حافظي مطرح کرد:
به چشم قاچاقچيان موادمخدر جوانان بهترين صيد هستند/شبكه‌هاي اجتماعي را تبديل به فرصت كنيم
رئیس کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری تهران گفت: رسانه‌ها و شبكه‌هاي اجتماعي ابزار اطلاع‌رساني هستند كه مي‌توان آنها را به فرصت تبديل كرد و متوليان حوزه مبارزه با مواد مخدر مي‌توانند به اين شبكه‌ها وارد و در جهت ريشه‌كني معضل بزرگ مواد مخدر كمك كنند.
به گزارش خبرنگار حوادث باشگاه خبرنگاران؛ رحمت‌اله حافظي درباره اجتماعي كردن مبارزه با مواد مخدر گفت: به چشم قاچاقچيان موادمخدر جوان‌ها بهترين صيد هستند. به همين سبب هر دامي را براي آلوده كردن آنها به مواد افيوني مي‌گسترانند، لذا بايد اطلاع‌رساني گسترده‌اي صورت گيرد تا نوجوان‌ها، جوانان و والدين همه دام‌هاي مزين شده قاچاقچيان و فروشندگان موادمخدر به تبليغات زيبا را بشناسند.
وي در رابطه با گرايش جوان‌ها به موادمخدر صنعتي، محرك و روانگردان‌ها افزود: علت گرايش به اين مواد بايد توسط متخصصين، كارشناسان و خبرگان فن ريشه‌يابي شده و آسيب‌شناسي انجام شود. شايد در نگاه اول داشتن فرصت‌هاي مازاد و اشغال نشده باعث گرايش آنها به موادمخدر مي‌شود. اگر اشتغال جوانان تامين شود و مشغول باشند، شايد آسيب‌هاي اين منظر كمتر شود. مسئله ازدواج به هنگام و به موقع را در دستور كار داشته باشيم جواني كه خانواده تشكيل داده بعد از خستگي ناشي از فعاليت روزانه‌اش اگر به محيط گرم خانواده بياييد كمتر در معرض خطر خواهد بود. جواني كه اشتغال نكرده يا محروم از داشتن كانون گرم خانواده است به جمع دوستان وارد شده و از ابعاد مختلف مورد تهديد قرار مي‌گيرد و نهايتا به سمت موادمخدر كشيده مي‌شود.
دكتر رحمت‌اله حافظي بيان داشت: به نظر مي‌رسد بايد گروه‌هاي مختلف جامعه‌شناسان، هنرمندان، روانشناسان، بزرگان ديني و... كارگروه‌هايي را تشكيل دهند و از ابعاد مختلف جامعه و روان‌شناختي، براساس مباني ديني و با رنگ و لعاب هنري نسبت به جلب مشاركت همه اقشار جامعه و مقابله همه جانبه با چنين معضلي راهكارهاي درست و اجراي را پيدا كنند.
وي با اشاره به آگاهي كم جوان‌ها از موادمخدر و تبليغات سوء سوداگران مرگ ادامه داد: گروه تخصصي، روانشناسان، جامعه پزشكي كشورمان و... كه با اين معضل سر و كار دارند بايد محتواي آموزشي لازم را تهيه كنند و از پرنفوذترين رسانه در جامعه يا همان رسانه ملي پخش شود. تحقيقات و آموزش‌ها مي‌تواند در قالب كليپ‌ها، برنامه‌هاي جذاب اما با ظرافت خاص كه جنبه پند و اندرزي نداشته باشد، تهيه گردد و جوان‌ها با واقعيات در قالب يك برنامه هنري آشنا شوند. به جاي شعار و پند بايد محتواي علمي و آموزشي به آنها منتقل شود تا با شناخت بيشتر جوانان و نوجوانان با اين موادمخدر مواجه شوند و بدانند كه اين مواد تهديد كننده به شب امتحان كمكي نمي‌كند. زيرا كمك يك شبه موادمخدر خسارت‌هايي را در آينده به سلامت يك جوان خواهد زد كه ممكن است يك عمر پشيماني به همراه داشته باشد. همه بايد دست به دست هم بدهيم تا اطلاع‌رساني درست و به موقع شود.
حافظي در پاسخ به اين سئوال كه «با توجه به اين كه اعلام شده عضويت در شبكه‌هاي اجتماع جرم نيست و جوان‌ها از اين شبكه‌ها استقبال خوبي كردند، آيا مي‌توان از شبكه‌هاي اجتماعي براي اطلاع‌رساني استفاده كرد؟» پاسخ مي‌دهد: رسانه‌ها و شبكه‌هاي اجتماعي ابزار اطلاع‌رساني هستند و قطعا مي‌شود از اين ابزار كه زماني به عنوان يك تهديد محسوب مي‌شد، استفاده و آن را به يك فرصت تبديل كرد. متخصين، صاحب‌نظران و سمن‌هاي مردم نهادي كه دغدغه مبارزه با موادمخدر را دارند هم مي‌توانند به شبكه‌هاي اجتماعي وارد شده و با تشكيل گروه‌هاي مختلف اجتماعي به ريشه‌كني اين معضل بزرگ اجتماعي كمك كنند. بايد از تمام ابزارها استفاده كنيم. اگر اجماع و اهتمام بين همه ايجاد شود به طور حتم ميزان آسيب‌پذيري به حداقل ممكن خواهد رسيد.
