شیدا نیکوروین مدرس دانشگاه، کارشناس و محقق صدا و سیما در گفتگوی مشروح با خبرنگار
احزاب باشگاه خبرنگاران،
به بیان نظرات و دیدگاههای خود در ارتباط با تاکیدات اخیر "معاون رییس
جمهور" در امور زنان و خانواده مبنی بر تشکیل "اتاق فکر" در حوزه زنان
پرداخت.
وی اظهار داشت: از ابتدای انقلاب تاکنون بزرگترین اشکال
این است که جریان زنان و تصمیمگیری برای این صنف زنانه دیده شده است از
اینرو مسائل مربوط به امور زنان عمدتا با فراز و فرود همراه بوده است.
وی
با بیان اینکه پستهای مشاورهای مثل مشاوران زنان استاندارها، در زمان
دولت نهم ( به ریاست محمود احمدینژاد) تبدیل به ادارات کل شد و منجر به
ارتقاء چارت سازمانی، تخصیص بودجه بیشتر و برنامه ریزی دقیق تر و وسیع تری
شد، ادامه داد: این اقدامات ناپخته و ناگهانی در دولت اعتدال - آنهم بدون
مشورت با معاون امور زنان و خانواده رئیس محترم جمهور – موید فقدان نگاه
جدی و زیربنائی به موضوع زنان و مجددا زنانه دیدن این تصمیم گیریهاست.
این
فعال امور زنان و خانواده که فعالیتهای دولتی، غیردولتی در داخل کشور و
فضای بین الملل را در کارنامه خود دارد، ضمن ارزیابی مثبت از تبدیل مرکز
امور زنان و خانواده ریاست جمهوری به معاونت امور زنان و خانواده در آخرین
روزهای کاری دولت محترم دهم تصریح کرد: ارتقای این مرکز موجب افزایش نیروی
انسانی، تزریق کادر کارشناسی قویتر و همچنین بودجههای کلانتر میشود که
متاسفانه با تصمیم شتابزده متزلزل نمودن مشاوران امور زنان دستگاهها
,شیرینی ارتقاء مرکز زنان به معاونت را در کامها تلخ کرد.
*کم توجهی مجریان به سیاستهای مطرح شده از سوی زنان وی
به اهمیت توجه به حقوق زنان و مراعات همه جانبه آن توسط دستگاهها و نهادها
اشاره نمود و گفت: متاسفانه از آنجا که موضوع و مسائل زنان را فقط خودشان
میتوانند واکاوی و بقول امروزیها مسئله شناسی کنند، خود اقدام به
سیاستگذاری متخصصانه میکنند به این معنی که با ارزیابی موضوعات موجود
درصدد تحلیل و تطهیر مشکلات برمی آیند، اما مجریان آن تصمیمات که مردان
هستند بدون اطلاع از ضرورت سیاستهای مطرح شده توسط زنان و حتی بدون اینکه
با این زنان فرهیخته و منصف مشورت کنند , گزینه حذف را بر کار کارشناسانه
ترجیح میدهند زیرا همانطور که در ابتدا عرض کردم دلیل بارز آن این است که
موضوع زن صرفا توسط زنان جامعه رصد میشود و کمتر در بین مسئولان مرد دغدغه
در این حوزه وجود دارد. جای بسی تعجب است که این سروران حتی مسائل و
مشکلات زنان پیرامون خود (خویشاوندان و نیز آشنایان خود )را میبینند اما
......
نیکوروین به وجود اتاق فکرهای متعدد در چند سال اخیر
اشاره کرد و با بیان این که مشاوران دستگاهها بازوان حمایتی معاونت امور
زنان و خانواده ریاست جمهوری محسوب میشوند و آنچه انتظار میرفت تقویت این
موقعیت بود نه متزلزل نمودن آنان خاطر نشان کرد: حمایت همه جانبه از
معاونت امور زنان و خانواده در اصول از اهداف اصلی ما در رفع مشکلات زنان و
توانمند سازی آنان است ولی باید اعضاء کارشناس این اتاق فکر از هردو جنس
باشند تا بتدریج فرهنگ دغدغه مند شدن در موضوع زنان را بین مردان جامعه
تسری دهیم.
