نپروکسن یک داروی ضد تورم، تب و گرفتگی عضلات است که بعضا از طریق فاضلاب به منابع آبی نفوذ کرده و موجب آلودگی‌های زیست محیطی می‌شود. به  همین دلیل تشخیص و اندازه‌گیری آن از اهمیت فراوانی برخوردار است. اما به کارگیری جاذب‌های موجود دشوار و زمان‌بر بوده و فناوری ساخت آنها نیز در پاره ای از موارد پیچیده است. این در حالی است که این راهکار در تمامی نقاط از جمله کشورهای در حال توسعه که فاقد متخصصین کارآمد برای استفاده از این مواد هستند، قابل استفاده بوده و زمان فرایند آنالیز بسیار کوتاه میشود. نانوکامپوزیت ساخته شده در دانشگاه صنعتی شریف، با استفاده از یک روش ساده تولید، و چند ویژگی مهم را برای کاربری آسان این جاذب‌ها ایجاد کرده است. دکتر باقری در این باره گفت: «از آنجا که ضمن تجمیع چند ویژگی مهم توانسته‌ایم عملکرد این جاذب را ساده کنیم این تحقیق به عنوان یک نوآوری توسط هیئت تحریریه مجله ارزیابی شده است.»

 وی تصریح کرد: «در این تحقیق تمرکز بر ساخت نانو کامپوزیتی بوده است که بتوان آن را به عنوان یک محیط استخراج کننده در محیط‌های آبی استفاده کرد.»

دکتر باقری درباره ساختار نانوکامپوزیت ساخته شده اینگونه توضیح داد: «کیتوسان که یک ماده طبیعی است نقش اصلی را در ایجاد ساختار نانوکامپوزیتی بازی می‌کند. این ماده همچنین یک خاصیت شبکه‌ای ایجاد کرده که تخلخل بسیاری را برای بالا بردن سطح تماس جاذب فراهم می‌کند. پیرول نیز که در این ساختار به صورت پلی‌پیرول درآمده، به عنوان جاذب اصلی عمل می‌کند.