نقش کلیدی معلمان در تربیت رفتاری دانش‌آموزان در محیط آموزشی
یک روانشناس گفت: معلمی که روش محبت‌آمیز همراه با انضباط منطقی را در کلاس خود به کار گیرد؛ از همکاری،علاقه‌مندی قدرت و ابتکار شاگردانش بهره‌مند خواهد شد.
امیرهوشنگ مهریار روانشناس در گفتگو با خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران گفت: تحقیقات در این زمینه نشان می‌دهد که رفتار دانش‌آموزان با رفتار و کردار معلمان رابطه بسیار نزدیکی دارند، چرا که یک معلم می‌تواند همیشه منبع آرامش برای دانش‌آموزان باشد، اما اگر معلمی از روش پرخاشگرایانه استفاده کند، نمی‌تواند دانش‌آموزان را به همکاری علاقه‌مند سازد.
وی ادامه داد: معلم اگر برای برقراری فضای انضباط و نظم در کلاس دست به خشونت و اعمال پرخاشگرانه تحقیر کردن دانش‌آموز در برابر همکلاسی‌های دیگر بزند، دانش‌آموز حس منفی نسبت به درس خواندن در محیط مدرسه و عدم میل به پیشرفت کردن در او شکل می‌گیرد.
این روانشناس همچنین اذعان داشت: دانش‌آموزی که رضایت کافی از مدرسه به دست نیاورد هم در تحصیل خود دچار ضعف و ناامیدی می‌شود و هم‌انگیزه‌ای برای ادامه تحصیل خود ندارد، به طوری که او در شرایط نامطلوب اجتماعی شدن درمحیطی به نام مدرسه قرار گرفته و در نتیجه فاصله‌گیری وی نسبت به مدرسه و تحصیل بیشتر خواهد شد.
مهریار در خصوص نقش معلم در تربیت و بهداشت روانی دانش‌آموزان در مدرسه گفت: روانشناسان تربیتی معتقد هستند که معلمان نقش مهمی در سلامت روان دانش‌آموزان دارند مسئولیت معلمان فقط در پرورش عقلی و آشنا کردن دانش‌آموزان به مسائل اجتماعی و درسی و اخلاقی خلاصه نمی‌شود بلکه مسئول تغییر و اصلاح رفتارهای ناسازگارانه و تامین بلوغ عاطفی و ارتقای سلامت روانی دانش‌آموزان است.
وی همچنین در ادامه تصریح کرد: معلم باید دانش‌آموز را بپذیرد، به او احترام بگذارد و توانایی‌های بالقوه وی را ارج نهد، معلم در این میان نباید کوشش خویش را صرف حکمرانی و اعمال پرخاشگرانه در ایجاد نظم و انضباط بر کودک کند، بلکه باید سعی در جهت اعمال دانش‌آموز به سوی پیشرفت، موقعیت و سازگاری هر چه بیشتر وی کند.
این روانشناس با اشاره به اینکه اهمیت دادن به بهداشت و روان دانش‌آموزان در محیط‌های آموزشی به پیشرفت، سطح ارتقای تحصیلی و رفتاری شخصیتی و ایجاد علاقه‌مندی آنها نسبت به درس خواندن مهم است.
و همچنین افزود: محیط آموزشی باید چنان باشد که در آن هر دانش‌آموزی بتواند دوست داشتن و احساس ارزش را در آن تجربه کند؛ این امر نه تنها به برقراری روابط صحیح عاطفی و سازگار دانش‌آموز با دیگران و احساس مسئولیت را به وی می‌آموزد بلکه به مشکلات پیش روی دانش‌آموز که ناشی از افت تحصیلی اوست کمک می‌کند ولی اگر این امر به طور جدی به آن پرداخته نشود دانش‌آموز را وارد وادی تنفر داشتن نسبت به محیط مدرسه و کاسته شدن اعتماد به نفس در نهایت منجر به افسردگی وی می‌شود.
وی درباره راهکارهای موثر در جهت ایجاد نظم و تربیت دانش‌آموزان در محیط مدرسه اظهار داشت: مهمترین اصل برای ایجاد نظم و تربیت دانش‌آموزان داشتن معلمی دلسوز و مهربان است او با کمال صمیمیت و خلوص نیت باید دانش‌آموزان را نسبت به تحصیل و درست زندگی کردن و سازگاری رهنمود کند، سعی داشته باشد از رفتار آنها آزرده خاطر نشود بلکه با صبر و خوشرویی به عمق مشکلات دانش‌آموزی برده و در حل مسائل، آنها را یاری کند، همچنین مدرسه همگام با خانواده می‌تواند نقش تعیین‌کننده‌ای در ایجاد ارتقای عزت نفس و شایستگی دانش‌آموز از طریق آموزش دادن بهداشت روانی به خانواده‌ها تاثیرگذار باشد دیگر مسئله مهم این است که مربیان، معلمان امروز علاوه بر مسئولیت‌های خودشان تغییرات اساسی و اصلاح رفتاری خود کند تا بتوانند به تامین بلوغ فکری و سلامت روان دانش‌آموز کمک نماید.
مهریار خاطرنشان کرد: برای پیشگیری و از بین بردن مشکلات رفتاری فراگیران لازم است معلمان و مربیان تربیتی مهارتهای زندگی و آموزش‌های رفتارهای سازگارانه را در تمامی مقطع خصوصا مقطع دبستانی سرلوحه امور خود قرار دهند، همچنین برای جلوگیری از بروز اختلافات رفتاری و افت تحصیلی در دانش‌آموزان وجود مشاورین آگاه و با تجربه در زمینه مشکلات دانش‌آموزان در محیط آموزشی از ضروریات است.
انتهای پیام/
وی ادامه داد: معلم اگر برای برقراری فضای انضباط و نظم در کلاس دست به خشونت و اعمال پرخاشگرانه تحقیر کردن دانش‌آموز در برابر همکلاسی‌های دیگر بزند، دانش‌آموز حس منفی نسبت به درس خواندن در محیط مدرسه و عدم میل به پیشرفت کردن در او شکل می‌گیرد.
این روانشناس همچنین اذعان داشت: دانش‌آموزی که رضایت کافی از مدرسه به دست نیاورد هم در تحصیل خود دچار ضعف و ناامیدی می‌شود و هم‌انگیزه‌ای برای ادامه تحصیل خود ندارد، به طوری که او در شرایط نامطلوب اجتماعی شدن درمحیطی به نام مدرسه قرار گرفته و در نتیجه فاصله‌گیری وی نسبت به مدرسه و تحصیل بیشتر خواهد شد.
مهریار در خصوص نقش معلم در تربیت و بهداشت روانی دانش‌آموزان در مدرسه گفت: روانشناسان تربیتی معتقد هستند که معلمان نقش مهمی در سلامت روان دانش‌آموزان دارند مسئولیت معلمان فقط در پرورش عقلی و آشنا کردن دانش‌آموزان به مسائل اجتماعی و درسی و اخلاقی خلاصه نمی‌شود بلکه مسئول تغییر و اصلاح رفتارهای ناسازگارانه و تامین بلوغ عاطفی و ارتقای سلامت روانی دانش‌آموزان است.
وی همچنین در ادامه تصریح کرد: معلم باید دانش‌آموز را بپذیرد، به او احترام بگذارد و توانایی‌های بالقوه وی را ارج نهد، معلم در این میان نباید کوشش خویش را صرف حکمرانی و اعمال پرخاشگرانه در ایجاد نظم و انضباط بر کودک کند، بلکه باید سعی در جهت اعمال دانش‌آموز به سوی پیشرفت، موقعیت و سازگاری هر چه بیشتر وی کند.
این روانشناس با اشاره به اینکه اهمیت دادن به بهداشت و روان دانش‌آموزان در محیط‌های آموزشی به پیشرفت، سطح ارتقای تحصیلی و رفتاری شخصیتی و ایجاد علاقه‌مندی آنها نسبت به درس خواندن مهم است.
و همچنین افزود: محیط آموزشی باید چنان باشد که در آن هر دانش‌آموزی بتواند دوست داشتن و احساس ارزش را در آن تجربه کند؛ این امر نه تنها به برقراری روابط صحیح عاطفی و سازگار دانش‌آموز با دیگران و احساس مسئولیت را به وی می‌آموزد بلکه به مشکلات پیش روی دانش‌آموز که ناشی از افت تحصیلی اوست کمک می‌کند ولی اگر این امر به طور جدی به آن پرداخته نشود دانش‌آموز را وارد وادی تنفر داشتن نسبت به محیط مدرسه و کاسته شدن اعتماد به نفس در نهایت منجر به افسردگی وی می‌شود.
وی درباره راهکارهای موثر در جهت ایجاد نظم و تربیت دانش‌آموزان در محیط مدرسه اظهار داشت: مهمترین اصل برای ایجاد نظم و تربیت دانش‌آموزان داشتن معلمی دلسوز و مهربان است او با کمال صمیمیت و خلوص نیت باید دانش‌آموزان را نسبت به تحصیل و درست زندگی کردن و سازگاری رهنمود کند، سعی داشته باشد از رفتار آنها آزرده خاطر نشود بلکه با صبر و خوشرویی به عمق مشکلات دانش‌آموزی برده و در حل مسائل، آنها را یاری کند، همچنین مدرسه همگام با خانواده می‌تواند نقش تعیین‌کننده‌ای در ایجاد ارتقای عزت نفس و شایستگی دانش‌آموز از طریق آموزش دادن بهداشت روانی به خانواده‌ها تاثیرگذار باشد دیگر مسئله مهم این است که مربیان، معلمان امروز علاوه بر مسئولیت‌های خودشان تغییرات اساسی و اصلاح رفتاری خود کند تا بتوانند به تامین بلوغ فکری و سلامت روان دانش‌آموز کمک نماید.
مهریار خاطرنشان کرد: برای پیشگیری و از بین بردن مشکلات رفتاری فراگیران لازم است معلمان و مربیان تربیتی مهارتهای زندگی و آموزش‌های رفتارهای سازگارانه را در تمامی مقطع خصوصا مقطع دبستانی سرلوحه امور خود قرار دهند، همچنین برای جلوگیری از بروز اختلافات رفتاری و افت تحصیلی در دانش‌آموزان وجود مشاورین آگاه و با تجربه در زمینه مشکلات دانش‌آموزان در محیط آموزشی از ضروریات است.
انتهای پیام/