*موضوع زن و خانواده را نباید زنانه دید نیکوروین
تاکید کرد: یکی از آسیبهای جدی ما در این مهم صرف وقت و پرداخت هزینههای
مادی و معنوی فراوان برای توجیه مسئولان و مدیران ذکور در دستگاهها و
نهادهاست که اگر از ابتدای انقلاب به این مسئله مهم توجه میشد اکنون مرکب
حمایت همه جانبه از زنان فرسنگها جلوتر پیش رفته بود.
وی ادامه
داد: آسیب دیگر عدم وجود نگاههای اعتدالی در اینباره از سوی خود زنان و نیز
مردان بوده است. یک گروه در یک مقطع بدنبال تقویت مشارکت زنان در حضور
اجتماعی بود بطوریکه توجه به ضرورت تشکیل و بقاء خانواده رو به سستی
گرائید و گروه دیگر بدنبال تقویت بیشتر حضور خانوادگی و توجه به خانواده
بود بطوریکه حقوق فردی و اجتماعی زن نادیده گرفته شد.
این
کارشناس و محقق صدا و سیما وجود گفتمان سوم در این راستا را مهم تلقی کرد و
ادامه داد: ما به دنبال گفتمان سومی هستیم که استراتژی معتدل میان دو
جریان اصولگرا و اصلاحطلب را هماهنگ کند لذا افراط و تفریطهایی که از یک
سو تاکید بر حضور زنان در جامعه را دارد و از سوی دیگر بر حضور زنان در
خانه اصرار میورزد ناموفق خواهد بود.
وی فعالیت حوزه زنان را
متفاوت از دوران دهه اول انقلاب دانست و تاکید کرد: در شرایط کنونی زنان
آمار زیادی از فارغ التحصیلان دانشگاهی را به خود اختصاص دادهاند و در این
میان اتخاذ یک رویکرد فرهنگی مدون برای ساماندهی زنانی که فارغ التحصیل
میشوند مهم و قابل ارزیابی است.
*میان حضور بازاری و اجتماعی زنان در حوزه فعالیتهای خارج از منزل تفاوت است نیکوروین
حضور اجتماعی زنان را صرفا حضور بازاری ندانسته و اظهار داشت: میان حضور
بازاری و حضور اجتماعی یک زن تفاوت وجود دارد به طور مثال ممکن است یک زن
برای فعالیتهای خیریه ای, علمی -پژوهشی ,ورزشی در اجتماع حضور داشته باشد
در حالیکه آورده مالی برای او در اولویت نباشد ازاین رو در مواجهه با
قوانین مربوط به ساعت دقیق ورود و خروج آزاد تر باشد لذا میتواند برنامه
کاری و اجتماعی خود را با شرایط خانواده و فرزندان هماهنگ تر کند ولی سوال
اساسی این است در شرایطی که درآمد زائی نیز بعنوان یک اولویت مهم برای حضور
اجتماعی زنان مطرح باشد –که در اکثر مواقع بخاطر شرایط و مشکلات اقتصادی
خانواده اینگونه است – چگونه میتوان بین اشتغال و توجه همه جانبه به
خانواده را بخوبی جمع کرد؟ این همان گفتمان جدید است که باید برایش چاره
اندیشی نمود.
* نباید جامعه را از توانائی و پتانسیلهای زنان محروم نمود وی
با اشاره به این که قبل از تصویب قوانین باید به سمت ایجاد فضای جدید و
گفتمانی نو پیش برویم، یادآور شد: نباید جامعه را از توانائی و
پتانسیلهای زنان محروم نمود. خلاقیت زنان در توجه به جزئیات پیرامون یک
تصمیم و طرح, سلامت بیشتر و مبرا بودن آنان از دست داشتن در رانتهای
اقتصادی و خلاف هائی از این دست – در مقایسه با مردان- و روحیه مهرورزی
زنان از مهم ترین مولفه هائی است که این گمان را افزایش میدهد که اگر به
کل زنان و مردان جامعه پستهای مدیریتی را محول کنیم تعداد مدیران زن
موفق بیش از مدیران مرد موفق خواهد بود.
