به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران شیراز؛ دروازه قرآن، بنایی است اسلامی ایرانی که با معماری خاص خود در ورودی شهر شیراز خود نمایی می کند.

در میان دروازه قرآن‌هایی که در ایران وجود داشته و دارد، دروازه قرآن شیراز،هم از نظر قدمت و هم از دیدگاه شهرت عمومی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

در شمال شهر شیراز در مسیر اصفهان به شیراز در میانه‌ کوه‌های بابا کوهی و چهل مقام، تنگ راهی وجود دارد که آن را تنگه الله اکبر می‌خواندند.در کناره راه اصلی،بنای تاریخی به چشم می‌خورد که مشهور به دروازه قرآن است.وجه تسمیه این بنا دروازه قرآن به خاطر قرآنی است که در درون اتاقکی بر بالای این بنا جای داده شده است.

درباره بنای اصلی دروازه قرآن شیراز گفته‌اند: در زمان حکومت شیعی آل بویه، هنگامی که عضدالدّوله دیلمی در فارس حکومت می‌کرد.در حدود سال 328 (هـ.ق) به دستور او بنای دروازه شیراز نهاده شد تا قرآنی را بر بالای دروازه گذاشته تا مردم، هنگام ورود و خروج از زیر قرآن رد شوند و مسافران به برکت عبور از زیر آن به سلامت،مسافرت خود را به پایان برند.این دروازه، شامل یک طاق مرتفع از نوع طاق کجاوه‌ای در وسط طاق با ارتفاع کم در طرفین بوده است.

به مرور زمان طاق شکسته و تخریب شد تا اینکه در زمان حکومت کریم خان زند( 1172 ـ 1193هـ .ق) مجدداً این دروازه را بازسازی نموده و در قسمت فوقانی اتاقکی ساختند و دو جلد قرآن نفیس به خط ثلث در آن جای دادند.

در زمان قاجاریه که چند زلزله شیراز را تکان داد، این دروازه آسیب‌هایی دید، امّا به وسیله محمد زکی خان نوری مورد بازسازی و مرمّت قرار گرفت.این بنا تا سال 1315 شمسی بر پا بود تا اینکه در طرح توسعه راه شمالی شیراز این بنا را که بر سر راه بود، تخریب و قرآن‌های آن را به موزه پاریس منتقل کردند

از دروازه توصیف شده، تصویرهایی در دست است که در بالای آن اتاقی با پنجره مشبّک وجود دارد. در سال 1327 شمسی یکی از بازرگانان مشهور شیراز به نام حاج حسین ایگار معروف به اعتماد التجار، دروازه جدید را با فاصله کمی از دروازه کهن ساخته است.

دروازه جدید در اندازه بزرگ‌تر، شامل دهانه قوس تیزه دار و دو ورودی کوچک بر روی جرزهای دو طرف و اطاق مستطیل شکلی بر فراز آن برای گذاشتن قرآن برپا شد.

در این بنا، آیاتی از قرآن را به خط ثلث و نسخ دور تا دور در دروازه قرآن نقش کرده‌اند؛در پیشانی شمالی این طاق آیه :«انّ هذا القران یهدی للتی هی اقوم» .(سوره اسراء، آیه9)