وی با اشاره به اینکه سالانه در کشور یک میلیون هکتار مرتع به بیابان تبدیل می‌شود و 160 هزار هکتار جنگل از بین می‌رود، افزود: همه این موارد به نوعی بیابان‌زایی محسوب می‌شود و این اقدامات ناشی از آن است که امروز ما در مقایسه با گذشتگان خود شناخت عمومی از طبیعت نداریم.

عسگری تصریح کرد: گذشتگان ما شناخت بسیار خوبی از طبیعت داشتند و آگاهی داشتند که در چه اقلیمی چه نوع گیاهی باید کشت شود تا بتوان از آن گیاه ثمر دید اما، امروز به این موارد خیلی توجه نمی‌شود.

وی با بیان اینکه در دهه 50 در جاده قدیم ساوه به تهران درختچه‌هایی همجون طاق و گز کاشته شده است که از حرکت شن‌های روان به سمت جاده و مسدود شدن آن جلوگیری می‌کند، اضافه کرد: می‌توانیم گیاهی مانند طاق و گز را که به صورت طبیعی خود را به لایه‌های آبی زمین می‌رساند و از نم و رطوبت موجود در خاک تغذیه می‌کند و زنده می‌ماند را بکاریم تا از مزایای آن در پیشگیری از بیابان‌زایی بهره ببریم. امروز نیز باید چنین رویه‌ای را در اقدامات خود در مبارزه با فرسایش خاک و بیابان‌زدایی درنظر بگیریم.

نویسنده کتاب مقدمه‌ای بر ژئوپولتیک محیط زیست، بیابان‌زدایی 30 هزار هکتاری کویر میقان را اقدامی مطلوب دانست و گفت: در کویرزدایی این منطقه از گیاه قره‌داغ که به عنوان قهرمان کویر معروف است استفاده شد. مکانیزم این گیاه به این شکل است که شاخ و برگ خود را روی زمین پهن می‌کند و از حرکت شن و خاک جلوگیری می‌کند و مانع فرسایش خاک می شود اما، در کنار این اقدام مؤثر به روش دیگر در حال کویرزایی در این منطقه هستیم.

وی عنوان کرد: دراطراف کویر میقان انواع چاه‌های مجاز و غیرمجاز حفر شده است و آب اطراف کویر برداشت می‌شود؛‌این در حالی است که آب این چاه‌ها به مانند دیواری بین آب شور و آب شیرین عمل می‌کند وبا برداشت از آنها این دیواره از بین می‌رود و با هر بار بارندگی در این منطقه، نمک کویر در آب باران حل می‌شود و به لایه‌های خالی شده از آب نفوذ می‌کند و عملا آب شور به لایه‌های زیرین وارد می‌شود و در نهایت بیابان‌زایی رخ می‌دهد.

عسگری با تأکید بر اینکه با این اقدام به ظاهر سادهکویر در این منطقه در حال گسترش است، گفت: اگر می‌خواهیم برای سال‌های آینده اراک از ریزگردها آسیب کمتری ببیند باید چاه‌های اطراف کویر میقان تعطیل شود و از آب تصفیه شده مقداری به کشاورزان داده شود تا از چاه‌های این منطقه بهره‌برداری صورت نگیرد و در نهایت کویر گسترش نیابد.