما خانواده‌های که نشانه‌هایش را در کودکانشان می‌بینید باید سبک زندگیشان را عوض کنند و علاوه بر اینکه فرزندانشان را در خانه تشویق به خوانده کتاب کنند، وقت بیشتری را برای تفریح، پارک، پیاده‌روی و حتی یک وعده غذایی بیرون از خانه به خانواده و فرزندانشان اختصاص دهند.

انتهای پیام/