به گزارش حوزه سینما باشگاه خبرنگاران، آن برداشت آزاد- به قول بهرام توکلی- از نمایش نامه‌ باغ وحش شیشه‌ای تنسی ویلیامز تا حدودی معقول بود و آدم‌های این جا بدون من در محیطی بسته و در فضایی تقریبا ایرانی جا افتاده بودند اما این یکی باز برداشت آزاد از نمایش‌‌نامه دیگر ویلیامز، تراموایی به نام هوس، بد جوری نامانوس و غیر ایرانی از کار درآمده، به جای ویوین‌لی، پانته‌آ بهرام خواسته یک زن مالیخولیایی و روانی باشد با سابقه کلاه‌برداری و این جور چیزها، که در اصل نمایش نبوده که به نظر مضحک می‌رسد و در رابطه با خواهر و شوهر خواهر او(مهناز افشار و امیر جعفری) ما را سردرگم و بلاتکلیف برجا می‌گذارد. دعوا با شوهر خواهر و ارتباط با رفیق جعفری(هومن برق‌نورد) چیزی را حل نمی‌کند. همه قضایای و روابط با محیط و فضای ما جور نیست و دیالوگ‌ها و مکث‌ها معنایی ندارد. از توکلی که با آن دقت به شخصیت‌هایش در آسمان زرد کم عمق رسیده بود، توقعی بیش از این می‌شد داشت، پیشنهاد می‌کنم جاسمین غمگین "وودی آلن" را با دقت تماشا کنید.   
 
منبع:مجله فیلم


انتهای پیام/اق