تاکتیکهای فعالیت لابی صهیونیسم در آمریکا
لابی صهیونیسم در آمریکا از شبکه‌ای پیچیده، تاکتیکهای گسترده و نفوذ بالا برخوردار است و از این طریق مانع از هر اقدام سیاست خارجی آمریکا در تعارض با منافع تل‌آویو می‌شود.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران، در دایرة المعارف بریتانیا واژه « لابی » اینگونه تعریف شده است: لابی عبارت است از گروهی کارگزار فعال که منافع خاصی دارند و بر کارمندان رسمی به ویژه قانونگذاران فشار می آورند تا آنها را در کاری که انجام می دهند تحت تأثیر قرار دهند.
در چاپ بین الملل فرهنگ وبستر درباره لابی آمده است: اشخاصی هستند که به راهروهای پارلمان رفت و آمد دارند، یا اشخاصی که عضو پارلمان نیستند و سمت رسمی ندارند، یا اشخاصی که سمتهای دولتی دارند، و تلاش می کنند از طریق ارتباطات ویژه و با هدف تصویب یک قانون مشخص یا اتخاذ یک سری تصمیمات خاص، بر شرکا یا شخصیتهای عمومی تأثیر بگذارند.
این تعریف می تواند مقدمه ای برای شناخت میزان نفوذ لابی یهودی در آمریکا و به ویژه در بخشهای تصمیم گیری این کشور باشد، همچنین تعریف مذکور می تواند راه را باز کند تا واقعیت سازمانهای یهودی در آمریکا و تاکتیکهای آنها برای کشاندن روابط آمریکا و اسرائیل به سمت منافع اسرائیل - البته در چارچوب منافع خاورمیانه ای آمریکا - آشکار گردد.
«تاکتیک مرحله به مرحله» اساسی ترین تاکتیک اسرائیل
صهیونیستها تا قبل از سال 1948 متمایل به بریتانیا بودند اما از این تاریخ به بعد با توجه به نفوذ و قدرت آمریکا در عرصه روابط بین الملل، متوجه این کشور شدند. روش صهیونیسم برای تحقق هدف مذکور، به صورت تاکتیکهای مختلف – چه اصلی و چه فرعی – آشکار شد. مهمترین و اساسی ترین این تاکتیکها تاکتیک مرحله به مرحله است؛ این تاکتیک مهمترین وجه مشخصه صهیونیسم است و صحبت کردن درباره روش یا طرح صهیونیسم در حقیقت حول محور تاکتیک مرحله به مرحله می چرخد. این تاکتیک در همه لحظات و حرکات صهیونیسم به چشم می خورد و در چارچوب نظریه « طرح صهیونیسم » به معنای تعامل میان چهار اصل است:
1- واقع گرایی، که سقف خواسته های جنبش صهیونیسم در همه شرایط زمانی را با توجه به پتانسیلها و اوضاع این جنبش، مشخص می کند.
2- انعطاف پذیری، که مبتنی بر استفاده از ابزارها و قالبهای مختلف است.
3- اصل عدم عقب نشینی، که کف خواسته های صهیونیسم در همه شرایط زمانی را تعیین می کند.
4- صعود به مرحله بعد، به گونه ای که صهیونیسم بعد از کسب همه دستاوردهای طراحی شده در یک شرایط زمانی مشخص، خواسته های جدیدی را مطرح می کند که کف آن، سقف و خواسته کامل مرحله قبلی، محسوب می شود. با توجه به این اصول می توان روابط صهیونیسم با کشورهای جهان را ارزیابی کرد.
