به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران، نزدیک به 1000 روز است که از سفر مقام معظم رهبری که در اوایل سال 90 به عسلویه صورت گرفت،می گذرد.

ایشان در این سفر موضوعات مختلفی را مطرح کردند که یکی از این موارد و به نوعی مطالبات رهبری، خاموش کردن مشعل هایی بود که گاز را می سوزاند.

موسی سوری مدیرعامل اسبق شرکت نفت وگاز پارس که کارفرمای پروژه های گازی منطقه عسلویه محسوب می شود پس از بازدید مقام معظم رهبری از منطقه عسلویه در گفت‌وگو با پایگاه اطلاع رسانی مقام معظم رهبری به نکاتی اشاره می کنند که بازخوانیش خالی از لطف نیست.

سوری در بخشی از این مصاحبه می گوید: «در بازدید از عسلویه وقتی آقا به مشعل‌هایی رسیدند که شعله‌های بسیار بلندی داشت، اشاره کردند که چرا این شعله‌ها این‌قدر بلند است؟ یکی از دوستان توضیح داد که این به لحاظ فنی است. گفتند من دو سؤال دارم؛ اول این‌که آیا این شعله‌ها گاز است و ارزش اقتصادی دارد؟ گفتیم بله.

آقا گفتند:دوم این‌که آیا محیط زیست را آلوده می‌کند؟ گفتیم بله. گفتند: پس باید تدبیر کنید. توجیه نکنید، تدبیر کنید.»

سوری در ادامه این گفت‌وگو تصریح می کند: پس از دستور ایشان ما پروژه‌ای را تعریف و اجرا کردیم که دو سه ماه دیگر تمام می‌شود به طوری که دو بخش از آن پروژه انجام شده و ارتفاع شعله از سی، چهل متر به کمتر از نیم متر رسیده است.

پس از گذشت این  1000 روز نگاهی دوباره به وضعیت مشعل هایی می اندازیم که اگرچه ارتفاعشان کمتر شده اما هنوز روشن است.

در سفری که اخیرا برای بازدید از پارس جنوبی به این منطقه داشتیم آنچه که از همه بیشتر توجه را به خود جلب می کرد همان مشعل هایی بود که گاز را می سوزاند. هنگامی که با برخی از مسئولان فازها در این خصوص صحبت می کردیم به جای آنکه به دنبال راه کار برای خاموش کردن این مشعل ها باشند می گفتند «این مشعل ها نشان دهنده اقتدار ملی است!!! باید دید خود را نسبت به این موضوع تغییر دهیم.» 

گازی که در مشعل‌ها می سوزد چیست؟

عملیات تولید گاز و نفت خام در خشکی و دریا با تولید گازهای غنی همراه است که این گازها در واقع همراه با H2s (سولفید هیدروژن)است و دارای حجم زیادی گوگرد است، البته لازم به ذکر است بخش زیادی از گوگرد درون این گازها استخراج شده و مابقی آن در مشعل ها می سوزد.

باید گفت اگر غلظت گاز گوگرد بالاباشد، قطعا در چند ثانیه موجب مرگ خواهد شد اما همین مقدار گازی که در هوا نیز دود می شود دارای آلودگی شدید زیست محیطی است.

هم اکنون بیش از 45 مشعل در عسلویه روشن است که با این شرایط کسانی که برای اولین بار به این منطقه سفر می کنند و آشنایی با این شرایط نداشته باشند به جای آنکه بوی دریای جنوب را استشمام کنند بوی گازی که در هوا پراکنده است را حس می کنند.

مشعل های روشن، جدید یا قدیم؟

اگر چه از خرداد ماه سال 89 همه فازهای گازی پارس جنوبی تعیین تکلیف شده اند، اما باید گفت که از آن سال تاکنون یک فاز جدید نیز در مدار تولید قرار نگرفته است، بنابراین باید تاکید کرد همه آنچه که در مشعل ها می سوزد مربوط به فازهای قدیمی است و اگر بی تدبیری در این خصوص وجود دارد مربوط به فازهای قدیمی است، که باید فلرهایشان خاموش می شد و هنوز روشن است.

نکته قابل تامل دیگر این است که اگرچه برخی از مسئولان فازهای جدید می گویند طرح اولیه احداث این فازها کاملا بومی است، اما پیگیری ها حاکی از آن است که این ادعا درست است و اکثر فازهای جدید در حال ساخت نمونه کپی برداری شده از دو فاز 15 و 16 است.

بنابراین متاسفانه باید گفت پس از راه اندازی فازهای جدید شاهد مشعلی به ارتفاع 30 متر در مابقی فازها خواهیم بود، همانند مشعل فاز 15 و 16 که در عکس زیر مشاهده می شود.

از این رو لازم است قبل از احداث فازهای جدید به فکر مشعل فازهای جدید بود تا دچار این مشکلات نشوند.

 افتخاراتی که تنها در ایران می سوزد

باید گفت آنچه که برخی از مسئولان فازها به آن افتخار می کنند، هم اکنون تنها در ایران می سوزد و در کشورهای دیگر همچون عربستان امارات، کانادا و برخی دیگر از کشورهای جهان از این گازها استفاده بهینه می شود به طوری که هم اکنون عربستان از این گاز به عنوان خوراک پتروشیمی استفاده می کند و یا امارات آن را به منظور تولید صیانتی میادین نفتی و گازی دوباره به مخزن تزریق می کنند تا بتوانند حجم بیشتری سرمایه ملی داشته باشند.

ولی در ایران نه تنها هیچ یک از این کارها انجام نمی شود بلکه بخش خصوصی که متقاضی استفاده از این گازها است نیز نمی تواند از ان استفاده کند و با این جواب روبه رو می شود که منافع ملی را به بخش خصوصی نمی دهیم.

از این رو باید گفت تا زمانی که این مسئولان دلسوز وجود دارند باید به این مشعل ها افتخار کرد و میلیاردها دلار پولی که متعلق به مردم ایران است را دود کرد و به هوا فرستاد.