نیکوروین افزود: قطعا یکی
از مهم ترین بخش های مدیریتی کشورمان مدیریت فرهنگی است که در فرآیندی
زمانبر با آستانه تحمل بالا و تخصیص بودجه مکفی و برنامه ریزی از عهده
زنان بیشتر بر میآید. پرورش فرزندان اناث و ذکور با تاکید براحترام به
حقوق دیگران آنهم بدون تبعیض جنسیتی ازهمان اوان کودکی، از جمله برنامه
هائی است که بدست توانای مدیران برنامه ریز زن لایق و کاردان اثر گذارتر
خواهد بود.
وی تصریح کرد: نکته دیگر دغدغه بعضی از مردان جامعه
بخاطر از دست دادن موقعیت شغلی و گرفتن منصبهای اداری توسط زنان است. از
این رو مقاومت آنان و متاسفانه گاهی اعمال برخی حرکتهای ایذائی محیط کار
را برای زنان نا آرام و آنان را حساس و شکننده میکند. این برادران
بزرگوار با همان حرکتهای فرهنگی بتدریج در می یابند که حضور زنان متخصص و
فعال نه تنها تهدیدی برایشان تلقی نمیشود بلکه فرصتی است که مستقیم یا
غیرمستقیم پنهان یا آشکار موجب تقویت و بالاتر بردن اقتدار مردان در جامعه
وخانواده خواهد شد. آیا محقق نمودن همه این توقعات از تنها مرکز اجرائی
کشور یعنی معاونت محترم امور زنان منطقی است؟
این کارشناس و محقق
صدا و سیما در این فضای خاص نقش رسانههای مکتوب، دیداری، شنیداری و
مخصوصا صدا و سیما را برجسته و مهم ارزیابی کرد و گفت: لازم است که در این
میان معاونت امورر زنان و خانواده ریاست جمهوری، رسانه را از آن خود بداند
و همه اصحاب رسانه نیز خود را بازوان توانمند و ساعد ایمن آن معاونت در
این فرهنگ سازی تلقی نموده اقدامات لازم را انجام داده و به جز تدوین
قوانین در قوه مقننه و مجریه گروههای دیگری را از قبیل جامع شناسان و
روانشناسان را درگیر کنند و نقشه ی راه جدیدی با توجه به گفتمان سوم زن و
خانواده بدست متولیان فرهنگ ساز، هنرمندان و تصمیم گیران بدهند.
شیدا
نیکوروین ضرورت ایجاد محیطی متفاوت با رویکرد اعتدالی در اتاق فکر مطرح
شده را عنوان و خاطر نشان کرد: لازم است در این میان حمایتهای مالی از
زنان به اندازه کافی صورت گیرد تا این اتاق فکر متولی تولید افکاری باشد که
در اوضاع و وضعیت حقوقی زنان تاثیر بسزایی گذارد.
نیکوروین با
اشاره به این که بین مطالبات واقعی زنان و غیرواقعی آنها که دست خوش یک
سری جریان سازیهای خارجی در داخل کشور میشود باید تفاوت قائل شد، بر
ضرورت در نظر گرفتن مصلحت عمومی برای زنان و خانواده تاکید ورزید.
*اولویت قرار گرفتن اشتغال و ادامه تحصیل برای دختران ، زنگ خطری جدی! نیکوروین
به ذکر مثالی در این میان بسنده کرد و اظهار داشت: تعداد زیادی از زنان و
دختران ما اشتغال را اولین اولویت در زندگی خود درطرح مطالبات میدانند
اما این یک زنگ خطر است زیرا هرچند مدافع سرسخت تحصیل و حضور اجتماعی زنان
هستیم ولی زن هنرمند کسی است که بتواند بین ازدواج و همسر داری و تحصیل و
پس از آن اشتغال را جمع کند و پرواضح است که همراهی و همکاری زوج در این
میان بسیار مهم است .
این محقق صدا و سیما تصریح کرد: نه تنها
ادامه تحصیل با ازدواج منافاتی ندارد بلکه طلب علم از دستورات اکید در دین
مبین اسلام است که به جنسیت , زمان و مکان تحصیل محدود نشده است , بلکه
موجب ارتقاء سطح دانش و توانائی وی در تعاملات اجتماعی , پاسخگوئی به
سوالات و رفع نیازهای فرزندان میشود ولی اینکه تحصیلات عالیه و بهره مندی
از شغل خوب لزوما باعث خوشبختی و آسایش فردی و اجتماعی فرد شود جای بسی
تامل است.
