آنها در رانندگی هم همین‌طورند. دست فرمان هیچ‌کس جز خودشان را قبول ندارند. فکر می‌کنند خودروهایی که در این ترافیک کلافه‌کننده پشت سر هم ردیف شده‌ ​ و رانندگان‌شان دائم کلاچ و ترمز می‌گیرند تا کی مسیر جلوی‌شان باز شود یا به اندازه خودشان مهارت ندارند یا کارشان آن‌قدر مهم نیست که نتوانند این شرایط را تحمل کنند، اما اگر بقیه این‌طور هستند قرار نیست که آنها هم همین کار را بکنند.

پس مدام لاین عوض می‌کنند و دائم جلوی این خودرو و آن خودرو می‌پیچند.کافی است راننده خودرویی کمی در حرکت تعلل کند آن وقت است که پایشان را می‌گذارند روی گاز و در یک حرکت ضربتی جای خالی جلویی را پر می‌کنند. در این میان اصلا هم برایشان مهم نیست که احتمال این‌که راننده پشت‌سرشان که بی خبر از همه جا مسیر خودش را طی می‌کند ممکن است نتواند بموقع خودرو را کنترل کرده و تصادفی رقم بخورد.

اصلا چه فرقی می‌کند. مهم این است که آنها به هر قیمتی که شده راه خودشان را باز می‌کنند تا مثل صدها راننده دیگر محکوم به تن دادن به ترافیک سنگین نباشند. آنها مسیر مقابل شان را باز می‌کنند حتی اگر این جلو افتادن فقط به اندازه یک خودرو باشد!

چهارمین عامل تصادفات

خودت را جزو راننده‌های قانونمند می‌دانی، یعنی همین که مثل بعضی‌ها پایت را نمی‌گذاری روی گاز و با آن صدای نخراشیده‌ای که از اگزوز خارج می‌کنی جلوی این خودرو و آن خودرو ویراژ نمی‌دهی و لایی نمی‌کشی، فکر می‌کنی ​ خیلی قانونمندی.

اما همه با شما موافق نیستند چون از نظر رانندگان دیگر چه بخواهید و چه نخواهید مهر یک راننده بی‌فرهنگ بر پیشانی‌تان خورده است.

رانندگی حرفه‌ای فقط از نظر شما یعنی ویراژ دادن و لایی کشیدن، اما از نظر دیگران حرفه‌ای بودن یعنی حرکت قانونمندانه همراه با جریان ترافیک، توام با آرامش و احترام به حقوق رانندگان دیگر و این یعنی رانندگی حرفه‌ای قانونمندانه؛ اصلی که شما زیر پایش گذاشته‌اید و دیگران اگر مواظب نباشند و بموقع عکس‌العمل نشان ندهند باید تاوان عجول بودن و کم طاقتی‌تان را با تصادفی که ممکن است رقم بخورد، بپردازند.بقیه ماجرا هم که کاملا مشخص است.چند ساعت قفل شدن ترافیک عبوری خیابان و بزرگراه و چند روز بالا و پایین رفتن از پله‌های اداره بیمه برای گرفتن خسارت (تازه اگر بیمه باشید).

در این میان معاون فرهنگ ترافیک پلیس راهور تهران به آمارهایی که از علل وقوع تصادفات درون شهری نزد پلیس وجود دارد، اشاره می‌کند؛ آمارهایی که کارشناسان پلیس از بررسی صحنه تصادفات به آن رسیده‌اند. سرهنگ عین‌الله جهانی به جام‌جم می‌گوید: پس از بی‌توجهی به جلو، رعایت نکردن حق تقدم و فاصله طولی، تغییر مسیر، مهم‌ترین عامل تصادفات درون شهری بوده که 10 درصد تصادفات سال گذشته را نیز رقم زده است.

به گفته سرهنگ جهانی، هرچند براساس قانون جرائم رانندگی برای تغییر مسیر ناگهانی و تغییر خط حرکت 40 هزارتومان درنظر گرفته شده است، اما حادثه‌ای که ممکن است این بی احتیاطی بظاهر کوچک و کم‌اهمیت رقم بزند آن‌قدر ابعاد وسیعی دارد که فقط شامل تصادف خسارتی نشده و گاه شدت حادثه به جرح و فوت هم منجر شده است.

البته رانندگانی که دائم خط حرکت خود را تغییر می‌دهند که این تغییر مسیر با سرعت بالا هم همراه است و در اصطلاح هنگام رانندگی مرتکب حرکات مارپیچ و لایی کشیدن می‌شوند علاوه بر جریمه پنج نمره منفی نیز می‌گیرند.

