مغز متفکر شبکه تروریست عربستان سعودی بندر بن سلطان است، شخصی که روابط دیرینه و عمیقی با مقامات سطح بالا سیاسی، نظامی و اطلاعاتی ایالات متحده دارد. بندر در پایگاه نیروی هوایی ماكسول و دانشگاه جانز هاپکینز آموزش و تحت تعلیم قرار داشت و به عنوان سفیر عربستان سعودی نیز در ایالات متحده بیش از دو دهه (1983 - 2005) خدمت کرده است. بین سالهای 2005 تا 2011 او دبیر شورای امنیت ملی بود و در سال 2012   به عنوان مدیر کل آژانس اطلاعات عربستان منصوب گردید. بندر سلطان در عملیات‌های تروریستی مخفیانه فعالیت طولانی داشته است.

بندر در  تعداد زیادی از "عملیات کثیف" و با همكاری سیا در طول دهه 1980  مشارکت داشته است،از جمله  پرداخت 32 میلیون  دلار در نیکاراگوئه برای سرنگونی دولت انقلابی ساندنیست !

با توجه به تجربه به دست آمده از دو دهه همکاری بندر با سازمان های اطلاعاتی ایالات متحده آمریکا در امور سیاسی و آموزش عملیات تروریستی مخفی، اكنون از توانایی سازماندهی شبکه‌های تروریستی جهانی خود در دفاع از سلطنت مستبد روبه افول و آسیب پذیر عربستان بهره می‌برد.

بندر بن سلطان ،عربستان سعودی را از یك رژیم مبتنی بر قبیله‌ای وابسته به قدرت نظامی ایالات متحده برای بقا ، به یک مرکز مهم منطقه ای از یک شبکه گسترده تروریسم ، حامی مالی فعال در دیکتاتوری نظامی مصر و مشتری رژیم های مستبد یمن و بحرین در منطقه خلیج فارس، تبدیل كرده است. بندر تامین مالی و تسلیح تعداد بیشماری از عملیات ترور مخفیانه را، با استفاده از وابسته‌های گروه القاعده- فرقه وهابی تحت کنترل عربستان سعودی و دیگر گروه‌های مسلح سنی- بر عهده داشته است. 

بندر یك "عمل گرای" تروریستی است: با سرکوب مخالفان القاعده در عربستان سعودی و تامین مالی فعالیت های تروریستی القاعده در عراق، سوریه، افغانستان و جاهای دیگر...به گسترش تروریسم در منطقه کمک کرده است.

 هر چند عربستان سعودی دشمنی دیرینه نسبت به اسرائیل داشته است، اما بندر بن سلطان در مخالفت با قرارداد موقت داخلی اوباما و ایران بر سر مسئله هسته‌ای تهران، نقش پل ارتباطی در نزدیكی عربستان و رژیم نتانیاهو -این دو قطب تروریسم گستر منطقه -داشته است. 

بندر به طور مستقیم و یا از طریق نیروهای پروکسی در تغییر شکل صف‌بندی های سیاسی، بی ثبات کردن دشمنان و تقویت و گسترش دسترسی سیاسی دیکتاتوری عربستان از شمال آفریقا تا جنوب آسیا، از قفقاز روسیه تا شاخ آفریقا، گاهی اوقات هم در هماهنگی با امپریالیسم غربی، و گاهی اوقات بر حسب سیاست های هژمونی ریاض، نقش اطلاعاتی داشته است.

بندر بن سلطان میلیاردها دلار برای تقویت رژیم های جناح راستی در تونس و مراکش هزینه كرده است،كه هدف از این كار صرفا تضمین سرکوب جنبش‌های طرفدار دموکراسی توده‌ای و به حاشیه راندن آن برای عدم سرایت به عربستان اعلام شده است.

