به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از پایگاه خبری شبکه العالم؛ این نویسنده امریکایی نوشت: کشورهای حاشیه خلیج فارس یک ویژگی مشترک دارند که عبارت است از روبرویی با خطر تروریسم و نگرانی از ایران؛ و اکنون با حضور بیش از 25 هزار فرد مسلح در سوریه، توهم برخی اعراب درباره تولید سلاح هسته ای توسط ایران و کاهش نقش امریکا به عنوان همپیمان امریکا در منطقه، تهدیدات مذکور از نظر این کشورها تشدید شده است.
آبرامز در مقاله ای که تحت عنوان "کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس، سیستم دفاعی و خطرات" در پایگاه شورای روابط خارجی امریکا منتشر کرد، اظهار داشت: بعید نیست که این کشورها در واکنش به تهدیدهای مذکور، به افزایش بودجه نظامی شان روی بیاورند. به طوری که بنا بر اعلام مرکز تحقیقات صلح استکهلم، در سال 2013 عربستان پس از امریکا، چین و روسیه در رتبه چهارم کشورهای جهان از نظر بودجه دفاعی قرار داشت و در حال حاضر میزان بودجه این کشور به 67 میلیارد دلار در سال می رسد. همچنین امارات متحده عربی با هزینه کردن سالانه حدود 19 میلیارد دلار، در ردیف پانزدهم کشورهای جهان از نظر بودجه نظامی قرار دارد.
به گفته این نویسنده آمریکایی، کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس، هفته گذشته در یک اقدام دفاعی دیگر، از اردن و مغرب درخواست کردند تا نیروهایی را برای کمک به نظام دفاعی آنها ارسال نماید. براساس گزارش یک روزنامه مغربی که در سایت "اخبار دفاعی" نیز منتشر شد، کشورهای عضو شورای همکاری از این دو کشور درخواست کردند تا حدود 300 هزار سرباز را برای حفظ امنیت این کشورها ارسال نماید و کشورهای حاشیه خلیج فارس نیز در مقابل، به دو کشور مذکور کمک های مالی خود را ارائه نمایند.
آدامز بر این باور است که برای این اقدام کشورهای حاشیه خلیج فارس، می توان دو دلیل ذکر کرد؛ نخست، آموزش مناسب نیروهای نظامی و امنیتی این دو کشور به ویژه نیروهای اردن؛ و دوم، جمعیت بومی کشورهای حاشیه خلیج فارس. برای نمونه در قطر 225 هزار نفر قطری و حدود دو میلیون نفر خارجی زندگی می کنند. در امارات نیز از میان شش میلیون نفر ساکنان این کشور، 900 هزار نفر بومی و تبعه این کشور هستند و این جمعیت ها برای ایجاد ارتش های توانمند کاملا ناکافی است.
این نویسنده امریکایی می افزاید: استفاده از نیروی کار خارجی برای انجام اموری که شهروندان کشورهای حاشیه خلیج فارس از پس آن برنمی آیند امری کاملا معمول و طبیعی است. حال که بهره گرفتن از نیروی کار خارجی در زمینه تجارت مجاز است، چه اشکالی دارد که در زمینه امور نظامی نیز از این نیروها بهره گرفت؟ همچنین نیروهای امنیتی یا نظامی اردنی و مغربی که عرب و مسلمان هستند در کشورهای حاشیه خلیج فارس، تضاد فرهنگی یا اجتماعی به وجود نخواهند آورد. از سوی دیگر با توجه به اینکه نیروهای مذکور به کشور خلیجی خاصی تعلق ندارند می توان از آنها برای تشکیل نیروی دفاعی یکپارچه ای بهره گرفت تا بدون ایجاد تنش میان این کشورها، در راستای اهداف آنها فعالیت نماید.
انتهای پیام/