به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران مرکز یزد
پارک ملی سیاهکوه که یکی از بکرترین زیستگاههای حیات وحش در کشور به شمار میرود، گنجینهای ارزشمند در قلب ایران و در استان کویری یزد است و تنوع گونههای جانوری و گیاهی در این منطقه، سیاهکوه را مورد توجه محققان قرار داده است.
استان یزد به دلیل گستردگی جغرافیایی از گنجینههای عظیم محیط طبیعی بهرهمند است و وجود چند پارک ملی و منطقه حفاظت شده، یزد را به کلکسیونی از گونههای زیبای جانوری و گیاهی تبدیل کرده است.
یکی از کارشناسان و معاونان محیط زیست استان یزد در مورد منطقه پارک ملی سیاهکوه به خبرنگار فارس گفت: سیاهکوه هم به لحاظ تنوع گیاهی و هم تنوع جانوری و حتی تنوع اقلیمی در استان یزد بسیار قابل توجه و کمنظیر است.
حسن اکبری عنوان کرد: پارک ملی سیاهکوه در ناحیه رویشی ایرانی و تورانی واقع شده و رویش نباتات و گونههای مختلف گیاهی در جای جای منطقه قابل مشاهده است.
وی عنوان کرد: با توجه به شرایط سخت کویری و قلت بارشهای جوی، تنوع و تراکم پوشش گیاهی منطقه به ویژه در ارتفاعات و نواحی حاشیه کویر مطلوب است.
شناسایی گونههای در معرض انقراض
اکبری خاطرنشان کرد: به طور کلی تاکنون بیش از 47 گونه گیاهی در پارک ملی سیاهکوه شناسایی شده که چهار گونه از آن دارای ارزش حفاظتی است و دو گونه دیگر نیز به لحاظ دارا بودن ارزشهای اکولوژیک حائز اهمیت است.
وی ادامه داد: رویشگاههای طبیعی منطقه شامل انواع تیپهای گیاهی است که از جمله آنها میتوان به تیپ درمنه، قیچ، پرند، گز، تاغ، بادام کوهی و .
.. اشاره کرد.
اکبری در مورد حیات وحش و زیستگاههای این پارک ملی نیز بیان کرد: پارک ملی سیاهکوه یکی از بلا معارضترین مناطق تحت مدیریت سازمان محیط زیست در استان یزد است و این منطقه از نظر تراکم پوشش گیاهی شرایط مطلوبی برای زیست جانوران حاشیه کویر فراهم کرده است.
معاون محیط طبیعی محیط زیست استان یزد ادامه داد: همچنین این منطقه به علت بعد مسافات تا اماکن مسکونی و عدم تعدد راههای ارتباطی از دستبرد شکارچیان و اشکال مختلف توسعه مصون مانده است به طوری که وجود حداقل تعارضهای انسانی یکی از مهمترین امتیازات بارز و برجسته منطقه سیاهکوه است که دستیابی به اهداف حفاظتی و اجرای برنامههای مدیریتی را آسانتر کرده است.
اکبری به تشریح گونههای موجود جانوری در این منطقه پرداخت و اظهار داشت: کل و بزو جبیر، گونه حاکم جانوری در این منطقه است و امنیت حاکم بر منطقه ظرف چند سال گذشته و احیای جمعیت علفخوران موجب گرایش گونههایی نظیر یوزپلنگ به عرصههای دشتی و تپه ماهوری این منطقه شده است.
وی خاطرنشان کرد: تاکنون 19 گونه پستاندار در این منطقه شناسایی شده که هشت گونه از آنها به عنوان اولویتهای حفاظتی مطرح شدهاند اما در میان آنها یوزپلنگ، کاراکال و شاه روباه دارای اهمیت بیشتری هستند.
اکبری بیان کرد: بز کوهی، قوچ و میش، جبیر، گرگ، شغال، روباه معمولی، شاه روباه، پلنگ ایرانی، یوزپلنگ آسیایی، کاراکال، کفتار، خرگوش، تشی، خارپشت ایرانی، هامستر خاکستری، موش خانگی، دوپای کوچک، پامسواکی بزرگ و روباه شنی از گونههای پستاندار شناسایی شده در منطقه سیاهکوه هستند.
اما سیاهکوه منطقه حفاظت شدهای تنها برای پستانداران نیز و پرندگان این منطقه نیز در نوع خود بینظیر و برخی از آنها در معرض تهدید انقراض هستند.
زاغبور، کبک، تیهو، چکاوک بیابانی، باقرقره گندمی، هوبره، باقرقره شکم سیاه و ... از پرندگان موجود در این منطقه هستند و امنیت حاکم بر منطقه و ناچیز بودن تعارضات انسانی موجب زادآوری این گونههای ارزشمند در منطقه شده است.
پارک ملی سیاهکوه به عنوان یکی از ذخائر ارزشمند گیاهی و جانوری میتواند برای انجام مطالعات و پژوهشهای بنیادی و کاربردی بر روی بسیاری از زیستمندان بیابانی حائز اهمیت باشد.
در این زمینه طی سالهای اخیر در زمینه زادآوری هوبره، زاغ بور و دو گونه از باقرقرهها و وجود خزندگانی همچون سوسمار خادم ایرانی در کنار سایر گونههای برجسته پستاندار منطقه، شایسته توجه پژوهشگران و محققان است.
به هر حال امید میرود حذف اندک تعارضات انسانی که از جمله آنها میتوان به معادن اشاره کرد، زمینه مدیریت پارک ملی را بهتر از گذشته هموار کند