به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران ، دکتر محمدباقر قالیباف در این مراسم اظهارکرد: خداوند بزرگ را شاکر هستیم که این توفیق به برکت شهدا و امام شهدا و به برکت این دو شهید عزیز در این ایام حاصل شد تا در این محفل حضور داشته باشیم. ما در آخرین شب جمعه سال هستیم و امروز به نام و یاد شهداست. همچنین در آغاز دهه فاطمیه و ایام شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) هستیم. از این رو از اینکه در چنین مناسبت هایی در این مجلس معنوی توفیق حضور داریم، خداوند بزرگ را شاکریم. به سهم خودم به عنوان خدمتگزار این مردم متدین به همه شما رزمندگان، ایثارگران، همرزمان شهیدان باکری، خانواده معظم شهدا، مسئولان و علمای بزرگوار که در این مجلس حضور دارند، عرض خیرمقدم دارم.

وی افزود: عرض ادب و احترام ویژه به همه خانواده معظم شهدا، مادران و همسران شهدا دارم؛ آن هم در ایام شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) که آن حضرت هم همسر شهید هستند و هم مادر دو شهید. شهدایی که اگر نامی از عدالت در جامعه برده می شود، به برکت مولی الموحدین امیر المومنین، علی(ع) است و اگر امروز عزت و افتخار و نامی از اسلام در جهان باقی است، به برکت خون حضرت سید الشهداست. خانواده های معظم شهدا این مسیر، راه و منش را برای خودشان انتخاب کردند و در مسیر حضرت گام برداشتند.

شهردار تهران همچنین ادامه داد: اگر ما امروز به نام شهیدان باکری گرد هم آمدیم، در حقیقت آنها نمادی از همه شهدای لشکر عاشورا و خطه آذربایجان و به نمایندگی از همه شهدای دوران دفاع مقدس هستند. با شناختی که از شهیدان باکری داشتم، مطمئن هستم آقا مهدی و آقا حمید هم اینگونه می خواستند. در واقع این مجلس، مجلس ذکر و نام شهیدان است. تار و پود عزت این کشور به تک تک گره هایی است که به نام یکایک شهدا گره خورده است و هر گونه فاصله در این تار و پود سستی ایجاد می کند، بنابراین هیچ فرقی بین شهدا نیست.

محمدباقرقالیباف خاطرنشان ساخت: در حقیقت این مراسم، مراسم گرامیداشت آن شهید عزیز در عملیات والفجر یک است که من هرگز نام آن شهید را هم نمی دانم. در عملیات والفجر یک لشگر ما و لشگر عاشورا در بین دو کانال در کنار هم بودیم، صبحی که هنوز هوا روشن نشده بود و خط هم کامل سقوط نکرده بود، یکی از بچه های تخریب لشگر عاشورا را در معبر دیدم. شهیدی که هنوز به شهادت نرسیده بود و از بچه های تخریب بود اما گلوله آر.پی.جی در پشت او آتش گرفته بود، بوی سوختگی گوشت می آمد، پایش روی مین رفته بود و بیش از 3 تا 4 ساعت از مجروحیت او گذشته بود. وقتی به بچه های همراه گفتم که این شهید را از معبر بردارید تا دیگر رزمنده ها از روی او در این تاریکی عبور نکنند، دیدم هنوز صدای این شهید بلند است. متوجه شد و با لهجه آذری گفت: «دست به من نزنید، مسیر و معبر همین جا است». بدون شک این مجلس در این شب جمعه متعلق به این شهید و این شهدا هم هست.

دکتر قالیباف با بیان اینکه امروز ما همه مکلف هستیم راه شهیدان و امام شهدا(ره) را به پیش ببریم، ابراز داشت: من هرچقدر بخواهم از ویژگی های شهید باکری بگویم، حتما دوستانی را در اینجا می بینیم که بیشتر از من با شهید باکری آشنا بوده و توفیق زندگی داشتند. یکی از ویژگی های منحصر به فرد شهید باکری، در کنار آن شجاعت، گذشت و محبتی که زبانزد عام و خاص بود، ادب شهید باکری است. حرفی که می خواهم در بحث ادب شهید باکری بزنم، حرف شهید کاظمی است. حاج احمد کاظمی(ره) از فرماندهانی بود که همیشه در بیان و صحبت، جسارت های خاص خود را داشت. همچنین شهید خرازی شوخی های خاص خود را داشت. شهید حاج احمد کاظمی چه در دوران حیات شهید باکری، چه در دوران جنگ و بعد از شهادت ایشان و چه در این اواخر که بین من، شهید کاظمی و حاج قاسم سلیمانی فرصت صحبت می شد، می گفت: ما در هر شرایطی که شهید باکری را می دیدیم، ادب این شهید به گونه ای بود که اصلا آدم جرات نمی کند با آقا مهدی شوخی کند. البته نه اینکه ارتباط سردی داشته باشد زیرا شهید باکری در گرمی و خوش ارتباطی در اوج بود، ولی ادب خاصی داشت.

شهردار تهران افزود: من کمتر جایی شهید باکری را دیدم که حتی چهارزانو نشسته باشد. همیشه این شهید در هر جلسه و نشستی و پشت هر خاکریزی یا دو زانو می نشست و یا زانو های خود را چسبیده به پایش، در بغل خود می گرفت. بارها و بارها من پس از جلساتی که طولانی بود و افراد خسته می شدند و فرصت استراحت پیش می آمد، این شهید در این فرصت و حتی در خواب نیز باز هم پایش در سینه خود جمع کرده و یک جا خوابیده بود. ما هیچ موقع ندیدیم شهید باکری در رفتار و سکنات خود، ادب را رعایت نکند. ما هیچ زمانی خنده بلندی از شهید باکری ندیدیم، در عین اینکه او همیشه بشاش و خنده رو بود چرا که شهید باکری ادب در رفتار، گفتار و عمل داشت.
انتهای پیام/