به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران به نقل از عرش نیوز؛ با ورود نخست وزیر ترکیه به تهران پیش‌بینی‌های مختلفی در تجدید روابط استراتژیک ایران و ترکیه قابل تصور است‌. شاید با اتفاقات بوجود آمده ی اخیر در منطقه به خصوص موضوع سوریه ، سایه ای از ابهام در ادامه ی روند سیاست های دو کشور در این زمینه مورد نظر با شد.

وجود هیئت بلند پایه ای از وزرا و مسئولین دولت ترکیه به تهران موید درخواست غیر مستقیم دولت ترکیه برای ایجاد ارتباط استراتژیک با تهران برای خلاصی از اوضاع بوجود آمده در منطقه با کمک ایران است . این حضور در حالی که مخالفان بشار اسد در حال پیگیری خواست های خود در قلب کشور ترکیه هستند ، نشان گر چرخش کند و نا محسوس سیاست خارجی دولت ترکیه برای گرایش به ایجاد ثبات در اوضاع داخلی سوریه و به تبع آن ایجاد فضای آرام در مرزهای ترکیه است .
حضور نخست وزیر ترکیه و دیدار با رهبر معظم انقلاب شاید در آینده ی نزدیک بیشترین واکنش  را از سوی عربستان سعودی و طیف های انهدام گرا و همفکر او  داشته باشد . زیرا حضور در خدمت مقام  معظم رهبری شاید در تفکر جهانی موید علاقه ی مهمان خارجی به استماع رهنمودهای ایشان و ایجاد بستر همسان ارزشی و سیاسی باشد ، که این حرکت بیشترین ضربه را به عربستان سعودی وارد خواهد آورد.

زیرا آنچه بیشتر در جبهه ی تکفیری به عنوان ارزش مطرح است ، ایده های افراطی و انهدام گرایانه ی طیف عربستان سعودی است که شاید در میان کشورهای مخالف حکومت بشار اسد در صحنه نبرد داخلی حرف اول را می زند . و حضور ترکیه در ایران به عنوان کشور هم مرز با سوریه و از پشتیبانان ارسال گروه های تکفیری به سوریه ، ایجاد نگرانی برای توقف  و یا ادامه ی روند ارسال مخالفین و کمک به آن ها باشد.
هرچند می توان پیش زمینه ی این چرخش فکری را پیش از ترکیه ، در سیاست های کشورهای غربی به خصوص سازمان های امنیتی آنها مشاهده نمود . هم چنان که پیش از این از طریق فیصل مقداد ، معاون وزیر امور خارجه ی سوریه ، ذکر شد ، سازمان های امنیتی کشورهای اروپایی با هدف انهدام نیروهای تکفیری به صورت پنهانی با دولت سوریه شروع به همکاری نموده اند . و این خود موید چرخش سیستم مخالفین غربی به سوی مبارزه با طیف تکفیری به صورت بلند مدت هستند .

گفتني است شب گذشته جنگنده های ارتش ترکیه مواضع گروهک تروریستی "داعش" در داخل اراضی سوریه را هدف قرار دادند.

ترکیه در این صحنه دارای ویژگی های خاصی است ، از سویی با علاقه ای وافر سعی در الحاق خود به اتحادیه ی اروپا و از سویی عدم همکاری اتحادیه ی اروپا در قبول عضویت ترکیه ، این دولت را در کشاکش نا متوازن قدرت قرار داده است .

اکنون پس از مدتی طولانی و گذشت فرسایشی سیاست ترکیه در حوزه ی سیاست منطقه ای ، این کشور به این درک شاید رسیده باشد که لنگر ثبات در این منطقه سیاست مقتدرانه ی جمهوری اسلامی می باشد.

و کشورهای مرتجع عرب تنها بازیچه ای برای اجرای دستورات طیف فکری غرب می باشند . هم چنان که پس از ثبات حضور قطر در فتنه ی سوریه شاهد برکناری مشکوک امیر قطر از این سمت و واگذاری آن به فرزند او هستیم.

سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران با توجه به ثبات مقاومت مدارانه ی خود در حوزه ی منطقه ای و حمایت از محور مقاومت شاید منطقی ترین سیاستی بوده است که در قبال اوضاع منطقه به خصوص سوریه پی گرفته شده است و همین امر باعث گرایش کشورهایی مانند ترکیه به ایران و هم چنین ایجاد بستر قدرت برای جمهوری اسلامی ایران در تصمیم گیری های منطقه ای بوده است.