وی ادامه داد: لذا این مهم مبنای فرهنگی دارد در نتیجه
تا زمانی که جریانها و مناسبات اجتماعی به سمتی رود که دختران و پسران
جوان از ازدواج معقول کناره گیری کنند از یک سو جامعه را با افزایش آمار
تجرد گرایی مواجه میکند و از سوئی دیگر احتمال ارتکاب گناه و نیز فروپاشی
دیگر خانواده ها (بدلائلی که مجال ذکرش اینجا نیست) را افزایش میدهد. آنچه
در غرب مورد مداقه جدی قرار گرفته، بازگشت به تحکیم بنیان خانواده است که
با تغییر رویکردها به سختی میسر است .سازمانهای غیردولتی و نیز فمینیست های
انجیلی در آمریکا , کانادا و اروپا یکی از چند مطالبه جدی خود را تبدیل
اشتغال نیمه وقت بجای تمام وقت و نیز پایین تر آمدن سن ازدواج برای جوانان ,
از مهم ترین خواسته های خود بیان میکنند. آنان معتقدند 70 سال راه را به
غلط طی کرده اند. بنابراین چشم امید دوختن به کنوانسیونهای بین المللی
عملا در غرب شکست خورده و آن از سر گیری راهی است که دیگران به نافرجامی
آن اذعان دارند.
نیکوروین با تاکید بر اینکه مشکل آنجا است که
وقتی دولتها را ناکارآمد میبینند دست به دامان اسناد وکنوانسیونهای
بینالمللی میشوند، یادآور شد: همان مکتوباتی که بدست بشر امروز و به
اسم محصول " خرد جمعی " که اساسا توسعه نگاه فردگرایانه را مدنظر دارند و
به زنان اجازه میدهد برای کسب منابع مالی حتی به روسپیگری نیز روی آورند و
بسیاری از راهکارهائی که برای فروپاشی نظام خانواده , تغییر فرهنگ عمومی
بسمت آزادی از نوع لیبرالی "نه آزادگی" را توسعه میدهد. همان آموزه هائی که
با قانون اساسی, عرف و نیز شرع انور در بسیاری از موارد تعارض و تنافی جدی
دارد. و همانها که در بسیاری از کشورها آنقدر ناکارآمد بود که نتیجه
معکوس از نوع مثبت داشت . تعداد قابل اعتنائی از زنان غیرمسلمان در کشورهای
ملحق شده به کنوانسیون رفع تبعیض از زنان , در اثر فشارهای حاصل از این
الحاق و برآشفتگی های اجتماعی و خانوادگی به اسلام پناه آوردند و سبک زندگی
اسلامی را ترجیح دادند تا لت شیرین امنیت در خانواده را بیشتر احساس کنند.
وی در ادامه با طرح این سوال که با وجود ناکارآمدی اسناد بین
المللی در دفاع واقعی از زنان ,دیگر چاره چیست و چه کسانی و کدامین جریان
مدافع حقیقی زنان است؟ ادامه داد: اسلام عزیز و اسلام واقعی (نه اسلامی که
بعضی از ما برای خود معنی و تفسیر میکنیم) همان مدافع واقعی حقوق زنان است.
اینجاست که اصلی ترین دغدغه ما مطرح میشود که اتخاذ سیاستهای گزینشی از
متن دین، متاسفانه اسلام عزیز را در بعضی شرایط و مواقع اسلام دگم , بسته
و پر از تبعیض معرفی میکند.سیره عملی پیامبر عزیز اسلام و اهل بیت کرام
ایشان بیانگر افق باز و وسیع آن عالیجنابان و حضرات معصومان در برخورد و
تعامل با نسوان است که متاسفانه از سوی تعداد کثیری از متدینان و متشرعان،
اهالی و اصحاب منابر و دیگر رسانه ها مورد غفلت ویا تغافل واقع شده است. و
این همان پاشنه آشیل ما مسلمان است که مورد هجمه قرار میگیرد. ضمن اینکه
قصد ندارم گروه و یا افراد مشخصی را متهم کنم ولی به جرات میتوانیم نوک تیز
پیکان اتهام قصور و تقصیر را بسوی خودمان، خودتان و خودشان نشانه رویم.
ما در تدوین قوانین از آموزه های اخلاقی و سیره عملی اهل بیت و معصومان را
غفلت نمودیم و صرفا به بایدها و نبایدها(فقه و احکام) بسنده کردیم.استخراج
قوانین و آموزه های اخلاقی در زندگی این بزرگواران، دیدگاههای بنیانگذار
انقلاب و رهبر فرهیخته نظام بعنوان مدافعان واقعی حقوق زنان در لابلای
تصمیمات سلیقه ای ما(خواسته یا ناخواسته) گم شد و تا زمانیکه این نقیصه و
کم کاری بدون هیچ اغماضی برطرف نشود ما برنده همه فن حریف این میدان
فرهنگی نخواهیم بود و گاهی تجدیدی در کارنامه کاری خود را مشاهده میکنیم و
نمیتوانیم به جذب حداکثری قشر جوان خود ادامه دهیم.
وی ادامه
داد: لازم است در این تغییرات یعنی تفسیر حقیقی و صحیح از زن در منظر
اسلام , مردان را به صورت جدی وارد عرصه کنیم و سه رویکرد جدی را در نظر
بگیریم. از جمله ورود مردان، تصمیمگیری مردان و زنان کنار یکدیگر و نگاه
حمایتی دولتها در برنامهریزیها و اهداف سازمانی.
*زنان مطالبات خود را جهتدهی کنند نیکوروین
ادامه داد: باید به این نکته اساسی توجه کنیم که هم زنان و هم مردان باید
مطالبات خود را با جدیت اولویت بندی و جهت دهی کنند و فاکتوری بنام "تفاوت
بین زن و مرد در تکوین و خلقت " نباید نادیده گرفته شود.
وی
تواناییهای جسمی - روحی زنان و مردان را متفاوت از یکدیگر دانست و با
اشاره به اینکه با اطلاع کامل از تفاوتهای موجود میان زنان و مردان نقشه
راه آینده و حضور زن در اجتماع جهتدهیتر میشود، تصریح کرد: مردان نیز
نگاه تشکیلاتی و مدیریتی خود را کلانتر میکنند از طرفی لازم است زنان
واقع بین باشند به طور مثال برخی از خانمهای شاغل از حضور کیفی خود در
منزل صحبت میکنند اما این امر در حالی است که لازمه حضور کیفی حضور کمی
نیزهست که چراکه مادر شاغل ساعاتی از روز را کنار فرزند خود نبوده و فرزند
ساعاتی را تنها در منزل سپری میکند که احیانا میتواند ساعات پر خطر و یا
خدای ناخواسته پروسوسه ای برای آن کودک باشد. مراقبت از فرزندان و همراهی
با آنان در جلوت و نیز نظارت برخلوت آنان از مهمترین مولفه های تربیتی
است .هرچند شاید بتوان حضور کیفی در حین حضور را درک کرد ولی من شخصا حضور
موثر و کیفی را در زنان غیبت مادر را درک نمیکنم! به بیان ساده تر والدین
وقتی نیستند، نیستند و در این عدم حضور فقط ممکن است یک اتفاق برای فرزند
بیفتد که مانند کبریت زدن برخرمنی از کاه باشد.حال چگونه پس از بازگشت به
منزل حضورشان را کیفی میکنند!؟ الله اعلم.!!!
وی ادامه داد: وظیفه
دولت اعتدال، رفتار اعتدالی است که این بمعنای اذن دادن به والدین برای
رها کردن فرزندان به بهانه و یا به دلیل اشتغال و تحصیل نیست. که همه در
گرو تصمیم برمبنای رویکرد اعتدالی خواهد بود. رویکردی که ضمن تشویق همگان
به تشکیل خانواده و کمک به آنان به داشتن خانواده پایدار و مستحکم باید
بسمت تغییر در نظام سازی فرهنگی با رویکرد دینی بویژه برای خانواده ها و
بخصوص مردان و پسران، توجه به خلاء های قانونی و نیز اتخاذ تصمیمات
کارشناسی شده حرکتی منسجم، هدفمند با جدول زمانبندی قابل قبول و معقول
داشته باشد.
