گزارشی از فعالیت دعانویسان
از پخش کارت ویزیت تا گرفتن وقت قبلی برای «سرکتاب باز کردن»
برخی از دعانویسان اقدام به پخش «کارت ویزیت» در سطح شهر می‌کنند و از این طریق قصد دارند تا کار خود را قانونی و شرعی جلوه دهند.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران، سایت دانا نوشت: دعانویسی، امروزه به عنوان یک شغل مورد سوءاستفاده قرار گرفته و راهی برای ارتزاق برخی افراد سودجو شده است،
هر چند که با دعا می‌توان در شخصیت و تربیت و همچنین در تحقق آنچه خیر و صلاح انسان است موثر واقع شد ولی باید به این نکته توجه کرد که دعانویسی به شکل رواج یافته کنونی نوعی خرافه گرایی است.
البته بهترین راهکار برای مقابله با «دعانویس‌ها» روشنگری و آگاه کردن مردم است تا به جای فریب خوردن از شیادان به وجودهای مقدسی همچون ائمه(ع) توسل بجویند که در نزد خدا مقام دارند.
متاسفانه برخی افراد سود جو، منفعت طلب، هوس باز و شهوت ران از سرمایه عظیم علمی و معنوی برخی بزرگان دین سوء استفاده نموده و برای خود دکان هایی دعا نویسی راه انداخته اند تا با سوء استفاده از عقاید مردم ساده اندیش، اسباب کسب و درآمد برای خود راه اندازند.
این افراد شیاد، هیچ سواد علمی، دینی و مذهبی ندارند و تنها آبرو، شخصیت و اعتقادات مردم را بازیچه اهداف مادی و سودجویی‌های خود قرار می دهند.
اصل دعا نویسی بطور مطلق امری بیهوده و عبث نیست اما افرادی که این کار را انجام می دهند به دلیل اینکه نقطه ضعف و مشکلات زندگی مراجعه کنندگان را به خوبی شناخته و به مسائل روانشناسی تسلط و سطح هوشیاری بالایی دارند، از نکات روانی مراجعه کننده استفاده و چیزی را مطرح می کنند که مورد باب و میل آنها باشد و چون این نکات ذکر شده مسائلی است که مراجعه کننده دوست دارد که مطرح شود، در نتیجه آنها فکر می کنند که دعای آنها ثاتیر کرده است.
صاحب نظران بر این اعتقادند دعانویسی به صورت فعلی مبنایی در دین ندارد، اما در مورد اصل اینکه دعا اثرگذار است روایات و آیات مختلفی در این ارتباط داریم. اصل دعا در اسلام یک مبحث مفصلی است که در کتب مختلف بیان شده است.هرچند مقدر است و مشیت الهی به انجام کاری تعلق گرفته باشد، دعا می‌تواند آن را تغییر دهد.دعا در اسلام یکی از راه‌های سیر و سلوک و ارتباط با ذات اقدس احدیت است و دعا، عبادت، نیایش و توسل به خاندان عترت و طهارت(ع) جزء ورودی‌های ارتباط با ذات خداوند است.
اما مسئله ای که ما اکنون با آن روبه رو هستیم رواج پدیده‌ای به نام دعا نویسی است که البته قدمتی طولانی دارد. دعانویسان را می توان در گوشه و کنار خیابان‌های شهر، محافل خانوادگی و برخی محافل دیگر مشاهده کرد که در قبال دریافت پول اقدام به دعا نویسی برای افراد می کنند که این مسئله نوعی سوء استفاده از اعتقادات دینی مردم محسوب می شود.
هر چند که با دعا می‌توان در شخصیت و تربیت و همچنین در تحقق آنچه خیر و صلاح انسان است موثر واقع شد ولی باید به این نکته توجه کرد که دعانویسی به شکل رواج یافته کنونی نوعی خرافه گرایی است.
البته بهترین راهکار برای مقابله با «دعانویس‌ها» روشنگری و آگاه کردن مردم است تا به جای فریب خوردن از شیادان به وجودهای مقدسی همچون ائمه(ع) توسل بجویند که در نزد خدا مقام دارند.
متاسفانه برخی افراد سود جو، منفعت طلب، هوس باز و شهوت ران از سرمایه عظیم علمی و معنوی برخی بزرگان دین سوء استفاده نموده و برای خود دکان هایی دعا نویسی راه انداخته اند تا با سوء استفاده از عقاید مردم ساده اندیش، اسباب کسب و درآمد برای خود راه اندازند.
این افراد شیاد، هیچ سواد علمی، دینی و مذهبی ندارند و تنها آبرو، شخصیت و اعتقادات مردم را بازیچه اهداف مادی و سودجویی‌های خود قرار می دهند.
اصل دعا نویسی بطور مطلق امری بیهوده و عبث نیست اما افرادی که این کار را انجام می دهند به دلیل اینکه نقطه ضعف و مشکلات زندگی مراجعه کنندگان را به خوبی شناخته و به مسائل روانشناسی تسلط و سطح هوشیاری بالایی دارند، از نکات روانی مراجعه کننده استفاده و چیزی را مطرح می کنند که مورد باب و میل آنها باشد و چون این نکات ذکر شده مسائلی است که مراجعه کننده دوست دارد که مطرح شود، در نتیجه آنها فکر می کنند که دعای آنها ثاتیر کرده است.
صاحب نظران بر این اعتقادند دعانویسی به صورت فعلی مبنایی در دین ندارد، اما در مورد اصل اینکه دعا اثرگذار است روایات و آیات مختلفی در این ارتباط داریم. اصل دعا در اسلام یک مبحث مفصلی است که در کتب مختلف بیان شده است.هرچند مقدر است و مشیت الهی به انجام کاری تعلق گرفته باشد، دعا می‌تواند آن را تغییر دهد.دعا در اسلام یکی از راه‌های سیر و سلوک و ارتباط با ذات اقدس احدیت است و دعا، عبادت، نیایش و توسل به خاندان عترت و طهارت(ع) جزء ورودی‌های ارتباط با ذات خداوند است.
اما مسئله ای که ما اکنون با آن روبه رو هستیم رواج پدیده‌ای به نام دعا نویسی است که البته قدمتی طولانی دارد. دعانویسان را می توان در گوشه و کنار خیابان‌های شهر، محافل خانوادگی و برخی محافل دیگر مشاهده کرد که در قبال دریافت پول اقدام به دعا نویسی برای افراد می کنند که این مسئله نوعی سوء استفاده از اعتقادات دینی مردم محسوب می شود.
