به گزارش گروه بازار باشگاه خبرنگاران، 
 
دنده 6: جیلی EC7 ،خودرویی که اولین چینی با قابلیت کسب 4 ستاره ایمنی EURO NCAP لقب گرفته است و همین امر زمینه دریافت مجوز فروش این خودرو در بازارهای اروپایی را برای جیلی فراهم آورده است.

از این رو EC7 به عنوان محصولی متفاوت و با کیفیت از سرزمین اژدهای سرخ شناخته می شود که با هدف به چالش کشیدن آن تصمیم گرفتیم تا این چینی خوش ساخت را در برابر یکی از شناخته شده ترین سدان های سایز متوسط بازار کشورمان قرار دهیم.
 
طراحی ظاهری
 
بسیاری بر این باورند که جیلی EC7 با نگاهی به نسل نهم تویوتا کرولا شکل گرفته است ، در نگاه نخست نیز شمای کلی خودرو بی شباهت به این مدل از کرولا نیست اما طراحی بسیار هوشمندانه چراغ های بزرگ جلو، جلوپنجره و خطوط سه گانه درپوش موتور در ترکیب با طراحی ساده و شکیل سپر جلو به خلق نمایی جذاب و متفاوت یاری رسانده است، رنگ مشکی جلوپنجره که در خودروهای سپید رنگ تضاد کاملی را با سایر اجزا رقم می زند تنها با هدف حفظ جذابیت خودرو در بلند مدت انتخاب شده است و در مدل های 2013 در هماهنگی کامل با کاسه چراغ های مشکی رنگ به نظر می رسند.

در نمای جانبی سادگی به سبک نسل گذشته محصولات تویوتا در کنار خط مورب طولی و بُرنده در کنار گلگیرهای باد داده شده و هماهنگ با طرح نسبتا پیچیده رینگ اسپرت جلب نظر می کنند، با این حال نمای عقب را باید اوج طراحی EC7دانست که از شباهت غیر قابل انکاری با نسل گذشته مرسدس S کلاس برخوردار است.
 
به کارگیری رشته های افقی لامپ های LED ،طراحی خوش استایل چراغ ها و نوار کرومی سرتاسری در بخش بالایی محل نصب پلاک شاهد این مدعاست.

با این حال نقاط ضعف کوچکی نیز در این بخش وجود دارند.در مقابل طراحی رنو مگان پس از گذشت چند سال از حضور در بازار کشورمان تا حد زیادی جذابیت اولیه خود را از دست داده است و علیرغم تناسبات قابل توجه طراحی از محبوبیت چندانی در بین عموم خودرو دوستان برخوردار نیست.از آنجا که طراحی مگان در گام نخست به عنوان هاچ بک صورت گرفته، خطوط امتداد یافته برای افزوده شدن صندوق عقب به بخش انتهایی خودرو تا حدی با معیارهای رایج فاصله دارد که مثال بارز این مسئله را می توان در نحوه اتصال ستون C به درب صندوق عقب مشاهده کرد.شیشه عقب نیز در همین راستا از فرم متفاوتی برخوردار است که البته در هماهنگی کامل با خط شکسته و زاویه دار افقی بر روی درب صندوق عقب شکل گرفته است.
 
فضای داخلی
 
داخلی مشکی رنگ با طراحی بسیار مناسب و چشم نواز در مقام یک خودرو نسبتا ارزان قیمت در جیلی خودنمایی می کند، طراحی همگون مجاری سامانه تهویه مطبوع به همراه حاشیه کرومی زیبا، صفحه نمایش بزرگ مربوط به سیستم صوتی، DVD PLAYER و ….درکنار صندلی های خوش فرم با قابلیت در برگیرندگی مناسب که محصولی از کمپانی خوشنامLear محسوب می شوند از جمله مهمترین ویژگی های مثبت درون اتاق این سدان چینی هستند.پوشش داخلی درب ها همچون سطح داشبورد از کیفیت قابل توجهی برخوردارند که برتر از پوشش پلاستیکی خشک داشبورد مگان به نظر می رسند.همچنین در جای جای فضای داخلی محفظه های متعددی برای قرار گیری اشیاء و ادوات مورد نیاز وجود دارد که در مقام یک خودرو خانوادگی بسیار کاربردی به نظر می رسند.
 
البته علیرغم این نکات مثبت ، نقاط ضعف معدودی نیز دیده می شوند.کیفیت پوشش رنگ قطعات تزیینی دودی رنگ در مجموعه رو دری ها پس از گذشت 10 هزار کیلومتر همچنان کیفیت اولیه خود را حفظ کرده اند اما کم رنگ شدن آن ها در بلند مدت غیر محتمل نخواهد بود.محفظه جا عینکی که در نزدیکی چراغ های نقشه خوان جلو و تعبیه شده است، بیش از حد کوچک بوده و در عمل امکان قراردهی عینک در آن وجود ندارد.همچنین پوشش داخلی سانروف در حالت باز بودن و در هنگام ترمزگیری های شدید، خود به خود بسته می شود که مالک با تدابیری این مشکل را رفع کرده اند.در نهایت بزرگترین نقطه ضعف در مجموعه داشبورد خوش استایل این خودرو را باید در طراحی نه چندان چشم نواز مجموعه پشت آمپر دانست که تا حد زیادی با طرح های مدرن، گرافیکی و هیجان انگیز سایر خودروهای این کلاس فاصله دارد و بیش از حد ساده به نظر می رسد.همچنین جنس فرمان نیز در حد انتظار نیست و به خصوص در مورد قسمت خارجی غربیلک فرمان ،استفاده از مواد نرم تر می توانست کیفیت را به مرزهای خود نزدیک کند.
 
با کمی ارفاق می توان ارگونومی را مناسب ارزیابی کرد که البته یک پله پایین تر از ارگونومی حرفه ای مگان به نظر می رسد، در مورد فضای داخلی سرنشینان وضعیت مناسبی وجود دارد، در حالی که فضای پای سرنشینان عقب به لطف فاصله محوری قابل توجه در رنو مگان بسیار مناسب است، محدودیت خاصی نیز در این مورد برای سرنشینان عقب جیلی به چشم نمی خورد اما در صورت نشستن افراد قد بلند (با قدی بیش از 184 سانتی متر) بر روی صندلی عقب، امکان تماس سر با پوشش داخلی سقف وجود دارد.بزرگترین نقطه ضعف مگان در این بخش به کیفیت ضعیف مواد تشکیل دهنده داشبورد و قسمت های مختلف تریم داخلی مربوط می شود که پس از گذشت 25000 کیلومتر منجر به ایجاد انواع و اقسام صداهای اضافی در زمان عبور و مرور در مسیرهای ناهموار می شود.در واقع کیفیت متریال داخلی رنو مگان برخلاف ارگونومی مطلوب در مقایسه با قیمت خودرو بسیار مایوس کننده به نظر می رسد و بیش از آنکه تداعی کننده یک خودرو لوکس 80 میلیونی باشد، به خودرویی اقتصادی و ارزان قیمت نظیر L90 می ماند.در برگیرندگی سطح پشتی صندلی ها نیز در مقایسه با جیلی ایده آل به نظر نمی رسد و البته کمبود تجهیزات رفاهی با اهمیتی نظیر سانروف یا تنظیم برقی صندلی ها نیز علیرغم قیمت بالاتر مگان قابل توجه نظر می رسد.
 
