به گزارش حوزه سینما باشگاه خبرنگاران؛ احمدرضا درویش قرار است نگاهی غیر کلیشه‌ای به ماجرای عاشورا داشته باشد. درویش به جای اینکه خود واقعه عاشورا را محور کار خود قرار دهد، با انتخاب برخی از روایات مربوط به ماه‌های قبل از عاشورا، سعی می‌کند از کلیشه‌های رایج در نقل این ماجرا فرار کند. ضمن اینکه حواس درویش به این نکته است که حتی هنگام روایت داستانی مذهبی و حماسی هم، توجه به نمایش یک رابطه عاشقانه می‌تواند چه فرصت درجه یکی برای انتقال همه مفاهیم مورد نظر فراهم کند.   
 
اما "رستاخیز" در ‌‌نهایت فیلم سرهم بندی شده‌ای به نظر می‌رسد. علی رغم بودجه هنگفت فیلم، درویش سر و ته سکانس مهم عاشورا را با چند کلوزآپ هم آورده است.   
 
دو ساعت بیست دقیقه خسته کننده ابتدایی را می‌بینیم تا به سکانس کلیدی عاشورا برسیم و در این سکانس حتی نمی‌توانیم نسبت لشکریان دو طرف را بفهمیم.   
 
وقتی فیلمساز حتی در القای این نسبت هم ناتوان است، طبیعی است که نه می‌تواند مظلومیت امام حسین (ع) را به تماشاگر منتقل کند، نه شجاعت و فداکاری حضرت ابوالفضل (ع) را.   
 
منبع: مجله دنیای تصویر