 افراط گرایان اسلامی كه دریافت كننده عمده حمایت‌های مالی عربستان هستند، به حمایت از اسلامگرایان "میانه رو" در دولت‌های هدف از طریق ترور رهبران سکولار و دموکراتیک و رهبران اتحادیه های کارگری سوسیالیستی مخالف، ترغیب می شوند. سیاست های بندر تا حد زیادی با سیاست های ایالات متحده آمریکا و فرانسه در موضوع تونس و مراکش مطابقت داشته است، اما در خصوص لیبی و مصر چنین نبوده است.

پشتیبانی مالی عربستان از تروریست‌های اسلام گرا و وابسته به القاعده در برابر رئیس جمهور لیبی معمر قذافی ،با جنگ هوایی ناتو همسویی داشته است. به هر حال اختلاف پس از سقوط قذافی پدید آمده است: ناتو از دولت نئولیبرالی برخلاف عربستان حمایت می‌كرد! اما بندر در لیبی از افراط گرایان اسلامی حمایت مالی كرد و با هدف گسترش ناآرامی ها به سوریه، سازماندهی یک عملیات وسیع نظامی برای سرنگونی رژیم اسد وارد عمل شد. متعاقبا درگیری‌های داخلی میان ناتو و گروه های مسلح تحت الحمایه عربستان در لیبی گسترش یافت و تا كشته شدن سفیر آمریكا و كلید خوردن حادثه مرموز بنغازی نیز پیش رفت. پس از سرنگون قذافی، بندر حمایت همه جانبه خود از گروه‌های تروریستی را متوقف کرد و همین امر این گروه ها را وادار به خودمختاری در رفتارهای خشونت آمیز  برای تامین مالی وادار کرد: سرقت از بانک، نفت و تخلیه خزانه شهرها - نسبتا "مستقل" از بندر بن سلطان!

در مصر، بندر ، در هماهنگی با اسرائیل (اما به دلایل مختلف)، به استراتژی تضعیف رئیس جمهوری منتخب مردم مصر اخوان المسلمین ، محمد مرسی، وارد عمل شد. بندر و دیکتاتوری عربستان از نظر مالی ،حمایت مالی از کودتای نظامی و دیکتاتوری السیسی را در دستور كار قرار دادند. استراتژی ایالات متحده برای توافق بر سر تقسیم قدرت بین اخوان المسلمین و رژیم نظامی، تحت الشعاع رفتارهای عربستان قرار گرفت. با اعطای یک بسته 15 میلیارد دلاری کمك مالی ، بندر تامین مالی نیازهای ارتش مصر را مستقل از هر گونه قطع كمك های مالی غرب، تضمین كرد. ارتش حزب اخوان المسلمین را سركوب، زندانی و تهدید به اعدام رهبران منتخب آن کرد. با حمایت از کودتای نظامی، بندر بن سلطان، رژیم اسلامی دموکراتیک و مخالف استبداد عربستان، را كاملا حذف كرد. او یک رژیم دیکتاتوری همفکر با ریاض را در یک کشور مهم عربی ایجاد كرد. موفقیت بندر در تسریع شرایط لازمه برای کودتای مصر با تضمین ظهور یک هم پیمان سیاسی اما با آینده ای نامشخص مواجه خواهد ساخت.

  علاوه بر این عملكرد بندر تضعیف وحدت دولت‌های خلیج فارس را نیز تحت الشعاع قرار خواهد داد: قطر از حامیان رژیم محمد مرسی تامین مالی می‌كرد و تا 5 میلیارد دلار نیز به دولت محمد مرسی كمك كرده بود.

شبکه ترور بندر تامین مالی، مسلح کردن، آموزش و انتقال ده ها هزار نفر از تروریست های "داوطلب" را از ایالات متحده، اروپا، خاورمیانه، قفقاز، شمال آفریقا و جاهای دیگر  بر عهده دارد. تروریست‌های القاعده در عربستان سعودی "شهدای اسلام" در سوریه نامیده شده اند!. ده ها تن از گروه های مسلح افراطی در سوریه برای دریافت كمك مالی و تسلیحات عربستان به رقابت پرداخته‌اند. پایگاه های آموزشی با مربیان آمریکایی و اروپایی و تامین مالی عربستان در اردن، پاکستان و ترکیه تاسیس شده است. بندر به تنهایی تامین مالی گروه های عمده شورشی و تروریستی را همچون "دولت اسلامی عراق و شرق مدیترانه"، برای انجام عملیات برون مرزی بر عهده دارد.

