به گزارش باشگاه خبرنگاران کرمانشاه

وی با بیان اینکه در این شب ایرانیان زادن مهر را بزرگ می‌دارند و جشن می‌گیرند، ادامه داد: مهر نام یکی از ایزدان باستانی در ایران بوده است، نام ایزد پیمان و از همین روی واژه مهر در زبان پارسی به معنای دوستی بر جای مانده است.

به گفته این استاد دانشگاه مهر خداوند و دارنده‌ی دشت‌های فراخ بوده است که هر پگاه بر گردونه زرین بر می‌نشته است و از البرز کوه در پهنه‌های سپهر می‌تاخته است و روان‌های پاک و پیراسته از آلایش گناه را به فرازنای سپهر و به "گروثمان"، بهشت آیینی ایرانی می‌برده است، به خانه خنیا و سرای سرود.

کزازی دیگر کاربرد واژه مهر را نام دین آوری دانست که 30 سال پس از برپایی جهانشاهی اشکانی و 60 سال پس از تازش اسکندر گجسته به نفرین، از دوشیزه‌ای به نام ناهید در یکی از شهرهای خاوری ایران زاد تا جهان را با آیینی نو بیافروزد، آیینی که مهرپرستی یا میتراییسم نامیده می‌شود.

این پژوهشگر و محقق در ادامه اشاره ای به آیین‌های باستانی ایران در شب یلدا داشت و خاطرنشان کر د:ایرانیان در این شب خانی آیینی را می‌گستردند، خانی که با نشانه‌هایی رازآورانه و آیینی زیور گرفته است.

کزازی انار را برترین این نشانه‌ها دانست و تصریح کرد: انار میوه‌ای است نمایدن در ایران زمین و به پاس گردی و سرخی نماد خورشید است و از همین روی میوه‌ای است که هموراه بر خان آیینی شب یلدا نهاده می‌آید.

وی گفت: در روزگار پسین میوه‌ای دیگر و همچنان گرد و درون سرخ به نام هندوانه بر این خان افزوده شده است.

این استاد ادبیات و زبان پارسی دانه‌ها و آجیل خشک را از دیگر نشانه‌های بایسته بر خان یلدا عنوان کرد و اظهارداشت: این دانه های شکستنی و خوردنی خشک و شیرین از آن رو بر خان یلدا نهاده می‌آیند که فرآورده‎‌های خورشید شمرده می‌شوند، زیرا خورشید است که زمین را گرمی می‌بخشد، آماده کشت می‌کند، درختان را می‌رویاند و بار می‌دهد.

کزازی معتقد است، چون در گذشته در زمستان میوه‌های تازه در دسترس نبوده‌است ایرانیان گونه خشک شده آنها را به نشانه خجستگی خورشید و مهرورزی و پروندگی آن بر این خان آیینی می‌نهند.

کزازی با تاکید بر اینکه جشن‌های ایرانی سرشتی همگانی داشته‌اند و هنوز نیز کمابیش دارند، یادآورشد: به دیگر سخن ایرنیان شب یلدا گرد هم می‌آمدند و این جشن را برپا می‌داشته اند.

وی تصرریح کرد: در جشن و آیین شب یلدا هنجار آن است که خانواده‌ها، خویشان و دوستان گرد هم می‌آیند و برخان شب یلدا می‌نشینند و می‌کوشند در کنار هم این شب را به روز برسانند/س