آشنایی با اسکی و همه پیست‌هایی که می‌توان در آن اسکی کرد
نه قدمت یک قرنی اسکی در ایران و نه حتی حجاری‌های پیدا شده از اسکی روی کشفیات کهن، هیچ کدامشان دلیلی نیست تا این ورزش را مفرح بنامیم. دلیل اصلی لذت از این ورزش در ترکیب دو بازی نوستالژیک کودکی در همه ما نهفته است، یکی برف بازی دومی سُر خوردن!
به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، اگر
ورزشی از ترکیب این دو تشکیل شده باشد دلیل دیگری برای انتخابش لازم نیست.
هر چند این ورزش را از دیرباز تاکنون به اعیان نسبت می‌دهند، اما همه ما
می‌دانیم لذت سر خوردن روی برف‌های کودکی چیزی نیست که به طبقه اجتماعی
خاصی مربوط باشد. با گرم شدن روز به روز زمین و خشک شدن تالاب‌ها و...
شاید رویای سُرخوردن در برف‌ها هم به خاطرات پدران تبدیل شود، زیرا تا
برفی نباشد تفریحی شیرین به نام اسکی هم نیست.
اسکی در ایران بیش از صد سال رونق دارد. فدراسیون این ورزش هم در روزهای
پرالتهاب دهه 20 ایران تشکیل شده است و همین نشان می‌دهد ایران از گذشته تا
به حال محل خوبی برای اسکی بازی بوده است. وجود پیست‌های گوناگون و مختلف
در چهارگوشه ایران هم موید همین نکته است. پیست‌هایی که برخی‌شان
استانداردهای جهانی را هم دارند و می‌توانند میزبان مسابقات جهانی باشند.
اینها همه به کنار، این پیست‌ها یکی از مکان‌هایی هستند که بهترین اوقات یک
آخر هفته را می‌توانند برای شما رقم بزنند، اوقاتی با بوی دوران کودکی و
لذت شیرین برف‌بازی.
بنابراین اگر تا به حال راهی پیست‌های
بین‌المللی ایران نشده‌اید، توصیه می‌کنیم از روزهای باقیمانده زمستان
استفاده کنید و از سرمای زمستان امسال بهره ببرید و لذت سُرخوردن بر
دامنه‌های برفی را تجربه کنید.
اسکی حتما وسایل گران‌قیمتی نمی‌خواهد، البته اگر دستتان به دهانتان می‌رسد
و می‌توانید برای این ورزش هزینه کنید چند میلیونی برای خرید لوازم و
ابزارش کنار بگذارید، اما اگر نمی‌توانید، با یک تیوپ لاستیکی هم اوقات خوش
ـ و البته پرخطری ـ را برای خودتان می‌توانید فراهم کنید.
زمستان پربرف امسال اما رونق تازه‌ای به پیست‌های ایران داده و بسیاری از
مکان‌هایی که مدت‌ها از خشکسالی رنج می‌بردند رونق زمستانی گرفته‌اند مثل
شیراز.
پس از بارش ۳۷ سانتی‌متری برف در سپیدان، بازی و ورزش‌های زمستانی در پیست
پولادکف این شهر رونق گرفته و بسیاری از اهالی شیراز شال و کلاه کردند و
راهی این منطقه شدند. پیست‌های ایران اما بیشتر از اینها هستند و اتفاقا
امکاناتی بیشتر از اسکی‌بازی هم دارند،به این مفهوم که شما می‌توانید با
اعضای‌خانواده راهی این پیست‌ها شوید و از امکانات آن استفاده کنید، اما
کجاهای ایران می‌توانید به این پیست‌ها دسترسی داشته باشید.
پیست اسکی شمشک
این پیست در ۵۷ کیلومتری شمال شرق تهران و در نزدیکی روستای شمشک از توابع رودبار قصران شهرستان شمیرانات تهران واقع است. این پیست از مسیرهای لشکرک ـ زردبند و کرج ـ گچسر (فقط در فصل تابستان) قابل دسترسی است. بلندترین نقطه پیست ۳۰۵۰ متر و پست‌ترین نقطه آن ۲۵۵۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد. پیست اسکی شمشک، سال ۱۳۳۷ مورد بهره‌برداری قرار گرفت و سال ۱۳۷۵ با اصلاحاتی که به عمل آمد، از سوی فدراسیون جهانی اسکی به عنوان پیست بین‌المللی شناخته شد.
پیست اسکی سهند
پیست اسکی سهند در 39 کیلومتری جنوب شرقی
شهر تبریز قرار دارد. این پیست که از امکاناتی همچون 12 دستگاه بالابر،
هتل، مجموعه‌های آپارتمانی، ویلایی و اماکن ورزشی برخوردار است می‌تواند شش
ماه از سال را میزبان دوستداران برف و اسکی باشد.
عمق برف‌های پودری این پیست گاهی تا چهار متر می‌رسد، اما با این حال، این
پیست بهمن‌گیر نیست و برای انجام هر گونه ورزش زمستانی فضای مناسبی دارد.
