کردستان آزمایشگاه توطئه‌گران‌ ضد انقلاب بود، که سرنوشت انقلاب را به محک امتحان گذاشته بودند و اگر در کردستان، امپریالیسم و طاغوت و عمال داخلی آن‌ها پیروز می‌شدند، مسلماً نظیر همان برنامه شوم را در خوزستان، گنبد، آذربایجان و بلوچستان ... پیاده می‌کردند تا انقلاب اسلامی ما را به طور کلی نابود کنند، بنابراین سقوط کردستان فقط متضمن تجزیه یک منطقه از خاک وطن نبود، بلکه معادل نابودی انقلاب و استقلال ایران بود.

و اما پاوه میعادگاه نیروهای چپ و راست برای انفجاری سرتاسری در همه کردستان به شمار می آمد که بالاخره به همه ایران منتشر می‌شد، بنابراین سقوط پاوه در آن شب تاریخی، سرآغازی برای شعله کشیدن آتش توطئه در سرتاسر کردستان، و سپس زیربنایی برای اسقاط نظام اسلامی ایران بود و می‌بینیم که سرنوشت انقلاب ما به این شب مخوف در پاوه بستگی داشت و ایمان و شهادت رزمندگان پاوه تعیین کننده جهت این سرنوشت تاریخی بود.

پاوه هم‌چون ستاره‌ای تابناک بر فرق آسمان انقلاب اسلامی ایران می‌درخشد، پاوه نطقه عطفی است که به سیاست 6 ماهه سکوت و انتظار دولت و ارتش پایان داده است و برای اولین بار، با قاطعیت و سرعت و قدرت، دشمنان را بر جای خود نشانده است. پاوه، بزرگترین ضربتی است بر گرده امپریالیسم و صهیونیسم که آرزوی پیروزی نظامی خود و سقوط انقلاب اسلامی ایران را به گور ببرند.