انتهای پیام/
وي در رابطه با گرايش جوان‌ها به موادمخدر صنعتي، محرك و روانگردان‌ها افزود: علت گرايش به اين مواد بايد توسط متخصصين، كارشناسان و خبرگان فن ريشه‌يابي شده و آسيب‌شناسي انجام شود. شايد در نگاه اول داشتن فرصت‌هاي مازاد و اشغال نشده باعث گرايش آنها به موادمخدر مي‌شود. اگر اشتغال جوانان تامين شود و مشغول باشند، شايد آسيب‌هاي اين منظر كمتر شود. مسئله ازدواج به هنگام و به موقع را در دستور كار داشته باشيم جواني كه خانواده تشكيل داده بعد از خستگي ناشي از فعاليت روزانه‌اش اگر به محيط گرم خانواده بياييد كمتر در معرض خطر خواهد بود. جواني كه اشتغال نكرده يا محروم از داشتن كانون گرم خانواده است به جمع دوستان وارد شده و از ابعاد مختلف مورد تهديد قرار مي‌گيرد و نهايتا به سمت موادمخدر كشيده مي‌شود.
دكتر رحمت‌اله حافظي بيان داشت: به نظر مي‌رسد بايد گروه‌هاي مختلف جامعه‌شناسان، هنرمندان، روانشناسان، بزرگان ديني و... كارگروه‌هايي را تشكيل دهند و از ابعاد مختلف جامعه و روان‌شناختي، براساس مباني ديني و با رنگ و لعاب هنري نسبت به جلب مشاركت همه اقشار جامعه و مقابله همه جانبه با چنين معضلي راهكارهاي درست و اجراي را پيدا كنند.
وي با اشاره به آگاهي كم جوان‌ها از موادمخدر و تبليغات سوء سوداگران مرگ ادامه داد: گروه تخصصي، روانشناسان، جامعه پزشكي كشورمان و... كه با اين معضل سر و كار دارند بايد محتواي آموزشي لازم را تهيه كنند و از پرنفوذترين رسانه در جامعه يا همان رسانه ملي پخش شود. تحقيقات و آموزش‌ها مي‌تواند در قالب كليپ‌ها، برنامه‌هاي جذاب اما با ظرافت خاص كه جنبه پند و اندرزي نداشته باشد، تهيه گردد و جوان‌ها با واقعيات در قالب يك برنامه هنري آشنا شوند. به جاي شعار و پند بايد محتواي علمي و آموزشي به آنها منتقل شود تا با شناخت بيشتر جوانان و نوجوانان با اين موادمخدر مواجه شوند و بدانند كه اين مواد تهديد كننده به شب امتحان كمكي نمي‌كند. زيرا كمك يك شبه موادمخدر خسارت‌هايي را در آينده به سلامت يك جوان خواهد زد كه ممكن است يك عمر پشيماني به همراه داشته باشد. همه بايد دست به دست هم بدهيم تا اطلاع‌رساني درست و به موقع شود.
حافظي در پاسخ به اين سئوال كه «با توجه به اين كه اعلام شده عضويت در شبكه‌هاي اجتماع جرم نيست و جوان‌ها از اين شبكه‌ها استقبال خوبي كردند، آيا مي‌توان از شبكه‌هاي اجتماعي براي اطلاع‌رساني استفاده كرد؟» پاسخ مي‌دهد: رسانه‌ها و شبكه‌هاي اجتماعي ابزار اطلاع‌رساني هستند و قطعا مي‌شود از اين ابزار كه زماني به عنوان يك تهديد محسوب مي‌شد، استفاده و آن را به يك فرصت تبديل كرد. متخصين، صاحب‌نظران و سمن‌هاي مردم نهادي كه دغدغه مبارزه با موادمخدر را دارند هم مي‌توانند به شبكه‌هاي اجتماعي وارد شده و با تشكيل گروه‌هاي مختلف اجتماعي به ريشه‌كني اين معضل بزرگ اجتماعي كمك كنند. بايد از تمام ابزارها استفاده كنيم. اگر اجماع و اهتمام بين همه ايجاد شود به طور حتم ميزان آسيب‌پذيري به حداقل ممكن خواهد رسيد.
انتهای پیام/