بیش از پنج ملیون یهودی در آمریکا زندگی می کنند
اغلب یهودیان جهان در آمریکا زندگی می کنند و جمعیت آنها در این کشور به 5.7 ملیون نفر می رسد. جنبش صهیونیسم با استفاده از این مسأله، توانست یک لابی فشار یهودی در ایالات متحده تأسیس نماید. بر اساس یکی از قوانین آمریکا که در سال 1964 به تصویب رسید جریانهای مختلف می توانند یک گروه فشار تأسیس کنند تا از طریق راهبردها و تاکتیکهای متعدد منافع خود را محقق کنند، که به دو نمونه از این راهبردها و تاکتیکها اشاره می کنیم:
1- تأثیرگذاری مستقیم، مانند تماس با قوه مجریه یا مقننه.
2- تأثیرگذاری غیر مستقیم، مانند بسیج افکار عمومی و ایجاد یک رویکرد عمومی که سیاست سازان را برای اتخاذ یک تصمیم خاص در جهت تحقق منافع گروههای فشار، تحت تأثیر قرار دهد.
حضور نماینده آیپک در همه نشستهای علنی کنگره
بر اساس قانون مذکور، گروههای یهودی توانستند با حمایت جنبش صهیونیسم، کمیته ای را در سال 1959 تشکیل دهند و آیپک ( کمیته روابط عمومی آمریکا و اسرائیل ) را به عنوان یک لابی صهیونیستی در ادارات آمریکا به ثبت برسانند. « آی ال کنن » که در اسناد وزارت دادگستری آمریکا به عنوان مؤسس آیپک ثبت شده است در عین حال نماینده یک کشور خارجی هم محسوب می شود. کمیته آیپک از یک رئیس و مدیر اجرایی تشکیل شده و شورای فدراسیون یهودیان و سازمان « بنای بریث » نیز به آیپک کمک می کنند تا از طریق حمایت از لابی یهودی و گسترش نفوذ آن در کنگره و سایر پایگاههای تصمیم گیری در آمریکا، جنبش صهونیسم و اسرائیل را تقویت کنند.
کمیته آیپک اصرار دارد که نماینده ای در همه نشستهای علنی کنگره داشته باشد تا کارتها { ی رأی گیری } را توزیع نموده و بی هیچ واهمه ای با همه کارمندان بلندپایه و معمولی در ارتباط باشد. در نشستهای غیر علنی هم همیشه یکی از اعضای فراکسیون حمایت از اسرائیل در کنگره، شرکت دارد و دستور کار کنگره را به به صورت مستمر مطالعه می کند تا اگر نکته نگران کننده ای وجود داشته باشد کمیته آیپک را مطلع کند و این کمیته برای رفع نگرانی ها به دیدار اعضای کنگره برود.
از همه این مثالها روشن می شود که لابی صهیونیستی تا چه میزان بر کنگره تأثیرگذار است؟! البته پرواضح است که حمایت آمریکا از اسرائیل فراتر از مرزهای لابی گری است، اسحاق رابین نخست وزیر مقتول اسرائیل هنگامی که سفارت اسرائیل در واشنگتن را اداره می کرد این نکته را مورد تأکید قرار داد و گفت: « معتقدم که پیوند مردم و دولت آمریکا با اسرائیل فراتر از وزن و نفوذ یهودیان مقیم آمریکاست».
136 ملیارد دلار ارزش تراکمی کمکهای آمریکا به اسرائیل از 1951 تا 2013
لابی یهودی در ایالات متحده توانسته است در سالهای گذشته با آن دسته از اعضای کنگره که تلاش داشته اند از حق اعراب در فلسطین حمایت کنند، مبارزه کند و آنها را به صهیونیست ستیزی و مقابله با اسرائیل متهم سازد. لابی یهودی همانگونه که موفق شده دیدگاههای اسرائیل و نه سایر دیدگاهها را به دولتمردان آمریکا انتقال دهد، توانسته است قانونگذاران آمریکایی را از سفر به کشورهای عربی بازدارد.
