گزارش ویژه به مناسبت سالگرد مرگ "چاوز"/
ریشه ناآرامی‌های ونزوئلا در آستانه نخستین سالگرد درگذشت "انقلابی بولیواری" کجاست؟
مراسم اولین سالگرد درگذشت "هوگو چاوز" رئیس جمهور سابق ونزوئلا در حالی برگزار می‌شود که بی‌ثباتی گریبانگیر بعضی خیابان‌های کاراکاس است.
در آستانه نخستین سالگرد درگذشت چاوز، قهرمان ملی ونزوئلا طی یک ماه (از آغاز فوریه 2014) برخی نقاط محدود در شهر کاراکاس صحنه تظاهرات مخالفان دولت این کشور شده این در حالیست که جهت‌دهی خصمانه‌ای در قبال اخبار این کشور از سوی غرب شکل گرفته شده است. در این گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران می‌خوانیم که ریشه ناآرامی‌های فوریه 2014 در ونزوئلا کجاست.
*** یک سال از مرگ قهرمان ملی ونزوئلا گذشت...
"هوگو چاوز" (Hugo Chávez) رئیس جمهور سابق ونزوئلا 5 مارس 2013 (15 اسفند 91) در سن 58 سالگی و بر اثر بیماری سرطان درگذشت. در همین روز، مراسم تشییع جنازه وی در شهر کاراکاس برگزار و جسد وی در موزه نظامی شهر به خاک سپرده شد.
آرمان‌های ماندگار "چاوز" دلیل محبوبیت اجتماعی وی بود و از این میان می‌توان به اهمیت اقشار محروم و مبارزه با امپریالیسم جهانی اشاره کرد.
30 روز بعد، با برگزاری انتخابات زودهنگام، "نیکلاس مادورو" از سوی مردم به عنوان رئیس جمهور بعدی ونزوئلا انتخاب گردید. مادورو تا سال 2016 که موعد بعدی انتخابات است، رئیس جمهور رسمی این کشور خواهد ماند.
*** ریشه ناآرامی‌های 2014 در ونزوئلا در کجاست؟
در آستانه نخستین سالگرد درگذشت چاوز، قهرمان ملی ونزوئلا طی یک ماه (از آغاز فوریه 2014) برخی نقاط محدود در شهر کاراکاس صحنه تظاهرات مخالفان دولت این کشور شده است. در جریان این اعتراض‌ها که با سنگرسازیِ باندهای تبهکار خیابانی همراه بوده، تاکنون حدود 50 نفر کشته شده‌اند.
لازم به ذکر است که از همان دورانِ "چاوز" هم برخی جریانات راست‌گرای افراطی در آمریکای لاتین، دائماً در حال سازماندهی جنبش‌های فاشیستی بر ضدّ دولت بودند. اوج این درگیری‌ها، کودتای ناکام سال 2002 علیه چاوز بود و البته رهبران مخالفان، هیچگاه انگیزه‌های سیاسی خود را پنهان نمی‌کردند.
اما پس از مرگ چاوز و طی یک سال اخیر با ایجاد تلاطم نسبی در وضع اقتصادی ونزوئلا، گروهک‌های اپوزیسیون خیال "ماهیگیری از آب گل‌آلود" و تسلط بر ملت این کشور را در سر پروراندند و مخالفان را این بار از اقشار جوان دانشجویی و با پوشال "اقتصادی" سازماندهی کردند. علی‌رغم معادن مواد خام و منابع عظیم نفتی در این کشور، مشکل اصلی همچنان فقر است.
افزایش قیمت کالاهای اساسی، کمبود خوراکی و دشواری معیشت مردم، از انگیزه‌های تظاهرکنندگان است. اکنون صف‌های طولانی برای تهیه آذوقه و مواد اولیه مورد نیاز مردم در کاراکاس و شهرهای عمده این کشور مشاهده می‌گردد اما چنانچه گفته شد دست‌هایی در خارج از این کشور، سعی دارند به اهداف اقتصادی مردم، رنگ و بوی سیاسی بدهند.
• دیپلمات‌های آمریکایی و رسانه‌های غربی؛ باز هم در پی آشوب‌طلبان
به گزارش تلویزیون دولتی ونزوئلا، از میان 41 نفری که در جریان خشونت‌ها و درگیری با پلیس، به دلیل حمل مواد آتش‌زا بازداشت شده‌اند، هشت شهروند "خارجی" به چشم می‌خورد.
خلاصه آنکه روابط دیپلماتیک واشنگتن- کاراکاس اگرچه همواره تیره و تار بوده، اما اکنون دستخوش تنش‌های تازه‌ای شده است.