وی اضافه کرد: نگاه این اتاق فکر نباید عجولانه , کم عمق و
سرسری باشد. که اگر حاصل مطالعات و پژوهشهای این طوفان فکری تعیین یک
اولویت برای 4 سال دولت رئیس جمهور محترم جناب آقای دکتر روحانی باشد و عزم
همه دولت و رسانه های برآن جزم شود میتوان به خروجی و اثرگذاری آن امیدوار
بود.
*تفاوت میان حضور زنان مجرد و متاهل در اجتماع و اولویت قرار دادن اشتغال وی
میان حضور زنان متاهل و مجرد در اجتماع تفاوت قائل شد و تاکید کرد: اشتغال
نباید اولویت زن (مادر) قرار بگیرد اما باید بپذیریم تا زمانی که دولتها
برای حمایت از زنان مجرد , زنان بی سرپرست، خودسرپرست و بدسرپرست برنامه
حمایتی- اقتصادی نداشته باشد منع نمودن هرکدام از آنها منعی غیرمنطقی و
ظالمانه خواهد بود. گاهی بعضی از این دخترکان و یا زنان بدسرپرست با پدران و
همسرانی زندگی میکنند که وظیفه انفاق و خرجی دادن را بعنوان یک بعد از
مهارت زندگی خود نیاموخته اند! بدرستی که حمایت همه جانبه از این گروه یک
وظیفه شرعی و قانونی است که متوجه دولت و سپس دیگر نهادهای غیردولتی است
این
کارشناس صدا و سیما با بیان این مطلب که مشکل ما این است که حضور فعال را
با حضور مردانه یکسان تلقی میکنیم، به خلاءهای قانونی موجود در این زمینه
اشاره کرد و گفت: مهم ترین بعد در پر کردن نقاط ضعف قانون (خلع های
قانونی) توجه نمودن به تفاوت های تکوینی و خلقی زن و مرد بطور مجزا است و
باید در فرآیند تدوین قوانین بصورت جدی مورد توجه قرار گیرد لذا تعیین
مرخصی زایمان و کم و زیاد نمودن آن همواره با نیاز روحی , جسمی کودک و مادر
ارتباط مستقیم دارد (همچنانکه در کشورهای غربی بویژه اروپائی و بالاخص
اسکاندیناوی مادران یکسال مرخصی زایمان باحقوق دارند و پس از سررسیر این
مدت طویل مرخصی دو الی سه هفتهای پدران آغاز میشود که قابل تفویض به
مادر نیز هست!!!) از طرفی نباید شاهد از دست دادن فرصت های شغلی کسب شده
توسط زنان در ایام و ماههای مرخصی زایمان باشیم ، که متاسفانه هستیم!!
وی
ادامه داد: یعنی نیاز مالی و داشتن شغل برای کسانیکه به آن احتیاج مبرم
دارند آنان را به زیر بار تاهل نرفتن سوق میدهد و متاهلان نیز از بچه دار
شدن شانه خالی میکنند. مقصر کیست؟ و آیا باید بدنبال مقصر گشت؟ همه مقصریم
یا هیچیکس مقصر نیست؟
*ضرورت تدوین لایحه امنیت برای زنان نیکوروین
تصریح کرد: طبق فعالیتهایی که در دولت دهم پیرامون ماده 230 در برنامه
پنجم توسعه انجام شد، برخی قوانین برای برنامهریزی دستگاهها جهت غیبت
کوتاه یک خانم شاغل انجام شد در نتیجه لازم است اقدامات موثری که در
دولتهای قبلی تصویب شده در دولت جدید نیز ارج گذاشته شود , کاستیهای
احتمالی جبران شود و اصل طرح ادامه یابد و با اجرایی کردن این مصوبات لایحه
امنیت نیز برای زنان، برای اجرا به دستگاهها ابلاغ شود.
وی
افزود: در این اتاق فکر باید فکرها روی هم ریخته شده و با تلاش زنان در
سطوح بالا و در سطح دستگاههای ذیربط اجرایی شود یعنی مدیران بالا دستی
با توجه از موضوعات و مشکلات موجود قوانین را ابلاغ کند.
