* باید این شعر به عنوان میراث فرهنگی ثبت شود

_ آقای اسماعیلی این شعر معروف و صدای معروف و حماسی «کربلا کربلا ما داریم می‌آییم» را شنیدید؟

بله، کیست که آن را نشنیده باشد. سازمان میراث فرهنگی باید این شعر را به عنوان یک میراث فرهنگی ثبت کند.

_ تا حالا برای شما سوال پیش نیامده که خواننده آن زنده است یا شهید شده یا ...؟

متاسفانه چون گرد و غبار غربت بر روی بسیاری از چهره‌های فرهنگی ما در طول سال های اخیر نشسته و جنجال و هیاهوی سیاست همه فضاها را پوشانده است، فرهنگ در حاشیه قرار گرفته و طبیعی است که بزرگوارانی مثل این عزیز که شعرش در دوران دفاع مقدس و حتی بعد از دفاع مقدس بسیار تاثیر‌گذار بوده مغفول واقع شود.

ما وقتی به یاد این شعر و خواننده آن می‌افتیم تمام دوران دفاع مقدس در ذهن ما تداعی و مرور می‌شود. ولی همان طور که گفتم فرهنگ در حاشیه و ذیل سیاست و اقتصاد قرار گرفته و ای کاش به جایی برسیم که چهره‌های فرهنگی ما تیتر اول روزنامه‌ها و رسانه‌های ما قرار بگیرد!

* خاموشی و فراموشی درد بزرگی است

_ آقای اسماعیلی! شما تا به حال چند فرد فرهنگی و زلال فکر مثل اکبر شریعت در مملکت دیده‌اید که هنوز رسانه‌ای نشده‌اند و هنوز از آنها قدردانی نشده است؟

اگر بخواهیم آن ها را لیست کنیم فراوان هستند؛ متجاوز از دویست سیصد نفر از این ها را ما می توانیم رصد کنیم که این ها در مواقعی کارهایی انجام دادند که بسیار تاثیر‌گذار بوده و در جامعه یک الگو شده که دیگران بر اساس آن به تولید فرهنگی بپردازند. این افرادی که گفتم بیش از دویست سیصد نفر می‌شوند. خودم می‌توانم دو ساعت این افراد را در ذهنم مرور کنم و آنها را بنویسم ولی متاسفانه در غربت و به سختی زندگی می‌گذرانند و کاش ما یک سامانه فرهنگی داشته باشیم که این‌ها را بشناسانیم و به صحنه بیاوریم. خاموشی و فراموشی درد بزرگی است.

_ سازمان هنری رسانه‌ای اوج قرار است سه‌شنبه برای ایشان پاسداشت بگیرد. اگر اکبر شریعت را از نزدیک ببینید به عنوان یک شاعر انقلابی به او چه می گویید؟

من دستش را می‌بوسم و به خاطر کوتاهی و غفلتی که در این سال ها ما نسبت به این بزرگواران داشته‌ایم از وی عذرخواهی می‌کنم.

_ اگر بخواهید یکی از بیت‌های خوبتان را به آقای شریعت هدیه کنید کدام را به او تقدیم می‌کنید؟

این را از زبان آقای شریعت عزیز می‌گویم:

«از هر دو جهان عشق مرا نام و نشان بس»

یعنی این مقبولیت و محبوبیتی که ایشان در بین مردم کوچه و بازار دارد و رزمندگان و بازماندگان شهدا این شعر را زمزمه می کنند و این محبوبیت و مقبولیت بزرگ ترین صله‌ای است که آقای شریعت می‌تواند دریافت کند.