به گزارش ادبیات باشگاه خبرنگاران؛ "سیاوش کسرایی" شاعر و از بنیانگذاران کانون نویسندگان ایران در پنج اسفند 1305 متولد شده وی نخستین منظومه حماسی نیمایی را با عنوان "آرش کمانگیر" سرود.
 
او از شاگردان "نیما یوشیج" به شمار می‌آید که به سبک شعری وی وفادار ماند از جمله آثار به جایی مانده از کسرایی می‌توان به مجموعه‌های شعر "آوا"، "آرش کمانگیر"، "مهره سرخ"، "درهوای مرغ آمین"، "هدیه برای خاک"، "تراشه‌های تبر"، "خانگی"، "با دماوند خاموش" و "خون سیاوش" اشاره کرد.
 
سیاوش کسرایی به همراه "محمود اعتمادزاده" (م. به‌آذین) و "فریدون تنکابنی" از بنیانگذاران کانون نویسندگان ایران در سال 1374 است.
 
منظومه "آرش کمانگیر" شاهکار سیاوش کسرایی است و این شعر مدتی در کتابهای درسی دوره دبستان تدریس می‌شد این شعر با مضمون اجتماعی و به طریق اشعار حماسی سروده شد.
 
شعر "غزل برای درخت" سیاوش کسرایی از لحاظ سبک و محتوا درخشش خاصی دارد مجموعه شعرهای "آوا"، "آرش کمانگیر"، "خون سیاوش"، "سنگ و شبنم"، "با دماوند خاموش"، "خانگی"، "به سرخی آتش به طعم دود"، "از قرق تا خروسخوان"، "چهل کلید"، "تراشه‌های تبر"، "پیوند"،‌"هدیه‌ برای خاک"، "ستارگان"، "سپیده دم"، "مهره سرخ"، "از خون سیاوش"، "هوای آفتاب"، "در هوای مرغ آمین" از جمله آثار اوست.


انتهای پیام/ اس