به گزارش خبرنگار علمی باشگاه خبرنگاران، محققان دانشگاه شهید مدنی آذربایجان با همکاری دانشگاه علوم پزشکی و مرکز تحقیقات کاربردی دارویی تبریز، موفق به تولید نانوکامپوزیتهایی با قابلیت حمل و آزادسازی داروهای سرطانی شدند. این نانوکامپوزیت حساس به pH محیط است و دارو را تنها در محیط اسیدی سلولهای سرطانی رها میکند.
به گفته رسولی، بیشتر داروهای خوراکی یا تزریقی که برای درمان بیماریهای مختلف تجویز میشوند، از طریق جریان خون به بافت هدف میرسند. در این روش درمان، در مدت زمان رسیدن دارو به مقصد، بافتها و دستگاههای مختلف بدن در معرض تماس با دارو قرار گرفته و کم و بیش صدمه میبینند.
سپیده رسولی کارشناس ارشد شیمی آلی گفت: در ساخت این نانوحامل از نانوذرات سیلیکا استفاده شده است. رها شدن داروی سرطانی (متوتروکسات) از نانوحامل کوپلیمری، حساسیت مناسب و محسوسی را نسبت به pH از خود نشان میدهد.
این نانوحاملها که از تولید کوپلیمر بر پایه نانوذرات سیلیکای کاتیونی به دست آمده، میتوانند در کاهش اثرات جانبی روند درمان و حمل داروی سرطانی به تومور، نقش به سزایی ایفا کنند.
امید میرود نتایج مناسب آزمونهای انجام شده بر روی سلولهای سرطانی پستان، منجر به ایجاد امکان استفاده از این نانوحاملها در صنایع داروسازی (تهیه نانوحامل دارویی هوشمند) شود.
انتهای پیام/