به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران، این گزارش بر اساس اسناد محرمانهای منتشر شده که گاردین میگوید به آن دست یافته است و حکایت از آن دارد که مرکز ارتباطات انگلیس درسالهای ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۰ به وسیله یک برنامه جاسوسی به نام «آپتیک نِرو» (Optic Nerve) تصاویر وبکم چت یاهو را جمعآوری و ذخیره کرده است، صرفنظر از آن که سوءظنی درباره کابران وجود داشته یا نه.
بر پایه این گزارش، مرکز ارتباطات دولت بریتانیا تنها در یک دوره زمانی شش ماهه در سال ۲۰۰۸ تصاویر وبکم بیش از یک میلیون و ۸۰۰ هزار کاربر یاهو را در سطح جهان جمعآوری کرده است که تعداد قابل توجهی از این تصاویر شامل رابطههای جنسی نیز میشود.
گاردین مینویسد که واکنش شرکت یاهو به پرسش این نشریه درباره چنین برنامهای خشمگینانه بوده و این شرکت تاکید کرده که نه تنها در جریان این برنامه نبوده است بلکه نهادهای اطلاعاتی با این اقدام مرحله جدیدی از تجاوز به حریم خصوصی کاربران یاهو را آغاز کردهاند.
گاردین در ماههای اخیر گزارشهای متعددی از شیوههای جاسوسی نهادهای اطلاعاتی بریتانیا و آمریکا منتشر کرده که این گزارشها بر پایه اسنادی است که ادوارد اسنودن، کارمند سابق آژانس امنیت ملی آمریکا، افشا کرده است.
این گزارشها بیان میکند که نهادهای امنیتی آمریکا و بریتانیا از طریق انواع ابزار ارتباطات مانند تلفنهای هوشمند و اینترنت، اطلاعات کاربران را جمعآوری میکنند.
یکی از جدیدترین این گزارشها حکایت از آن دارد که بازیهای پرطرفدار «انگری بردز» در گوشیهای تلفن هوشمند به ابزاری برای گردآوری اطلاعات تبدیل شده است.
اما به نظر میرسد ذخیره تصاویر کاربران یاهو از طریق وبکم شیوه قدیمیتری است که مرکز اطلاعات بریتانیا به کار گرفته است.
گاردین مینویسد اسنادی که ادوارد اسنودن فراهم آورده است نشان میدهد برنامه «آپتیک نِرو» از سال ۲۰۰۸ به کار گرفته شده و دستکم تا سال ۲۰۱۲ نیز وسیلهای برای جاسوسی بوده است.
در عین حال این گزارش بیان میکند که مرکز ارتباطات دولت بریتانیا تلاش کرده است تصاویری را که شامل موارد جنسی میشود از دسترس کارمندان خود دور نگه دارد.
ماه گذشته اسنودن اسنادی منتشر کرد که مدعی میشد آژانس امنیت ملی امریکا پیش از برگزاری و در جریان نشست تغییرات اقلیمی سال ۲۰۰۹ کپنهاگ دانمارک٬ مکالمات و ارتباطات میان کشورهای کلیدی حاضر در این اجلاس را تحت نظر داشت تا از پیش٬ در جریان موضعگیریهای سایر اعضای این نشست قرار داشته باشد.
در جریان نشست تغییرات اقلیمی ۲۰۰۹ کپنهاگ آمریکا به همراه ۲۵ کشور حاضر در این نشست در تلاش بود تا مفادی را به کرسی بنشاند٬ اما این مفاد با مخالفت کشورهای در حال توسعه همراه شد و در نهایت این نشست بدون دستیابی به توافقی جامع پایان یافت.
انتهای پیام/