*نگاه سیاسی برای حمایت از زنان باید از میان برداشته شود نیکووروین
در پاسخ به سوالی مبنی براینکه چطور میتوان دیدگاههای موجود در فضای
سیاسی کشور را در کنار یکدیگر و در یک اتاق تجمیع کرد ؟ یادآور شد:
مهمترین مسئله این است که نگاه سیاسی برای حمایت از زنان در این میان
نباید دخیل شود و متاسفانه بعضی از دوستان اختلافات سلیقه ای را که ناشی از
مصلحت سنجی هرطرف است به پای نگاه حزبی و سیاسی میگذارند البته ناگفته
نماند بسیاری از مطالبات در اثر همراهی با همان جریانات ناکارآمد سیاسی و
بین المللی است که رقم میخورد.
این مدرس دانشگاه ادامه داد:
بقول برایس کریستنسن آمریکائی که در کتاب" دراثر تفرقه سقوط خواهیم کرد"
میگوید: جامعه غربی به دلیل متلاشی شدن خانوادهها و با از بین رفتن پست
اجتماعی بنام مادری(که ناشی از همان نگاه لیبرالی-سرمایه داری است)با بحران
نظامی مواجه شده زیرا دیگر مادری وجود ندارد تا ارزشها را به فرزندان خود
منتقل کند و یکی از این ارزشها "عشق به میهن و پاسداشت از مرزهای
جغرافیائی است".مولف این کتاب خاطر نشان میکندد: جامعه آمریکایی در شرایط
فعلی نگران نداشتن سربازان خوبی برای آینده است .
نیکوروین به
دغدغه دیگری اشاره کرد و افزود: با تاکید به همه آنچه گفته شد عرض میکنم
ما (محققان ,اصحاب رسانه,تصمیم گیران و برنامه ریزان اجرائی و مدیران کشور و
حتی اعضاء خانواده)نباید حقوق فردی زنان را مورد غفلت قرار دهیم. حق
عبادت، ورزش، تفریح، مطالعه و غیره از حقوق اجتناب ناپذیر زنان است. یکی از
بهانه هائی که دختران آماده ازدواج را منصرف میکند این است که "زن بعنوان
همسر و مادر یعنی باید خود را فراموش کند"!! صد البته که شرایط و موقعیت
یک فرد متاهل (زن یا مرد) با دوران تجردش کاملا متفاوت است ولی یادآوری
میکنم تاهل بمعنای در بند شدن نیست!
*شاکله اتاق فکر زنان مثبت است/ ورود حوزهها و مراکز مختلف زنان در این اتاق فکر نیکوروین
شاکله تشکیل این اتاق فکر را مثبت ارزیابی کرد و گفت: تشکیل این اتاق فکر
به شرط برنامهریزی تمام نهادها، دستگاهها و حتی نهادها و مدیران مرد و
زن, مشاوران است که میتواند اثربخش باشد.
این کارشناس صدا و سیما
ضمن ارزیابی نقش معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری در این میان
خاطر نشان کرد: با توجه به اینکه معاونت امور زنان یک بخش اجرایی است لازم
است نماینده گان تمامی مراکز تحقیقاتی, پژوهشی و نیز گروههاو مراکز
مطالعات زنان وخانواده در دانشگاههای تهران، تربیت مدرس، مفید، باقرالعلوم،
تربیت مدرس و مرکز مطالعات و تحقیقات زنان حوزه قم و اصحاب رسانه (برای
منعکس نمودن سیاستهای اتخاذ شده و اعلام نظرسنجیهای رسانهای در اتاق فکر)
همگی در کنار شورای فرهنگی اجتماعی زنان و نیز نماینده سازمانهای مردم
نهاد به عضویت این اتاق فکر در آیند و بصورت برنامه ریزی شده و نظام مند
فعالیت کنند و تصمیمات جدی و حساب شده ای را برای بهبود وضعیت زنان و
خانواده ها رقم بزنند. پیشنهاد میشود معاون زنان و خانواده ریاست جمهوری
ریاست این اتاق فکر یا کارگروه را به جناب دکتر روحانی تقدیم کنند تا بدین
سبب موضوع زنان با تصدی گری در سطح بالاترین مقام اجرائی کشور بصورت جدی تر
و منسجم تر پیگیری شود و این خود اولین قدم برای دخیل نمودن مدیران بویژه
مدیران مرد در نظام مقدس اسلامی ماست.
گفتگو: نیره ساری انتهای پیام/