بانو رحیمیان، روانشناس در گفتگو با خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران گفت: سلامت روان دارای تعاریف مختلفی است به عنوان مثال روانکاوان معتقدند کسی از سلامت روان برخوردار است که "خود" در شخصیت او به تکامل لازم رسیده باشد و عده ای دیگر معتقدند فردی از لحاظ روانی سالم است که احساس اجتماعی در او رشد یافته باشد.
 
این استاد دانشگاه در ادامه با اشاره به نقش مهم خانواده ها در سلامت روان کودکان و نوجوانان، تصریح کرد: در مراحل اولیه زندگی مراقبت ها و حفاظت های والدین، به خصوص مادر از کودک سبب می شود که کودک احساس امنیت و اعتماد به نفس مورد نیازش را بدست آورد. او تجربه کردن را کم کم شروع می کند و می آموزد که کارهایی را می تواند به تنهایی انجام دهد.
 
وی در ادامه افزود: زندگی اجتماعی آدمی از خانه آغاز می شود و اگر بپذیریم که رفتار محصول و ثمره یادگیری است و در سالهای اولیه زندگی به وسیله پاداش ها خانواده و محیط شکل می گیرد، باید قبول کنیم که خانواده در تعیین نوع رفتار و طرز فکر نوجوان و سلامت روانی و عاطفی آنها نقش اساسی دارند.
 
وی افزود: کسی که در محیط خانواده مورد توجه و تاکید قرار بگیرد و از مهر و محبت صادقانه والدین برخوردار گردد، احساس عزت نفس می کند و نسبت به خودش نگرشی توام و همراه با احترام پیدا می کند و همین احساس باعث می شود که در برقراری ارتباط با دیگران مطمئن تر عمل کند و مسلما باید دانست که همبستگی بالاییبین دریافت محبت از والدین و احساس مالکیت و تعلق به آنها با سلامت روانی نوجوانان وجود دارد.
 
رحیمیان در ادامه خاطرنشان کرد: والدین که در هریک از مراحل زندگی نوجوان مسئولیتی در حد توان نوجوان به او محول می کنند، به او فرصت می دهند که توانایی خود را محک بزند و بتواند از وابستگی آزاد شود و خودش را فردی موفق و با ارزش بیندازد. 

این روانشناس در خاتمه تاکید کرد: اما کودکانی که مورد بی توجهی یا مراقبت شدید والدین قرار دارند فرصت ارتباط برقرار کردن با محیط و کسب تجربه را از دست می دهند و نمی توانند راه غلبه بر ضعف ها و ناکامی ها را یاد بگیرند و در مناسبات اجتماعی دچار مشکل می شوند و برای پوشاندن و جبران احساس ناتوانی و حقارت خود به تنهایی و گوشه گیری در پیش می گیرند، پس وظیفه خانواده ها ایجاد یک محیط سالم و سرشار از احترام و محبت برای فرزندان و اعضای خانواده اش است.
 
انتهای پیام/