به گزارش رجانیوز، شمس الواعظین اخیرا در گفتگویی بسیار مفصل با روزنامه «اعتماد»، سخنانی را مطرح کرده که نشان می‌دهد اساسا «ماکیاولیسم» یا ایده «هدف، وسیله را توجیه می‌کند»، اندیشه غالب جریان اصلاحات است و اصلاح‌طلبان کاملا باور دارند که برای رسیدن به قدرت می‌توان تمامی ارزش‌های اخلاقی را زیر پا گذاشت. 

 

 

سردبیر ارشد نشریات زنجیره‌ای اصلاحات در بخشی از گفتگوی خود، ضمن دفاع از رویکرد ضدحقوق بشری دولت ایالات متحده، آن را امری ضروری برای رشد دموکراسی در این کشور دانسته و تاکید کرده است: «اگر دموکراسی در مرحله‌ای از مراحل پیشرفته‌اش در ایالات متحده آمریکا باشد که از ناحیه کمونیسم احساس خطر کند، حق دارد حقیقتی به نام حقوق بشر را به نفع دموکراسی نادیده بگیرد. بعد از ۱۱ سپتامبر محدودیت‌های زیادی ایجاد شد که در تضاد با حقوق بشر ولی در خدمت حفظ جامعه دموکراتیک آمریکا بودند.» 

 

شمس الواعظین همچنین به دفاع از مقوله‌ای تحت عنوان «خشونت مقدس» پرداخته و گفته است: «کارل پوپر می‌گوید تنها جایی که می‌توان از خشونت استفاده کرد، جایی است که خشونت به سود دموکراسی تمام می‌شود.» 

 

تقدیس ایالات متحده و توجیه تمامی اقدامات دولت آن، مساله‌ای است که به طور عمومی در میان متفکران جریان اصلاحات به وفور یافت می‌شود. به عنوان مثال، دو سال پیش و با اوج گرفتن جنبش اعتراضی وال استریت در خیابان‌های نیویورک، اکثر رسانه‌های اطلاح‌طلب دست به کار شدند تا در دورانی که همه جهان و افکار عمومی بین‌الملل متوجه ضربه سختی به نظام سرمایه داری بودند، اقدام به توجیه شکل گیری این جنش و دفاع از ساختار اقتصاد سیاسی ایالات متحده کنند. 

 

در این زمینه، «دکتر محسن رنانی» که از چهره‌های مطرح حامی اقتصاد لیبرال و سرمایه داری در جریان اصلاحات است، در مصاحبه با روزنامه «شرق» صراحتا به معترضین وال استریت حمله کرد و آن‌ها را نماینده یک درصد مردم آمریکا نامید که علیه ۹۹ درصد حامیان نظام سرمایه داری در ایالات متحده شورش کرده‌اند! 

 

 

این مساله از آنجایی ناشی می‌شود که این افراد قائل به قدسی بودن ساختار سیاسی - اجتماعی - اقتصادی - فرهنگی ایالات متحده آمریکا هستند و هیچگونه انتقادی از این ساختار را نمی‌پذیرند و علیه آن موضع می‌گیرند؛ حتی اگر خلاف صریح‌ترین واقعیت‌ها و حقایق باشد.

 

اکنون هم ماشاالله شمس‌الواعظین به دفاع از اقدامات ضد حقوق بشری کاخ سفید نظیر شکنجه‌های تاریخی در زندان گوانتانامو پرداخته و آن را اقدامی ضروری برای حفظ دموکراسی عنوان کرده است. 

 

البته در این زمینه این سوال از آقای شمس‌الواعظین نپرسیده باقی مانده که نظر ایشان درباره شورش اصلاح‌طلبان علیه رای مردم و دموکراسی در ایران در سال ۸۸ که حاضر به پذیرش نظر و رای مردم نشدند و برای ساقط کردن نظام مردمسالاری در ایران، سطل اشغال آتش زدند، چیست؟ آیا جمهوری اسلامی هم حق داشت تا حقوق بشر را برای حفظ ساختار دموکراسی در ایران زیر پا بگذارد و از بازداشتگاه کهریزک دفاع کند؛ چنانکه کاخ سفید از گوانتانامو؟ این در حالی است که رهبر معظم انقلاب اولین فردی بودند که با اطلاع از فجایع صورت گرفته در کهریزک، سریعا دستور تعطیلی آن و برخورد با مسببین و خاطیان را صادر کردند. 

 

به نظر می‌رسد تا زمانی که باید کعبه آمال اصلاح‌طلبان را در خیابان‌های واشنگتن و نیویورک و لاس وگاس جستجو کرد، نمی‌توان این افراد را به عنوان کسانی که به دنبال پیشرفت و توسعه ایران هستند و قرار است یک الگوی حداقل ایرانی برای رشد کشور ارائه کنند، شناخت.