برای مقابله با حزب الله ، از حامیان اسد، بندر پول و اسلحه را به عبدالله اعظم در لبنان روانه ساخت تا با انفجار بمب در مناطق جنوبی بیروت، سفارت ایران و طرابلس، به حزب الله ضریه وارد كند. بندر 3 میلیارد دلار   به ارتش لبنان برای دامن زدن به یک جنگ داخلی جدید بین دولت و حزب الله اختصاص داده است. در هماهنگی با فرانسه و ایالات متحده ، بندر در سه جبهه نظامی و سیاسی مقابل سوریه، حزب الله و ایران قرار گرفته است. تحقق اهداف بندر در سوریه و كشاندن درگیری ها به لبنان و متعاقبا با هدف قرار دادن حزب اله  ،و انزوای ایران برای بندر از اهمیت ویژه ای برخودار است! تهران پس از حزب الله، هدف حمله عربستان و اسرائیل-آمریكا قرار خواهد گرفت (نگرش سعودی)!. استراتژی بندر بیشتر فانتزی است تا به واقعیت نزدیكتر!

عربستان سعودی یك مشتری سودآور برای واشنگتن بوده است اما گاهی اوقات خارج از کنترل ، عمل کرده است.

 بندر بن سلطان اکنون مستقل از سیاست آمریكا وارد عمل شده است. با ایجاد شبکه های تروریستی مستقل خود در منطقه، به سمت به حداکثر رساندن سلطه عربستان در منطقه حركت كرده است- حتی در مناطقی كه در تضاد كامل با پروکسی ها، مشتریان و عملیات مخفی ایالت متحده بوده است، بندر از موضع تفكر خود كوتاه نیامده است.

در حالی که ایالات متحده به حمایت از دولت مالكی در عراق متعهد شده است، بندر در تلاش برای تامین حمایت‌های سیاسی، نظامی و پشتیبانی مالی به تروریست های افراطی سنی "دولت اسلامی عراق و سوریه" ،در جبهه مقابل آمریكا قرار گرفته است. هنگامی که ایالات متحده در مذاكرات هسته ای با ایران به دنبال "توافق موقت داخلی" برآمده است،بندر با ابراز مخالفت خود از این نزدیكی حمایت‌هایی را از سوی برخی همراهان خود به دست آورد. عربستان در سفر رئیس جمهور فرانسه، اولاند ،یك قرارداد نظامی به ارزش یك میلیارد دلار ، در ازای اجرای تحریم های بیشتر علیه ایران، با فرانسه منعقد كرد. بندر همچنین به استفاده اسرائیل از قدرت صهیونیست ها برای نفوذ در کنگره، برای انحراف مذاکرات آمریکا با ایران، صحه گذاشته است.

بندر از نقش رابط اطلاعاتی و حامی منافع اطلاعاتی سیا و غرب در منطقه تغییر نقش داده است. روابط نزدیک او با روسای جمهور گذشته و حال ایالات متحده و اتحادیه اروپا و نفوذ سیاسی‌اش، بندر را به شرکت در "ماجراجویی های قدرت های بزرگ" تشویق كرده است! او در دیدار با رئیس جمهور روسیه، پوتین، برای عقب نشینی مسكو از حمایت بشار اسد ، با ارائه پیشنهاد فروش چند میلیارد دلاری تسلیحات نظامی و تهدید به آزاد کردن تروریست‌های چچنی و تضعیف بازی‌های المپیک سوچی، تلاش داشت مسكو را در منگنه قرار دهد كه با جواب رد پوتین همراه شد. او اردوغان را- از یک هم پیمان ناتو -از مخالفان میانه روی حمله نظامی علیه بشار اسد به طیف حامیان اقدام نظامی و گروه تروریستی "دولت اسلامی عراق و سوریه"، وابسته به سازمان تروریستی القاعده، تغییر داده است. جلب حمایت اردوغان به هر قیمت ممكنه برای انتقال آسان تروریست‌های آموزش دیده سعدی به مرزهای سوریه و متعاقبا لبنان، برای بندر از اولویت مهمی برخوردار بود.

