به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران، در گزارش آنتیوار آمده است: خطر حمله به سوريه به دليل مخالفت مردم امريکا با بروز جنگ ديگري در خاور ميانه، رفع شد و فشار افکار عمومي امريکا به قدري قوي بود که باراک اوباما رئيس جمهور اين کشور مجبور شد از تهديدات خود براي آغاز حمله موشکي به سوريه بر سر موضوع حمله شيميايي دولت سوريه ، صرف نظر کند.
اخيرا نيز افشا شد که ادعاهاي امريکا در آن زمان بر اساس " اطلاعات " به شدت دستکاري شده بوده است.
رئيس جمهور امريکا در واقع از بروز افتضاحِ عراقي ديگر ، که واشنگتن بر اساس دروغها و اطلاعات دستکاري شده وارد جنگ آن شد، پيشگيري کند و اين خبر خوبي است.
حمله امريکا به سوريه در واقع مي توانست امريکا را يک گام به هدف نهايي حمله به ايران نزديکتر کند. تصميم دولت امريکا براي عقب نشستن از آستانه جنگ با سوريه در واقع راه را براي توافق ديپلماتيک تاريخي امريکا با ايران، باز کرد.
با اين حال سادهلوحانه است که باور کنيم مغلوب شدن در اين دو مورد به وسواسهاي فکري درباره استثناگرايي امريکاييان، جنگ و امپراتوري جهاني امريکا پايان خواهد بخشيد. به عبارت ديگر برخي ابرهاي تيره همچنان باقي است که بايد به دقت آنها را زير نظر داشت.
به عنوان مثال به نظر ميرسد سناي امريکا قصد دارد کريسمس را درست در زماني که با بارقه برقراري صلح همراه شده و ديپلماسي چيزهايي را به دست آورده است که چندين دهه تحريم نتوانست به دست آورد، با تهديدات جديد عليه ايران خراب کند.
با وجود تلاشهاي سناي امريکا براي منظور کردن تحريم هاي جديد عليه ايران در قانون اجازه دفاع ملي سال 2014 (NDAA) ناموفق ماند، کساني که براي تحريم هاي بيشتر عليه اين کشور حتي در بحبوحه گرمتر شدن فضاي ديپلماتيک تلاش مي کنند از اقدامات خود دست بر نداشتهاند.
هفته گذشته 26 سناتور امريکايي - تقريبا به طور مساوي از هر دو حزب- قانونی ارائه کردند که تحريم هاي جديد و جدي را عليه ايران و کشورهاي داد و ستد کننده با آن، اعمال خواهد کرد.
بدتر اين که بر اساس اين قانون اگر اسرائيل به ايران حمله کند، کنگره امريکا بايد مجوز استفاده از نيروي نظامي، ديپلماتيک و حمايت اقتصادي از اسرائيل را براي دفاع از مردم، سرزمين و موجوديت آن بدهد.
حتي اگر چنين اقداماتي اجرايي نشود، ميتواند به منزله چکهاي سفيد امضايي باشند که به بروز جنگهاي جهاني منجر ميشود. استفاده از چنين لحني براي تعيين سياستهاي امريکا در بلند مدت نظر گرفته شده است ، از اين رو اگر اسرائيل به ايران حمله کند، تعداد سناتورهايي که از مداخله امريکا حمايت خواهند کرد، براي تصويب راي جنگ کافي خواهند بود. اين همان بازي است که آنها براي بيش از يک دهه با قانونهاي تصويب شده درباره عراق در پيش گرفتند.
تبديل شدن اين لايحه سنا به قانون بعيد به نظر مي رسد و حتي اگر تصويب هم مي شد نيز با موفقيت همراه نبود. اين قانون از بقيه کشورهاي جهان مي خواهد داد و ستد با ايران را درست در زماني رها کنند که ايران چنين انعطاف پذيري ديپلماتيکي از خود نشان داده است و از اين رو اين قانون ناديده گرفته خواهد شد.
کنگره امريکا - تحت نفوذ لابي هاي اسرائيل و عربستان سعودي - به دنبال منحرف کردن تلاش هاي ديپلماتيک دولت اوباما با ايران است. با وجود خوش بينيها درباره گامهايي که در مسير صلح در سال 2013 برداشته شده است اما بايد همچنان هوشيار بود. لابي جنگ به سادگي تسليم نخواهد شد.
انتهای پیام/