به گزارش خبرنگار فناوریهای نوین باشگاه خبرنگاران؛ به گفتهی دکتر شوستاک تحقیق در این زمینه در حال دستیابی به نتایجی است که به یکی از سه روشِ زیر منجر می شود: اول اینکه می توانیم حیات را در نزدیکیمان بر روی مریخ یا قمر مشتری، اروپا کشف کنیم که در غالبِ میکروبها یا دیگر موجودات میکروسکوپی کوچک است. دوم اینکه میتوانیم گازهایی را در اتمسفرِ جهانهای بسیار دور کشف کنیم که بوسیله ی فرآیندهای حیاتی همانند فتوسنتز تولید میشوند. در آخر، میتوانیم سیگنالهای حیات بیگانگان را از طریق ایستگاههایی همانند SETI دریافت کنیم. به گفتهی شوستاک، این امر در قرن حاضر رخ خواهد داد، اما به احتمال زیاد نباید تا سال ۲۰۹۹ صبر کنیم. ۲۵ سال آتی زمال کافی است تا بتوانیم همسایگیمان را برای کشف حیات میکروبی جستجو کنیم.
با استفاده از تلسکوپ کپلر و دیگر تلسکوپهای قدرتمندی که در حال توسعه هستند، بیش از پیش به کشف شواهدی از حیات در سیاراتی که بیش از همه قابل سکونت هستند نزدیک شدهایم. در حالیکه تحقیقِ SETI به خودی خود تا سالِ ۲۰۲۹ طول نخواهد کشید، شوستاک معتقد است تا بتوانیم سریعتر به نتایج معتبری از حیات بیگانه برسیم. امیدواریم گفتهی او درست باشد و این اتفاق هرچه زودتر رخ دهد. اخیرا نیز آرایه تلسکوپهای رادیوییای مرلین (e-MERLIN) در مرکزِ اکتشافات بانک جوردل انگلیس برای استفاده در پروژههای SETI تأیید شد. این آرایهها شامل تلسکوپ لاول است که از سیگنالهای رادیویی برای جستجوی پیامهای فرازمینی استفاده میکنند و از سال ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۳ بخشی از پروژۀ فونیکس (Phoenix) در موسسهی SETI میباشد. قبلأ فناوریِ بررسی دادههای بدست آمده از فضا بسیار گران قیمت و طاقت فرسا بود، همچنین تمایز بین سیگنالهای درست فرازمینی و استدلال بر روی آنها بسیار سخت بود. اما تلسکوپهای مدرنی همانند آرایه تلسکوپیای مرلین قادرند تا دادههای بهتری را دریافت کنند. همچنین، محققان با استفاده از آرایهای مرلین و تلسکوپ لاول میتوانند تعیین کنند که کدام سیگنال منحصربفرد است.
انتهای پیام/