ویژگی های فنی
 
همانطور که پیشتر اشاره شد جیلی EC7 در بخش های فنی شباهت بسیاری با برخی محصولات نسل گذشته تویوتا دارد.در حالی که پیشرانه تمام آلومینیومی 1.8 لیتری مجهز به سیستم دو مرحله ای زمان بندی متغییر کنترل سوپاپ های ورودی و خروجی موسوم به G-POWER DVVT با پیشرانه 1.8 لیتری VVT-I 16 سوپاپ نسل گذشته تویوتا کرولا / اونسیس با کد فنی 1ZZ-FE مشابهت کامل دارد، سیستم تعلیق مک فرسون در چرخ های جلو و غیر مستقل برای محور عقب نیز با نسل نهم تویوتا کرولا کاملا یکسان به نظر می رسد.پیشرانه مورد بحث بر اساس منابع مختلف قدرتی در حدود 127 – 134 اسب بخار را در محدوده نهایی دور موتور (6200 RPM) تولید می کند.حداکثر گشتاور خروجی نیز به 172 نیوتن متر در دور 4200 RPM می رسد که رقم نسبتا مناسبی برای یک خودروی سایز متوسط با گیرباکس دستی محسوب می شود.بدین ترتیب در مجموع می توان پیشرانه جیلی را در زمره پیشرانه های نه چندان مدرن قلمداد کرد که از سازگاری مناسبی با شرایط و کیفیت سوخت عرضه شده در کشورمان برخوردار است.

به لطف ضرایب مناسب گیرباکس،دست یابی به سرعت 100 کیلومتر در ساعت پس از گذشته زمانی در حدود 11.5 ثانیه از حال سکون امکان پذیر است که رقمی در حد و اندازه سایر سدان های هم کلاس در بازار داخلی به نظر می رسد.نکته قابل توجه در خصوص بهره گیری این خودرو از پیشرانه ساخت تویوتا، دوام بالا ، استهلاک و مصرف سوخت مناسب و از همه مهمتر وفور قطعات یدکی در سطح منطقه است که خیال مالکین را از نظر تعمیر و نگهداری خودروی خود در بلند مدت راحت می نماید.
 
در مقابل رنو مگان که تنها در نسخه دولیتری از قابلیت رقابت با جیلی برخوردار است از پیشرانه ای با نسبت تراکم 10 به 1 بهره می گیرد و از این رو به بنزین سوپر نیازمند است.از سوی دیگر استخراج تنها 132 (در 5500 RPM) اسب بخار قدرت از پیشرانه ای به حجم 2 لیتر نشاندهنده تکنولوژی نه چندان به روز این پیشرانه در مقایسه با پیشرانه های مدرن است که از به طور معمول در حجم 2 لیتر بیش از 150 اسب بخار قدرت دارند.وضعیت مشابهی نیز در مورد گیربکس 4 سرعته اتوماتیک دیده می شود که به دلیل ضعف تکنولوژی نمی تواند در حد و اندازه رقبای مدرن خود ظاهر شود و بخش قابل توجهی از گشتاور 191 نیوتن متری پیشرانه که در دور موتور میانی 3750 RPM بدست می آید را در راه ارسال به چرخ های جلو تلف می نماید.

با این حال و در خصوص سیستم تعلیق شرایط بار دیگر به نفع مگان که از سیستم مک فرسون برای چرخ های جلو و فنر لول به همراه محور پیچشی برای محور عقب بهره می گیرد، تغییر می کند.چرا که تعلیق مگان در کنار شاسی مستحکم خودرو از عملکرد بهتری در جذب ناهمواری های مسیر حرکت برخوردار است.در خصوص ایمنی نیز ، مگان اولین خودرویی محسوب می شود که موفق به کسب 5 ستاره ایمنی از موسسه Euro NCAP شده است و از این رو در مقابل جیلی EC7 با 4 ستاره ایمنی اروپایی در رتبه بالاتری قرار می گیرد.
 
آزمایش رانندگی
 
دربرگیرندگی مناسب صندلی ها جیلی EC7، کیفیت اجزای درونی کابین،زیبایی بصری داشبورد و عملکرد شگفت آور گیربکس که برخلاف سایر خودروهای چینی بسیار نرم و دقیق عمل می نماید همگی از جمله عواملی هستند که می توانند نظر بدبین ترین افراد را نیز نسبت به صنعت خودروسازی چین دگرگون سازند.

