این سالی است که در آن ...
آبها تسخیر شدند
دزدی کشتی، کاپیتان فیلیپس، لویاتان، عمق، حوزهی اقیانوس آرام، همه چیز ازدست رفته، ماهی سیاه، برای آنها که درخطرند و باز پخش در جستجوی نیمو ... فیلمها به آبهای آزاد رفتند تا درامهای هیجانآور پیدا کنند؛ حالا میخواهد رباتهایی باشند که با هیولاها میجنگند، دزدان دریایی سومالیایی که تانکرها را میدردند یا رابرت ردفورد که در یک قایق نجات نشسته. با پیشرفت درحوزهی جلوههای ویژهی دریایی و محفظههای عظیم آب، حالا میتوان هر رویای آبی را تبدیل به فیلم سینمایی کرد.
سیاه و سفید حکمرانی کرد
چه کسی گفته مونوکروم مرده است؟ شاید این موج جوابی به تمام بلاک باسترهای سه بعدی بود، اما برخی از بهترین فیلمهای 2013 تصمیم گرفتند خودشان را از شر رنگ خلاص کنند و با همین تصمیم، تصاویرشان خیلی واضحتر شد. فرانسیسها، هیاهوی زیاد برای هیچ، نبر اسکا، دشتی در انگلستان، شطرنج کامپیوتری، سفید برفی و هفت کوتوله ... همهشان موفق بودند، هم از نظر هنری، هم از نظر منتقدها، هم در گیشه. فقط انتظار نداشته باشید دنیای ژوراسیک هم راه اینها را ادامه دهد.
کاخ سفید سقوط کرد
خب، حمله به مقر ریاست جمهوری آمریکا در سینما (روز استقلال، مریخ حمله میکند) یا درتلویزیون (فصل هفت سریال 24) چیز جدیدی نیست، اما کاخ سفید در فیلمهای سال 2013 مثل المپ سقوط کرده، جی.آی.جو: انتقام و سقوط کاخ سفید. سهم ویژهای داشت. ظاهرا تماشاگران آمریکایی به اندازهی کافی نسبت به ضربهی روانی یازدهم سپتامبر مصونیت پیدا کردهاند تا دوباره بتوانند داستانهایی را ببینند که در آنها نمادهای قدرت کشورشان مورد تهدید قرار میگیرد.
منبع: مجله سینمایی بیست و چهار