به گزارش حوزه سینما باشگاه خبرنگاران،   مرگ ژیلا مهرجویی به سبب نسبتش با کارگردان مشهور سینما، کارنامه‌ خودش و حرف‌هایی که بعد از درگذشتش به میان آمد، موج خبری گسترده‌ای را ساخت که دامنه‌اش به پزشکی و محیط زیست هم رسید.

 روز هشتم آذر خبری منتشر شد که ژیلا مهرجویی به دلیل افت فشار در سن 68 سالگی درگذشته است. او به تازگی جراحی قلب انجام داده بود و صحبت از افت فشار به عنوان دلیل مرگ عجیب بود. در مراسمی که به مناسبت درگذشت او در خانه‌ی هنرمندان برگزار شد، داریوش مهرجویی پشت تریبون رفت و با احوالی منقلب به خاطر مرگ خواهر کوچکش گله کرد. او انگشت اتهام را به سمت پزشکان معالج ژیلا مهرجویی گرفت و گفت به دلیل بی‌مسئولیتی کادر پزشکی بیمارستان خواهرش جانش را از دست داده است. او تهدید کرد که از بیمارستان و پزشکانش شکایت می‌کند و سپس در حالی که اشک می‌ریخت، از وضعیت زیست محیطی تهران گله کرد.

مهرجویی صراحتا گفت که ما ساکنان تهران از شدت آلودگی هوا داریم می‌میریم و سازمان محیط زیست عملا کاری انجام نمی‌دهد.

صحبت‌های او یادآور دغدغه‌ی سال‌های اخیرش درباره‌ی طبیعت و محیط زیست بود که در فیلم نارنجی پوش به شکل عینی تصویر شده است.
 
سخنان تند و گلایه‌آمیز مهرجویی با واکنش معصومه ابتکار رئیس جدید سازمان محیط زیست مواجه شد و او با حالتی غمخوارانه جواب داد که صدای مهرجویی را شنیده و پیام او را دریافت کرده است.
 
مجموعه‌ی این حواشی البته باعث شد که از کارنامه‌ی پربار ژیلا مهرجویی چندان سخن به میان نیاید. او که فارغ‌التحصیل رشته‌ی کارگردانی از مدرسه‌ی عالی تلویزیون و سینما و فوق لیسانس رشته‌ی جامعه‌شناسی سینما از دانشگاه اوت اتور پاریس بود، فعالیتش را در سینما به عنوان منشی صحنه با فیلم چشمه‌ی آربی آوانسیان آغاز کرد و سپس در برخی از فیلم‌های برادرش در دوران پیش از انقلاب هم منشی صحنه بود. او اما در سال‌های اخیر، طراح معتبر صحنه و لباس شناخته می‌شد و تجربه‌ی همکاری با بهمن فرمان آرا، احمد امینی و رخشان بنی اعتماد را داشت. او برای فیلم بوی کافور، عطر یاس سیمرغ بلورین بهترین طراحی صحنه و لباس را از جشنواره‌ی فجر دریافت کرده بود.
 
مجله‌ی سینمایی بیست‌وچهار
 
انتهای پیام/ ص