انا لله و انا الیه راجعون
از شمار دو چشم یک تن کم وز شـــمار خـــرد هزاران بیـــش
گاهی نه کــلام تو را یــار میشــود، نه قلم. اینک آن گاه است که آه از نهاد و سوز از دل آدمی برمیآورد.
گاهی در ســوگ کســانی مینشـینی که دل، رفتنشان را باور نمیکند و عقل نهیبش میزند که آنان زندهاند؛ به آنچه بر جای گذاشتند و به آن چه پیش فرستادند.
امروز از آن روزهاست؛ مگر میتوان نبودن دکتر شادپور را باور کرد. به هر شهر و روستا که پای میگذاری، اثری از آن پزشک حکیم میبینی. با هر یک از دوستان که همکلام میشوی، او را در قامت استاد اخلاقی که حرف و عملش یکسان بود، میستایند و نامش در زمره علم آفرینان این مرز و بوم برای همیشه دوران باقی خواهد ماند. او که تنها قطرهای از دریای دانش و تلاشش، هزاران نوزاد، شیرخوار، کودک و مادر را از چنگال مرگ رهانید و میرهاند.
یگانهای که آرزویش تحقق عدالت در سلامت بود و نظام سلامت ایران تا ابد وامدار اوست. ضایعه از دست دادن، استادی والامقام، دوستی گرانقدر و بزرگ مردی کم نظیر را به مردم عزیز ایران، جامعه پزشکی کشور و خانواده محترمش تسلیت عرض میکنم. خدایش رحمت کند.
انتهای پیام/