ونزوئلا ۲۷ بهمن ماه سه نفر از مسئولان کنسولگری آمریکا در کاراکاس را به اتهام «رابطه با دانشجویان معترض» از خاک خود اخراج کرد و گفت سازمان‌های اطلاعاتی ونزوئلا فعالیت‌های این افراد در برخی دانشگاه‌ها را زیر نظر داشته‌اند: «دیپلمات‌های آمریکایی به دانشجویان وعده اعطای ویزای آمریکا را داده و به این ترتیب میان آنها نفوذ کرده بودند.»
دلیل دیگر این اخراج، ملاقات پنهانی و غیرقانونی آمریکایی‌ها با مخالفان دولت ونزوئلا اعلام شده است.
در پاسخ، ایالات متحده نیز یک هفته بعد در 6 اسفند ماه از سه نفر از دیپلمات‌های ونزوئلایی خواست خاک آن کشور را ترک کنند.
رئیس جمهور ونزوئلا، در نطق روزهای اخیر خود اعلام کرد که محافظه‌کاران و رسانه‌های آمریکا درصددند تا برای طراحی توطئه علیه دولت و در نهایت سقوط آن، با اپوزیسیون همکاری کنند.
مادورو در همین راستا، پوشش خبری شبکه آمریکایی "سی‌ان‌ان" از اعتراضات اخیر در ونزوئلا را به منزله جنگ تبلیغاتی علیه دولت خود دانسته و به خبرنگاران این شبکه هشدار داد اگر گزارش‌های خود را با دقت و صحت نسنجند، با توقف کلیه فعالیت‌های "سی‌ان‌ان" در ونزوئلا مواجه خواهند شد.
"آمن اوتب" سفیر ونزوئلا در ایران با اشاره به انعکاس اخبار دروغ رسانه‌ها از وقایع ونزوئلا در عرصه بین‌المللی، این نوع جهت‌دهی خصمانه به اخبار را محکوم کرد و گفت: «این رسانه‌ها تصاویری را منتشر می کنند که یا متعلق به اعتراضات و راه‌پیمایی‌های رخ داده در سایر نقاط جهان است و یا اینکه مربوط به زمان‌های گذشته هستند!»
البته در طرف مقابل، کاخ سفید نه تنها دخالت خود در امور داخلی ونزوئلا را تکذیب نکرده، بلکه "جان کری" وزیر خارجه آمریکا روز جمعه 28 فوریه 2014 (9 اسفند) در کنفرانس خبری خود صراحتاً گفت:
«واشنگتن با کلمبیا و دیگر کشورها همکاری می‌کند تا بتواند طرف‌های مخالف در ونزوئلا را برای گفت‌وگو گردهم آورد.»
با وجود پیغام‌هایی که در روزهای اخیر میان دو طرف رد و بدل شده، مادورو نسبت به مذاکره مستقیم با شخص "باراک اوباما" رئیس جمهور آمریکا ابراز آمادگی کرده است: «گفت‌و‌گویی میان کشور انقلابی ونزوئلا و دولت ایالات متحده آمریکا که پس از آن، حقایق مشخص خواهند شد.» وزیر خارجه آمریکا تا امروز هیچ نظری نسبت به پیشنهاد مادورو نداده است.
*** آیا ملت ونزوئلا از معرکه بی‌ثباتی بیرون می‌آید؟
مراسم اولین سالگرد درگذشت "هوگو چاوز" رئیس جمهور سابق ونزوئلا در حالی برگزار می‌شود که بی‌ثباتی گریبانگیر بعضی خیابان‌های کارکاس است. البته هزاران نفر از هواداران نیکولاس مادورو، رئیس جمهوری ونزوئلا نیز به حمایت از او به خیابان‌ها آمده‌اند. آنها با پیراهن‌ها و پرچم‌های سرخ علیه توسعه "فاشیسم" در ونزوئلا شعار داده و مخالفان دولت را هواداران "فاشیسم" معرفی می‌کنند.
ونزوئلا طی 15 سال گذشته، که در پی کسب استقلال تام خود بوده، همواره هدف تهاجمات این چنینی قرار گرفته است. در عین حال برگزاری انتخابات‌های متعدد و برگزیده شدن پی در پی افرادی مانند "هوگو چاوز" یا "نیکلاس مادورو" که گرایشات ملی و ضدامپریالیستی دارند، معیار خوبی برای نشان دادن مشروعیت این آرمان‌هاست.
مقامات غربی بر این تصور بودند که انقلاب بولیواری ونزوئلا با مرگ چاوز به پایان می‌رسد، اما "چاوز" که اکنون در اولین سالگرد درگذشتش به سر می‌بریم، کسی بود که توانست آمریکای لاتین را از "حیاط خلوت" کاخ سفید خارج کند. این دستاورد مهم هنوز علی رغم مشکلات و بحران‌های اقتصادی ونزوئلا، توسط ملت آزادی‌خواه این کشور بسیار ارزشمند و حفظ‌شدنی است.
گزارش از طاهری
انتهای پیام/