اما و اگرهای تغییر خط حرکت

به خطوط سفید رنگی که پشت سر هم در خیابان‌ها و بزرگراه‌ها کشیده شده‌اند دقت کرده‌اید! اصلا می‌دانید این خطوط‌ در رانندگی چه اهمیتی دارد؟ چرا بعضی‌هایشان بریده بریده و در برخی مسیرها ممتد است؟

این خطوط در واقع خط قرمز رانندگان برای تغییر مسیر حرکت را نشان می‌دهد. این‌که کجا رانندگان مجاز به تغییر لاین حرکت هستند و کجا نه.

پلیس می‌گوید تغییر خط حرکت در هر مسیری شرایطی دارد؛ باید و نبایدهایی که رانندگان حتما باید آنها را در نظر بگیرند تا از وقوع حادثه احتمالی جلوگیری کنند.

معاون فرهنگ ترافیک پلیس راهور تهران توضیح می‌دهد: در نقاطی که دارای خط کشی مقطع (بریده بریده‌) است قانون راهنمایی و رانندگی این اجازه را به رانندگان می‌دهد که خط حرکت خود را تغییر دهند، اما به شرط رعایت حق تقدم راننده‌ای که در همان مسیر به‌طور مستقیم در حال حرکت است و راهنما زدن برای آگاه کردن رانندگان دیگر از تصمیم خود. این نکات را باید رعایت کرد تا از وقوع حادثه‌ پیشگیری شود.

سرهنگ جهانی تاکید می‌کند: اگر راننده‌ای تصمیم می‌گیرد ​ از مسیر خارج شود باید با احتیاط کامل و با رعایت دو شرطی که در بالا به آن اشاره شد بتدریج خط خود را عوض کند و از هرگونه ویراژ دادن و با سرعت پیچیدن جلوی خودروهای دیگر خودداری کند چون احتمال حادثه را افزایش می‌دهد.

اما در مسیرهایی مانند روی پل‌ها یا داخل تونل‌ها که خطوط ممتد است، رانندگان به هیچ‌وجه اجازه تغییر خط ندارند.در جاده‌های دو طرفه اگر خط وسط راه ممتد باشد باز هم قانون اجازه تغییر لاین را به رانندگان نمی‌دهد.

رد پای شخصیت در رانندگی

بسیاری از روان‌شناسان روی این نظریه پافشاری می‌کنند که برای تشخیص این‌که یک نفر در زندگی شخصی خودش چقدر قانونمند و معتقد به رعایت نظم و ترتیب است، می‌شود از راه‌های مختلفی وارد شد که یکی از آنها زیر نظر گرفتن رانندگی اوست.

پلیس هم از طرفداران این نظریه روان‌شناسانه است تا جایی که می‌گوید افرادی که هنگام رانندگی در مسیر خودشان حرکت می‌کنند، مدام از این لاین به آن‌لاین نمی‌روند، با چراغ زدن و بوق زدن راه خودشان را باز نمی‌کنند و با آرامش و رعایت قانون با جریان ترافیک در کنار دیگران رانندگی می‌کنند در زندگی شخصی‌شان هم افراد قانونمندی هستند. سرهنگ جهانی نیز با اشاره به این موضوع، نوع رانندگی هر فرد را دارای ریشه در شخصیت او و یک امر باطنی می‌داند که تغییر لاین‌ پی در پی هم از این قاعده مستثنا نیست و نشان‌دهنده بخشی از شخصیت روحی و رفتاری افراد در زندگی‌شان است.

افرادی که بین خطوط حرکت می‌کنند و جز در مواقع ضروری سعی در تغییر مسیر ندارند در واقع با زبان بی‌زبانی به دیگران می‌گویند که تابع قانون بوده و حقوق دیگران را رعایت می‌کنند، اما در مقابل رانندگانی که مدام تلاش می‌کنند مسیر خودشان را از بین خودروهای دیگر باز کنند و خود را از دیگران جلوتر بیندازند در واقع افرادی هستند که دیگر کارهایشان را نیز با عجله انجام می‌دهند و براحتی حقوق دیگر شهروندان را نیز زیر پا می‌گذارند فقط برای این‌که کار خود را پیش ببرند.

مسیر خودت را حفظ کن

خط حرکت خودتان را حفظ کنید و نگذارید خودروهای دیگر طوری کنارتان حرکت کنند که یک لاین جدید ایجاد شود.اگر شما درست رانندگی کنید، دیگران نیز مجبور می‌شوند درست رانندگی کنند، اما اگر طوری رانندگی کنید که به دیگران اجازه تخلف بدهید شما نیز مجبور می‌شوید تخلف کنید، به‌طور مثال روی یک پل که سه لاین دارد طوری رانندگی کنید که سه لاین چهار لاین نشود اگر هم چنین شد حداقل سعی کنید آن را به حالت قانونی برگردانید.

این یک مهارت رانندگی است که اگر به اجرای آن پایبند باشید، می‌توانید سهمی در برقراری نظم ترافیک خیابان‌های شهرتان داشته باشید.