بنابر متون بازمانده از "قلم‌کشان" برای طوطیان شکر سخن آینده "سباستسن کورتز" وزیر خارجه "اطریش" در دیدار ملوکانه با پیر طریقت دستگاه خارجی فرمود: اعلی حضرت قدَر قدرت، سلیمان حشمت، سکندر شوکت، کیوان رفعت، خورشید منزلت، مشتری سعادت، ناهید عشرت، مریخ سهولت، آب و رنگ گلستان سروری، گلگونه بهارستان مُلک‌افزایی و ملت پروری، یگانه گوهر بهر دین و دولت، فروزنده اختر مشرقین و مُلک و ملت، سایه رحمت الهی، خورشید سپهر پادشاهی، رافع اعلام دین و دولت، ناصب راعیات فتح نصرت، زبده نتایج ارکان، جامع مکارم خواقین معرفت و آئین جهان رئیس دستگاه‌ خارجی ایران؛ "محمدجواد ظریف".

الحمدالله الوافي و الكافي سفر به مذاق ما خوش رسیده و آداب كمال مهرباني به مقتضاي حركات شریف وارد آمده که چنین در کام و دل بنشست که تا ابدالدهر در جور گردون سپهر در اندر احوالات به ثبت نشسته باشد.

دیار شما به قدر کفایت این حقیر را مسحور و مجذوب و شیفته کرده تا به طرفه‌العینی وسیله هجرت "حاکم نمسه" را به اجرا دربیاورم.

پسر وارث خاندان "هابسبورگ" ضمن تجديد عهد اهتمام صادقانه و كوشش‌های منصفانه در دفع و رفع غائله‌ 3+3 در مذاکرات عریض و طویل "وینه" گفت و اخلاقیات ایران را ستایش کردی و به هر صفت آن را ستود.

ظریف به پسر "امرد" وارث هابسورگ‌ها فرمود: بدایتِ امر از زیارت پر طوع با شیر بیشه تحقیق، آن شجاع صفدر صدیق، آن غرقه دریای مواج گفت که متحیر در کار او شده که بی‌قیاس در مقر بی‌شمار است.

پس در راه که می‌رفتند و می‌خرامیدند به جماعت منتظر مخبر گام نهادند که پرسیدند این خرامیدن بهر چیست؟
ظریف در پاسخ گفت: بسیار خوشحال و پر نشاطم از حضور رئیس دستگاه خارجی "نمسه". مبادلات و معاملات دوستانه دولتين عليتين با حسن‌نیت دولت اطریش در میزبانی مذاکرات پر ثمر بوده که همین جا در نظر دارم از میزبانی پر طمطراق ما از دولت اطریش تشکر نمایم.
 
حکیم دستگاه دیپلماسی در ادامه افاضاتش گفت: در آینده ایران میزبان حاکم نمسه خواهد بود؛ همچنین بین این دو کشور روابطی تاریخی وجود دارد که این روابط همواره همراه با حسن‌نیت بر اساس منافع مشترک بوده و امروز در فکر گسترش روابط حسنه هستیم.

پسر امرد هم در برابر شنیده‌های رئیس دستگاه دیپلماسی به هیجان آمد و آورد: "قصاص نفس" باید در ایران رفع شود همچنین در تمام "گیتی" باید این موضوع حذف شود.

پیر "سگرمه" در هم کشید و گفت: مزد مزدور در خور مزدور و نُزْلِ مهمان در خور میزبان.
پسر امرد نظاره‌ای کرد پس از پایان نظّارگی "کَلَف" بهم بست اما پیر طریقت متادب، فی‌الفور از صولت بلاد نمسه در جا کرد و گفت مامضی مأمول متعدیان بوده و فُشار بر بلاد مستقل چیزی جز فضیحت نیست.

 مقاوله دو رئیس دستگاه خارجی بر نمط مصابرت شد تا موضوعات مکنون از عینیات "نغول‌اندیشان" بگذرد تا هیچ "هلپندی" قصد دخول در مفاوضت نکند.

پسر امرد که به شیوه همقطارانش با رخت نخوت گام به "تالار آینه" نهاده بود از خروش "پیر طریقت نیو"، در اندیشه شد و برای خالی نبودن عریضه سخن از وداد کرد تا گوارایی سفر به زهری در کامش ننشیند تا همچنان بتواند "زینهاردار" "حاکم هابسبورگی" در دستگاه سیاست خارجی باشد.

راوی محمد امیرحسینی

"ختم پیغام"/