آلوارس، بزرگ‌ترین‌پیست‌ایران
علاوه بر همه جاذبه‌های طبیعی، تاریخی، باستانی و تفرجگاه‌های بی‌شمار، سرعین امروزه با پیست اسکی آلوارس نیز به شهرت رسیده است و با خارج شدن از منطقه گردشگری تک‌قطبی، سالانه در فصل زمستان و تا اواسط تابستان نیز پذیرای جمع کثیری از علاقه‌مندان به ورزش‌های زمستانی است. از این رو پیست اسکی آلوارس که در 24 کیلومتری شهرستان سرعین و 12 کیلومتری روستای تاریخی آلوارس قرار دارد، اکنون با تجهیز و توسعه به بزرگ‌ترین پیست اسکی کشور از لحاظ وسعت تبدیل شده است.
پیست اسکی‌خور
پیست اسکی‌خور با ارتفاع ۳۰۰۰ متری از سطح دریا در جوار البرز و در نزدیکی سد کرج، کنار روستای تاریخی خور قرار دارد. برای رسیدن به این پیست اسکی در 23 کیلومتری جاده کرج ـ چالوس، پیش از ورودی تاسیسات سد امیرکبیر باید مسیر را از راه فرعی به سمت غرب رفت و از روستاهای ارنگه و روستای جی گذر کرد. ساخت این پیست به پیش از انقلاب بازمی‌گردد و پس از دوران جنگ ایران و عراق مجدد راه‌اندازی شد. پیست اسکی خور هم‌اکنون در طول هفته برای استفاده همگانی آماده است.
پیست اسکی سپیدان
پیست اسکی سپیدان یا پولادکف در پنج کیلومتری شهرستان سپیدان (نزدیک شیراز) قراردارد. در این پیست تجهیزاتی مثل بالابر، تله‌کابین و موتوربرفی وجود دارد و فضایی خانوادگی بر آن حاکم است. در نزدیکی پیست اسکی پولادکف، پیست اسکی کوچک‌تری وجود دارد که به پیست اسکی سپیدان شناخته می‌شود و در چهار فصل فعالیت می‌کند.
پیست اسکی چلگرد
پیست اسکی چلگرد در 85 کیلومتری شهرکرد یکی دیگر از پیست‌هایی است که از همین روزها تا پایان اسفند ماه می‌توانید از آن استفاده کنید. این پیست 800 متر طول دارد و هوای آن در بیشتر روزهای زمستان آفتابی است. دسترسی به این پیست از منطقه زاگرس امکان پذیر است و هر سال 20 تا 30 هزار نفر می‌توانند از آن استفاده کنند. یادتان باشد اگر گذرتان به چلگرد افتاد، از تونل و آبشار کوهرنگ هم که در نزدیکی پیست قرار دارد دیدن کنید.
پیست اسکی پیام
پیست اسکی پیام در شهرستان مرند آذربایجان شرقی است. این پیست در منطقه‌ای روستایی و در بخش مرکزی شهرستان مرند و در دامنه ارتفاعات رشته کوه میشو واقع شده و از مرتفع‌ترین گردنه‌های حدفاصل تبریز به ماکو در استان آذربایجان غربی است. پیست اسکی پیام از قدیمی‌ترین پیست‌های کشور است که با توجه به موقعیت مناسب اقلیمی، زمستان‌های سرد و برف‌گیر، همچنین داشتن پیست اسکی خوب، سالانه عده کثیری از گردشگران داخلی و خارجی را جذب می‌کند.
پیست‌اسکی‌کوهرنگ
کوهرنگ دومین پیست اسکی چهارمحال و بختیاری است که بهترین پیست این استان هم به شمار می‌رود. این پیست سال 84 یکی از پیست‌های استاندارد کشور محسوب می‌شد و حتی می‌توان مسابقات بین‌المللی اسکی، مارپیچ کوچک و بزرگ را در آن برگزار کرد. در‌حال‌حاضر سه دستگاه تله اسکی به عنوان بالا بر در این پیست فعالیت می‌کند.
پیست اسکی دنا (کاکان)
پیست اسکی دنا یا کاکان در کهگیلویه و بویراحمد قرار دارد و برای اسکی در این پیست باید به دامنه‌های زاگرس و قله دنا در 18 کیلومتری یاسوج سفر کنید؛ جایی نزدیک دهستان کاکان میزبان اسکی‌بازان سراسر کشور است. البته طول مفید این پیست 600 متر و عرض مفید آن 1500متر است. در این پیست سه دستگاه تله اسکی بشقابی به عنوان بالابر استفاده می‌شود. بهترین زمان اسکی در این پیست از اوایل دی تا اواخر اسفند است که ارتفاع برف حتی تا 3.5 متر نیز می‌رسد.
قالیباف در پاسخ به تذکر رسایی:
انتصاب ظریف خلاف قانون است/ گزارش کمیسیون امنیت ملی به هیئترئیسه نرسیده است