لابی یهودی از طریق سازمانهای متعددی که در آمریکا دایر کرده، از ثروت و پول خود برای جلب حمایت اعضای کنگره از اسرائیل، استفاده می کند و همیشه توانسته است دولتهای آمریکا را تحت فشار قرار دهد تا به کمکهای خود به اسرائیل که ارزش تراکمی آن از سال 1951 تا 2013 بالغ بر 136 ملیارد دلار می شود، ادامه دهند، کمکهایی که 61٪ آن کمک نظامی بوده است.
در چاپ بین الملل فرهنگ وبستر درباره لابی آمده است: اشخاصی هستند که به راهروهای پارلمان رفت و آمد دارند، یا اشخاصی که عضو پارلمان نیستند و سمت رسمی ندارند، یا اشخاصی که سمتهای دولتی دارند، و تلاش می کنند از طریق ارتباطات ویژه و با هدف تصویب یک قانون مشخص یا اتخاذ یک سری تصمیمات خاص، بر شرکا یا شخصیتهای عمومی تأثیر بگذارند.
این تعریف می تواند مقدمه ای برای شناخت میزان نفوذ لابی یهودی در آمریکا و به ویژه در بخشهای تصمیم گیری این کشور باشد، همچنین تعریف مذکور می تواند راه را باز کند تا واقعیت سازمانهای یهودی در آمریکا و تاکتیکهای آنها برای کشاندن روابط آمریکا و اسرائیل به سمت منافع اسرائیل - البته در چارچوب منافع خاورمیانه ای آمریکا - آشکار گردد.
«تاکتیک مرحله به مرحله» اساسی ترین تاکتیک اسرائیل
صهیونیستها تا قبل از سال 1948 متمایل به بریتانیا بودند اما از این تاریخ به بعد با توجه به نفوذ و قدرت آمریکا در عرصه روابط بین الملل، متوجه این کشور شدند. روش صهیونیسم برای تحقق هدف مذکور، به صورت تاکتیکهای مختلف – چه اصلی و چه فرعی – آشکار شد. مهمترین و اساسی ترین این تاکتیکها تاکتیک مرحله به مرحله است؛ این تاکتیک مهمترین وجه مشخصه صهیونیسم است و صحبت کردن درباره روش یا طرح صهیونیسم در حقیقت حول محور تاکتیک مرحله به مرحله می چرخد. این تاکتیک در همه لحظات و حرکات صهیونیسم به چشم می خورد و در چارچوب نظریه « طرح صهیونیسم » به معنای تعامل میان چهار اصل است:
1- واقع گرایی، که سقف خواسته های جنبش صهیونیسم در همه شرایط زمانی را با توجه به پتانسیلها و اوضاع این جنبش، مشخص می کند.
2- انعطاف پذیری، که مبتنی بر استفاده از ابزارها و قالبهای مختلف است.
3- اصل عدم عقب نشینی، که کف خواسته های صهیونیسم در همه شرایط زمانی را تعیین می کند.
4- صعود به مرحله بعد، به گونه ای که صهیونیسم بعد از کسب همه دستاوردهای طراحی شده در یک شرایط زمانی مشخص، خواسته های جدیدی را مطرح می کند که کف آن، سقف و خواسته کامل مرحله قبلی، محسوب می شود. با توجه به این اصول می توان روابط صهیونیسم با کشورهای جهان را ارزیابی کرد.
بیش از پنج ملیون یهودی در آمریکا زندگی می کنند
اغلب یهودیان جهان در آمریکا زندگی می کنند و جمعیت آنها در این کشور به 5.7 ملیون نفر می رسد. جنبش صهیونیسم با استفاده از این مسأله، توانست یک لابی فشار یهودی در ایالات متحده تأسیس نماید. بر اساس یکی از قوانین آمریکا که در سال 1964 به تصویب رسید جریانهای مختلف می توانند یک گروه فشار تأسیس کنند تا از طریق راهبردها و تاکتیکهای متعدد منافع خود را محقق کنند، که به دو نمونه از این راهبردها و تاکتیکها اشاره می کنیم:
1- تأثیرگذاری مستقیم، مانند تماس با قوه مجریه یا مقننه.
