هر شب با قرآن/ جایگاهِ افراط و تفریط در ایمان
بر آنیم تا در این مجال، قطعاتی کوتاه و بلند از کتاب وحی را با نگاهی گزیده به انعکاس آن در ادبیات پارسی، پیشکش طالبان حق و جوینگان حقیقت کنیم تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.
مجله شبانه باشگاه خبرنگاران؛
اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، چيزهاى پاكيزه‌اى را كه خدا بر شما حلال كرده است حرام مكنيد و از حد درمگذريد كه خدا تجاوزكنندگان از حد را دوست ندارد.
*روزی رسول خدا صلی الله علیه وآله از قیامت و صحنه‌های محشر سخن می‌گفت. مردم چنان منقلب شده و گریستند که بعضی تصمیم گرفتند دیگر غذای خوب نخورند و آسایش را بر خود حرام سازند، روزه بگیرند، همسران خود را ترک کنند، شبها کمتر بخوابند و بر این تصمیم، سوگند خوردند. پیامبر صلی الله علیه وآله که مطلع شد، مردم را در مسجد جمع کرد و فرمود: من غذا می‌خورم، شبها می‌خوابم و همسرانم را رها نمی‌کنم. دین ما آیین انزوا و رهبانیّت نیست، رهبانیّت امّت من جهاد است، هر کس بر خلاف روش من برود مسلمان نیست.
برخی گفتند: نسبت به سوگندهایی که خوردیم چه کنیم؟ آیات بعدی نازل شد.
*حرام دانستن حلال‌ها یا همراه با اعتقاد به حرمت است که بدعت وحرام می‌باشد و یا بدون عقیده به حرمت است که تنها خود بهره نمی‌گیرد که باز هم مورد نهی است.
*مسلمان، تسلیم فرمان الهی است، نه حلال‌ها را از پیش خود حرام می‌سازد، نه نسبت به حرام‌ها چنین است.
* اهل ایمان باید از چیزهای پاکیزه و طیّبات استفاده کنند. «یا ایّها الّذین آمنوا» به جای «یا ایّها النّاس»
* ایمان، با تغییر و دست بردن در احکام الهی سازگار نیست. «یا ایّها الّذین آمنوا لاتحرّموا...»
* اسلام، آیین فطرت است و فطرت کشی ممنوع است. «لا تحرّموا طیّبات» (کلمه‌ی «طیّب» در جایی بکار می‌رود که مطابق طبع و فطرت انسان باشد)
* خوردنی‌ها، پوشیدنی‌ها و لذایذ حلال، برای انسان آفریده شده است. «لکم»
* ایمان، با افراط وتفریط سازگار نیست. «یا ایّها الّذین آمنوا... لاتعتدوا...»
* در مکتب اسلام، انزوا، رهبانیّت، افراط و تفریط ممنوع است. «لا تحرّموا طیّبات... و لاتعتدوا»
* محروم‌کردن خود از طیّبات، یک تعدّی و تجاوز است. «لاتعتدوا»
* در بهره‌گیری از حلال‌ها، اسراف و زیاده روی نکنیم. «لا تعتدوا»
* افراط و تفریط، سبب محروم شدن از محبّت خداست. «انّ اللّه لایحبّ المعتدین»
آیه 87 سوره مائده
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُحَرِّمُوا طَيِّبَاتِ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَكُمْ وَلَا تَعْتَدُوا ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَاى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، چيزهاى پاكيزه‌اى را كه خدا بر شما حلال كرده است حرام مكنيد و از حد درمگذريد كه خدا تجاوزكنندگان از حد را دوست ندارد.
*روزی رسول خدا صلی الله علیه وآله از قیامت و صحنه‌های محشر سخن می‌گفت. مردم چنان منقلب شده و گریستند که بعضی تصمیم گرفتند دیگر غذای خوب نخورند و آسایش را بر خود حرام سازند، روزه بگیرند، همسران خود را ترک کنند، شبها کمتر بخوابند و بر این تصمیم، سوگند خوردند. پیامبر صلی الله علیه وآله که مطلع شد، مردم را در مسجد جمع کرد و فرمود: من غذا می‌خورم، شبها می‌خوابم و همسرانم را رها نمی‌کنم. دین ما آیین انزوا و رهبانیّت نیست، رهبانیّت امّت من جهاد است، هر کس بر خلاف روش من برود مسلمان نیست.
برخی گفتند: نسبت به سوگندهایی که خوردیم چه کنیم؟ آیات بعدی نازل شد.
*حرام دانستن حلال‌ها یا همراه با اعتقاد به حرمت است که بدعت وحرام می‌باشد و یا بدون عقیده به حرمت است که تنها خود بهره نمی‌گیرد که باز هم مورد نهی است.
*مسلمان، تسلیم فرمان الهی است، نه حلال‌ها را از پیش خود حرام می‌سازد، نه نسبت به حرام‌ها چنین است.
* اهل ایمان باید از چیزهای پاکیزه و طیّبات استفاده کنند. «یا ایّها الّذین آمنوا» به جای «یا ایّها النّاس»
* ایمان، با تغییر و دست بردن در احکام الهی سازگار نیست. «یا ایّها الّذین آمنوا لاتحرّموا...»
* اسلام، آیین فطرت است و فطرت کشی ممنوع است. «لا تحرّموا طیّبات» (کلمه‌ی «طیّب» در جایی بکار می‌رود که مطابق طبع و فطرت انسان باشد)
* ایمان، با افراط وتفریط سازگار نیست. «یا ایّها الّذین آمنوا... لاتعتدوا...»
* در مکتب اسلام، انزوا، رهبانیّت، افراط و تفریط ممنوع است. «لا تحرّموا طیّبات... و لاتعتدوا»
* محروم‌کردن خود از طیّبات، یک تعدّی و تجاوز است. «لاتعتدوا»
* در بهره‌گیری از حلال‌ها، اسراف و زیاده روی نکنیم. «لا تعتدوا»
* افراط و تفریط، سبب محروم شدن از محبّت خداست. «انّ اللّه لایحبّ المعتدین»
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید
