به گزارش خبرنگار حقوقی قضایی باشگاه خبرنگاران، به منظور پیشگیری و مبارزه با قاچاق مهاجران از طریق مرزهای دریایی، قوانینی میان کشورها وجود دارد، که کشورهای عضو بر اساس قوانین بین‌المللی دریاها نهایت همکاری را برای مقابله با این دست جرایم به خرج می‌دهند.
 
کشور عضوی که بنابر علت‌های معقول، به ورود یک کشتی به مرزهای دریایی خود مظنون است، می‌تواند موضوع را به کشوری که پرچم به آن تعلق دارد اطلاع دهد و تایید ثبت علایم را درخواست کند و  کشوری که پرچم آن بر کشتی نصب شده است می‌تواند به کشتی درخواست کننده اجازه دهد؛ به کشتی وارد و آن را بازرسی کند، چنانچه مدارکی به دست آید که نشان دهد آن کشتی به قاچاق مهاجران از راه دریا مشغول است، در مورد آن کشتی و اشخاص و بار موجود در آن، طبق مجوزی که از سوی کشوری که پرچم آن برکشتی نصب شده است، اقدام لازم انجام خواهد شد و کشور عضو که طبق بند 2 این ماده اقدامی انجام داده است، باید نتایج حاصله را به کشوری که پرچمش بر روی آن کشتی قرار دارد سریعا اطلاع دهد.  
 
براساس ماده 7 پروتکل و قرارداد میان کشورها، کشوری که پرچمش بر روی یک کشتی نصب شده می‌تواند، صدور مجوز را به شرایط مورد توافق خود و کشور درخواست‌کننده، شامل شرایط مربوط به امکان وجود و حدود تدابیر موثری که باید اتخاذ شوند، مشروط کند. کشور عضو بدون مجوز صریح کشوری که پرچمش روی کشتی نصب شده است به استثنای اقداماتی که اتخاذ آن‌ها برای رفع خطر قریب‌الوقوع که جان اشخاص را تهدید می‌کنند ضروری باشند یا اقدامات ناشی از موافقت‌نامه‌های دو جانبه یا چند جانبه،‌ نباید هیچ اقدام دیگری انجام دهد.  
 
کشور عضوی که با داشتن مدارک و شواهد معقول به یک کشتی فاقد تابعیت مظنون شود که آن کشتی به قاچاق مهاجران از طریق دریا مشغول است،‌ می‌تواند به کشتی وارد و آن را بازرسی کند. اگر مدارکی دال بر تایید این ظن مذکور به دست آید، آن کشور عضو می‌تواند طبق قوانین داخلی و بین‌المللی تدابیر مناسب را اتخاذ کند.
 
*تدابیر امنیتی به منظور مقابله با قاچاق مهاجران دریا
 
هر گاه یک کشور عضو طبق ماده 8 پروتکل و قراداد میان کشورها در ارتباط با یک کشتی تدابیری اتخاذ کند، باید ایمنی و برخورد انسانی با اشخاص سوار بر کشتی را تضمین کند و عدم نیاز به خطر افتادن امنیت کشتی یا بار آن را مد نظر قرار دهد و همینطور عدم نیاز به مخاطره انداختن منافع بازرگانی یا حقوقی کشوری که پرچمش بر روی آن کشتی قرار دارد یا هر کشور ذیربط دیگر را مد نظر قرار دهد.
 
همچنین کشوری که به کشتی مظنون وارد می‌شود باید تضمین کند، که در حد امکان،‌کلیه تدابیری که اتخاذ می‌شوند، از نظر زیست محیطی بی‌خطر باشند و این در حالی است که هر گاه شواهد و مدارکی که براساس آنها اقدامات مندرج در ماده 8 این پروتکل اتخاذ شده‌اند بی اساس تشخیص داده شوند، کلیه خسارات یا آسیب‌های وارده به کشتی باید جبران شود، البته به این شرط که کشتی مذکور اقدامی نکرده باشد.
 
انتهای پیام/