به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران زاهدان؛  آیت الله عباسعلی سلیمانی گفت: زنان با داشتن حجاب علاوه بر ترویج مکارم اخلاقی از زیبایی های خود در مقابل نگاه نامحرمان محافظت می کنند.

نماینده ولی فقیه در سیستان و بلوچستان و امام جمعه زاهدان تصریح کرد: باید برای اقشار مختلف جامعه تبیین شود که مساله حجاب خواست فرد، گروه یا سازمانی از جامعه بشری نیست و به عنوان یکی از مهمترین دستورات دین اسلام بحساب می آید که به طور قطع مصالح فراوانی در درون این دستور نهفته است.

آیت الله سلیمانی گفت: بنابر فرموده شهید مطهری باید برای جامعه روشن شود که حجاب محدودیت برای زن نیست بلکه به عنوان یک مصونیت در مقابله با ترویج بی بندباری قلمداد می شود.

نماینده رهبر معظم انقلاب در امور اهل سنت سیستان و بلوچستان افزود: زنان با حجاب در جامعه، پوشش را برای خودشان ارزش و عفاف می دانند تا زیبایی های خود در معرض نمایش غیر محارم نگذراند و از نگاه ناپاک در امان باشند.

آیت الله سلیمانی اظهار داشت: زنان اهل حجاب زیبایی های خود را به همسرانشان عرضه می کنند و افراد بی حجاب هرچه زیبایی در وجودشان هست را بدون پرده پوشی به دیگران عرضه می کنند.

امام جمعه زاهدان تاکید کرد: داشتن جامعه سالم و انجام فعالیت های اجتماعی بدور از گناه نیازمند رعایت حجاب از سوی بانوان است و بی حجابی به عنوان یکی از گناهان بزرگ در دین اسلام محسوب می شود.

آیت الله سلیمانی با اشاره به سابقه طولانی رعایت حجاب از سوی بانوان ایرانی، گفت: قبل از آنکه در ایران زمین مساله حجاب را به اسلام نسبت بدهیم به فرهنگ کهن ایران بر می گردد زیرا مساله حجاب جزو پیشینه این سرزمین کهن بوده است.

امام جمعه زاهدان ادامه داد: در ایران برای نخستین بار رژیم قاجار ترویج بی حجابی یا بد حجابی را در بین بانوان درباری آغاز کرد اما رضا خان پهلوی در سال 1314 مساله مقابله با حجاب را به شکل علنی و آشکار مطرح و با اجرای قانون ممنوعیت حجاب، بی حجابی را به متن جامعه سوق داد.

آیت الله سلیمانی گفت: رضا پهلوی مساله حجاب را به عنوان انگل جامعه، عامل رکود و عقب افتادگی ایران قلمداد کرد و بی حجابی را نشانی از ترقی، پیشرفت، تمدن و همسانی با بانوان دنیای مغرب زمین و اروپا می دانست و با نگاهی ظاهربین باعث ترویج بی بندباری و فساد در کشور شد.

عضو مجلس خبرگان رهبری بیان کرد : مساله اجرای قانون ممنوعیت حجاب با مخالفت های بسیار جدی از طرف علما مواجه شد و این مخالفت ها تا پیروزی انقلاب اسلامی ادامه داشت و بعد از انقلاب به این موضوع به عنوان یک پدیده شوم استعماری نگاه شد.