وی افزود: در اشعار سعدی توصیههای اخلاقی به نوع دوستی و بها دادن به انسانیت دیده میشود و همه جای بوستان و گلستان آمیخته با حکمت است همچنین در غزلیات وی سبقه عاشقانه نیز غلبه دارد.
این شاعر ادامه داد: تفاوت غزلهای سعدی و حافظ درآمیختگی غزلهای وی با موضوعات عاشقانه و وجود مضامین عرفانی در شعر حافظ است.
سعدی به عنوان استاد اخلاق انسان را از دریچه انسانیت مینگرد به همین جهت جامعه باید رویکرد مجددی به سعدی و اخلاق داشته باشد.
اسماعیلی اظهار داشت: دوری از گفتمان سعدی سبب بیاخلاقیهایی شده است. "سعدی" شاعری جهانگرد بود برخی وی را جهانگردی شاعر میدانند. وی در تمام عمر در سفر به سر میبرد، فردی جهان دیده بود که در این سفرها نکات آموزنده را درقالب اشعار بیان کرد.
وی تصریح کرد: سعدی به عنوان فردی جهان دیده مطرح است و آشنایی شاعر با فرهنگهای مختلف ضرورت دارد هنگامیکه تعامل شاعر با جهان رخ دهد شاعر حرفی برای گفتن به تمام مردم جهان دارد. ارزشهای تمام مردم جهان در شعرش نمایان میشود و اشعار او آیینه سمایی مردم جهان است.
این شاعر عنوان کرد: سعدی از ارزشهای مورد قبول تمام مردم جهان چون صلح، آزادی وسخاوت بسیار یاد کرد. این به دلیل جهانگرد بودن وی است. جهانگردی سعدی و آشنایی وی با فرهنگهای مختلف سبب وسعت نظر سعدی شد.
اسماعیلی بیان کرد: آنچه در شعر "سعدی" وجود دارد و میتوان به عنوان الگو مطرح کرد. این شاعر با ایدههای خود سعی در آلوده نساختن شعر با ابتذال داشت.
وی خاطرنشان کرد: سعدی، ادبیات را محملی برای آدمسازی میداند به همین دلیل زبان ادبیات را با بیادبی آلوده نکرد. هنگامیکه بازبان ادبیات شعر سخن میگوییم به زبان ادبیات و اصالت ادبی توجه کنیم، تا شعر ما دانشگاه انسانسازی باشد.
انتهای پیام/