2- تأثیرگذاری غیر مستقیم، مانند بسیج افکار عمومی و ایجاد یک رویکرد عمومی که سیاست سازان را برای اتخاذ یک تصمیم خاص در جهت تحقق منافع گروههای فشار، تحت تأثیر قرار دهد.
حضور نماینده آیپک در همه نشستهای علنی کنگرهبر اساس قانون مذکور، گروههای یهودی توانستند با حمایت جنبش صهیونیسم، کمیته ای را در سال 1959 تشکیل دهند و آیپک ( کمیته روابط عمومی آمریکا و اسرائیل ) را به عنوان یک لابی صهیونیستی در ادارات آمریکا به ثبت برسانند. « آی ال کنن » که در اسناد وزارت دادگستری آمریکا به عنوان مؤسس آیپک ثبت شده است در عین حال نماینده یک کشور خارجی هم محسوب می شود. کمیته آیپک از یک رئیس و مدیر اجرایی تشکیل شده و شورای فدراسیون یهودیان و سازمان « بنای بریث » نیز به آیپک کمک می کنند تا از طریق حمایت از لابی یهودی و گسترش نفوذ آن در کنگره و سایر پایگاههای تصمیم گیری در آمریکا، جنبش صهونیسم و اسرائیل را تقویت کنند.
کمیته آیپک اصرار دارد که نماینده ای در همه نشستهای علنی کنگره داشته باشد تا کارتها { ی رأی گیری } را توزیع نموده و بی هیچ واهمه ای با همه کارمندان بلندپایه و معمولی در ارتباط باشد. در نشستهای غیر علنی هم همیشه یکی از اعضای فراکسیون حمایت از اسرائیل در کنگره، شرکت دارد و دستور کار کنگره را به به صورت مستمر مطالعه می کند تا اگر نکته نگران کننده ای وجود داشته باشد کمیته آیپک را مطلع کند و این کمیته برای رفع نگرانی ها به دیدار اعضای کنگره برود.
از همه این مثالها روشن می شود که لابی صهیونیستی تا چه میزان بر کنگره تأثیرگذار است؟! البته پرواضح است که حمایت آمریکا از اسرائیل فراتر از مرزهای لابی گری است، اسحاق رابین نخست وزیر مقتول اسرائیل هنگامی که سفارت اسرائیل در واشنگتن را اداره می کرد این نکته را مورد تأکید قرار داد و گفت: « معتقدم که پیوند مردم و دولت آمریکا با اسرائیل فراتر از وزن و نفوذ یهودیان مقیم آمریکاست».
136 ملیارد دلار ارزش تراکمی کمکهای آمریکا به اسرائیل از 1951 تا 2013
لابی یهودی در ایالات متحده توانسته است در سالهای گذشته با آن دسته از اعضای کنگره که تلاش داشته اند از حق اعراب در فلسطین حمایت کنند، مبارزه کند و آنها را به صهیونیست ستیزی و مقابله با اسرائیل متهم سازد. لابی یهودی همانگونه که موفق شده دیدگاههای اسرائیل و نه سایر دیدگاهها را به دولتمردان آمریکا انتقال دهد، توانسته است قانونگذاران آمریکایی را از سفر به کشورهای عربی بازدارد.
لابی یهودی از طریق سازمانهای متعددی که در آمریکا دایر کرده، از ثروت و پول خود برای جلب حمایت اعضای کنگره از اسرائیل، استفاده می کند و همیشه توانسته است دولتهای آمریکا را تحت فشار قرار دهد تا به کمکهای خود به اسرائیل که ارزش تراکمی آن از سال 1951 تا 2013 بالغ بر 136 ملیارد دلار می شود، ادامه دهند، کمکهایی که 61٪ آن کمک نظامی بوده است.
منبع: مشرق نیوز