عملکرد پیشرانه در حد و اندازه اعداد و ارقام منتشر شده است.توانایی های شتابگیری قابل توجه نیست اما نیازهای حداقلی را به راحتی پوشش می دهد.خوشبختانه صدای ضربان این قلب تپنده در حد و اندازه معمول و مطلوب به درون کابین راه میابد و برخلاف خودروهای لیفان و MVM خبری از عجز و ناله گوش خراش در زمان شتاب گیری نیست.

اهرم بندی فرمان نرم و دقیق عمل می نماید اما غربیلک نسبتا بزرگ و کاملا خشک تا حدی به لذت رانندگی آسیب می رساند.همچنین ضخامت قابل توجه ستون های جلو (A) نیز ایمنی در تصادفات را به قیمت کاهش میدان دید و بزرگ شدن نقاط کور برای راننده به ارمغان می آورد.مجموعه ترمز که در هر چهارچرخ از گونه های دیسکی و خنک شونده انتخاب شده اند، عملکردی نرم و قابل قبول را از خود به نمایش می گذارد که در مقایسه با توانایی های پیشرانه و وزن 1.3 تنی خودرو کفایت می کند، اما نکته آزار دهند عملکرد خشک کمک فنرهای گازی است که بر روی سرعت گیرهای متعدد درون شهری علاوه بر سرو صدای خاص خود، ضربات و کوبش ها را با کیفیت بالایی به سرنشینان هدیه می دهند.این خشکی به خصوص برای محور عقب و سرنشینان عقب به شکل قابل توجهی بیش از سرنشینان جلویی محسوس خواهد بود و در صورت عدم دقت راننده در خصوص کاستن از سرعت به هنگام عبور از ناهمواری ها، می تواند به نارضایتی کامل سرنشینان عقب بیانجامد.
 
با وجود مشابهت ساختاری سیستم تعلیق چرخ های جلو در هر دو خودرو، ساختار هندسی متفاوت تعلیق عقب ، زمینه ساز هندلینگ بهتر و پایداری بالاتر مگان در مواجه با ناهمواری ها در مسیر پیمایش پیچ ها می شود.هر چند در نگاه کلی فنربندی مگان نیز واکنش های اسپرت و نسبتا خشکی از خود به نمایش می گذارد اما در مقایسه با جیلی در جذب و خنثی سازی ناهمواری ها به شکل بهتری عمل می نماید.

گشتاور بالاتر پیشرانه مگان که در دور پایین تری حاصل می شود، زمینه کشش مناسب خودرو را در هنگام سبقت گیری ها فراهم می آورد، اما در هنگام شتاب گیری اولیه عملکرد گیربکس اتوماتیک به وضوح کند و نا امید کننده به نظر می رسد و از این رو ثبت رقمی در حدود 13 ثانیه برای رسیدن به سرعت 100 کیلومتر در ساعت از حال سکون دور از ذهن نخواهد بود که از اختلافی در حدود 1.5 ثانیه نسبت به جیلی حکایت دارد.
 
فرمان خوش دست که همچون مجموعه پشت آمپر از حال و هوای اسپرتی برخوردار است، تضمین کننده حس بهتر شما در هنگام رانندگی خواهد بود اما این احساس در شرایطی پایدار خواهد ماند که راهی برای فراری از سر و صدای مربوط به لرزش قطعات پلاستیکی تریم داخلی بیابید.

در این راستا تعویض سیستم صوتی بسیار ابتدایی و پیش پا افتاده مگان که تنها از قابلیت پخش فایل های AUDIO برخوردار است، با نمونه های حرفه ای صوتی ، تصویری می تواند گزینه ای مطلوب و البته پر هزینه باشد، آنهم در شرایطی که راننده جیلی که 18 میلیون تومان کمتر برای خرید EC7 پرداخته است به راحتی بدون نیاز به پرداخت اضافه از قابلیت های مناسب سیستم صوتی تصویری و نسیم ملایم هوای خنک که از سانروف به درون اتاق راه می یابد لذت می برد.البته در هنگام رانندگی بلند مدت می توان ارگونومی مگان را اندکی مطلوب تر از جیلی دانست، همچنین پشتی بلند صندلی های عقب جیلی، دید رو به جلو را تا حد زیادی برای سرنشینان عقب محدود می سازند، اما در مقابل یکی از نکات تحسین برانگیز در لیست تجهیزات استاندارد جیلی، تجهیز صندلی عقب به ادوات مخصوص استاندارد ISO FIX است که در راستای نصب صندلی مخصوص کودک کاربرد دارد.