بندر روابط خود با طالبان مسلح در افغانستان و پاکستان را تقویت كرد،و متعاقبا تسلیح و تامین مالی مقاومت مسلحانه آنها علیه ایالات متحده، و خروج آمریكا از مذاكرات را در پیش گرفت. 

در حالی که عربستان با چین بر گسترش موافقت نامه‌های تجارت نفت و همکاری با شرکت گازپروم روسیه اصرار دارد، بندر حمایت و مسلح کردن تروریست‌های اویغور در غرب چین و چچن و تروریست‌های اسلامی قفقاز در روسیه، را انجام می‌دهد.

تنها منطقه‌ای که عربستان دخالت مستقیم نظامی در آنجا اعمال کرده، در خلیج فارس و در كشور بحرین بوده است.

هر زمان که یک شبکه ترور افراط‌گرا برای ساقط ساختن حکومت ملی، سکولار و یا شیعه، ظهور پیدا می‌كند، این گروه ها می توانند از دلارهای نفتی عربستان منافع ذینفعان را تامین كنند. بندر از تکنیک‌های مدرن ترور برای تحمیل مدل حکومت ارتجاعی عربستان بر رژیم های همسایه و دور استفاده كرده است.

تاکنون اهداف فرامنطقه ای بندر سلطان در درون خانواده سلطنتی به چالش کشیده نشده است، چرا که او در ادای احترام به پادشاه حاکم و حلقه درونی خود دقت كامل كرده است. نگرانی عمده خانواده سلطتنی این است كه، دولت های خارجی مورد هدف قرار گرفته از سوی شبکه ترور بندر ممکن است مقابله به مثل كنند: مانند روسیه و ایران، سوریه، مصر، پاکستان،! با وجود صدها میلیارد دلار هزینه شده برای خرید سلاح، رژیم عربستان بسیار آسیب پذیر است. به غیر از سپاه قبیله ای، نخبگان میلیاردر از حمایت مردمی کم و مشروعیت کمتری برخوردار است. در حالی که بندر در حال گسترش قدرت (تروریست) عربستان در خارج از کشور است، پایه های داخلی حکومت سلطتنی- بخاطر دخالت و ترویج وهابیت و موضوع جانشینی و همچنین شاخص های پایین حقوق بشر و آزادی‌های مدنی- در حال سست شدن است. در حالی که بندر و عربستان با سیاست گذاران ایالات متحده در سوریه، ایران و افغانستان مخالفت می‌كنند، كه سطلنت عربستان برای حفاظت خود از تهدیدات داخلی به نیروی هوایی ایالات متحده و ناوگان هفتم وابستكی شدید دارد. نگهداری و كاربرد تسلیحات پیشرفته خارجی موجود در عربستان، تنها توسط مستشاران خارجی انجام می‌شود.

بندر،با اعتماد به نفس كاذب خود، چنین تصور می‌كند كه توانایی اداره و برقراری یك امپراطوری اسلامی را دارد، اما توسط تکان دادن یک انگشت پادشاه حامی خود، از سمت اش عزل خواهد شد. 

در واقع، بندر بن سلطان دست پرورده و جانشین بن لادن است، او تروریسم جهانی را عمیق تر و نظام‌مند ساخته است. شبکه ترور بندر به مراتب افراد بی گناه بیشتری را در مقایسه با بن لادن به قتل رسانده است.

خطر بودن بندر و آل سعود برای صلح  و امنیت جهانی و ادامه برنامه مبارزه با تروریسم، شاید در آینده ای نزدیک آل سعود– برای غارت ثروت هنگفت این پادشاهی- از سوی غرب مورد تجاوز قرار گیرد.