همچنین لیست لوازم جانبی این خودرو که شامل مواردی همچون مثلث شب رنگ خطر نیز می شود،بار دیگر توجه ویژه مهندسان جیلی به مسائل مربوط به حوزه ایمنی را یاد آور می شود،البته قابلیت های ترمزگیری جیلی در مجموع در سطحی پایین تر از مگان قراری میگیرد،چرا که ساخته فرانسوی ها از حساسیت فوق العاده ای نسبت به فشردن پدال ترمز برخوردار است.
 
پایان سخن
 
امید است عرضه EC7 سرآغاز ورود نسل تازه ای از خودروهای چینی به کشورمان باشد که ازقابلیت رویارویی با ساخته های شناخته شده خودروسازان اروپایی و کره ای برخور دار باشند.EC7 علیرغم نقاط ضعف جزئی خود از بسیاری جهات خودرویی مناسب برای بازار کشورمان محسوب می شود و به راحتی با ساخته های چند سال گذشته خودروسازان کره ای قابل قیاس است.

در مقابل مگان خودرویی از نسل گذشته است که در بازار داخلی رنگ و بوی کهنگی به خود گرفته است و از ضعف پر رنگ کیفیت در اجزای داخلی و مسائل مربوط به هزینه های تعمیر و نگهداری رنج می برد.در پایان ضمن ارائه جداول مشخصات فنی، مراتب تشکر و قدردانی خود را از آقایان روشن و خندان اعلام می نماییم که با همکاری همه جانبه خود امکان تهیه این نوشتار را برای گروه تست ماهنامه صفر تا صد فراهم آوردند.
 
جیلی EC7 EMGRAND
 
نکات منفی:
 
حذف مجموعه ESP،گرم کن صندلی ها،مجموعه استارت/استاپ (خاموش شدن خودکار پیشرانه در توقف های لحظه ای)، سیستم تعلیق با عملکرد خشک ، عدم زمان بندی مناسب شرکت وارد کننده در عرضه خودرو به خریداران، روشن نبودن شرایط فعال سازی سامانه GPS، عدم عرضه با گیربکس اتوماتیک
 
نکات مثبت:
 
سازگاری پیشرانه با بنزین موجود در کشور، عملکرد نرم و دقیق گیرباکس، کیفیت قابل توجه متریال داخلی، توجه به نکات و طراحی هوشمندانه خودرو، لیست بلند بالای تجهیزات رفاهی، خدمات دهی مناسب شرکت آسان موتور، ایمنی مطلوب، مصرف سوخت مناسب، فضای صندوق عقب بسیار وسیع،بهره گیری از مجموعه های فنی BOSCH، زیمنس و…
 
رنو مگان 2000 (با گیربکس اتوماتیک)
 
نکات منفی:
 
ضعف کیفی تریم داخلی و پوشش رنگ، تکنولوژی پیش پا افتاده و قدیمی گیربکس، تعمیرات دشوار و پر هزینه ، پیچیدگی سامانه های الکترونیکی، کمبود تجهیزات رفاهی حداقلی همچون تنظیم برقی صندلی ها یا سانروف، قدمت طراحی داخلی و خارجی، عدم عرضه با گیربکس دستی
 
نکات مثبت:
 
ایمنی فوق العاده،عملکرد مطلوب و دقیق ترمزها ، هندلینگ و تعلیق مناسب، فضای داخلی مناسب برای مسافرت های خانوادگی
 
 
مشخصات فنی:




انتهاي پيام/