ارزیابی غالب در عرصه بین‌المللی و دیپلماتیک درباره روند صلح خاورمیانه این است که روند دیپلماتیک میان اسرائیل و فلسطین به بن‌بست رسیده و در میان هیاهوی بسیار در عرصه بین‌المللی از بین رفته است. گواه این مدعا نیز سخنرانی اخیر اوباما است، سخنرانی که در آن هیچ اشاره‌ای به مسئله اسرائیل و فلسطین نشد.

به گزارش سرويس بين‌ الملل باشگاه خبرنگاران، پایگاه خبری المانیتور در گزارشی ضمن بیان این مطلب آورده است: نکته شگفت‌آور در سخنرانی چهارشنبه شب اوباما این بود که وی در پاسخ به انتقادات از سیاست خارجی خود صحبت می‌کرد و در شرایطی که مسئله صلح میان اسرائیل و فلسطین یکی از اولویت‌های اصلی سیاست خارجی دولت آمریکا است، اوباما در سخنرانی خود کوچکترین اشاره‌ای به این مسئله حتی به اندازه یک جمله کوتاه هم نکرد. گویی خاورمیانه‌ای هرگز وجود نداشت.

اما مقامات اسرائیلی مدعی هستند که طی چند هفته آینده و پس از تشکیل دولت وحدت فلسطینی این روند تغییر خواهد کرد و مسئله دیپلماسی میان دو طرف از سر گرفته خواهد شد. زیرا تشکیل دولت وحدت فلسطینی با گروه‌ها و افرادی محقق خواهد شد که اعضای اصلی آن از جنبش فتح هستند و محمود عباس نیز در آن نقش اصلی را ایفا خواهد کرد. اما مهم‌تر از آن اینکه نهادهای اطلاعاتی و وزارت خارجه اسرائیل معتقدند دولت جدید فلسطین شرایط سه گانه کمیته چهارجانبه صلح مبنی بر به رسمیت شناختن اسرائیل از سوی حماس، پذیرش توافق‌های قبلی میان اسرائیل و تشکیلات خودگردان فلسطین از سوی حماس و در نهایت کنار گذاشتن فعالیت‌های نظامی این جنبش را خواهد پذیرفت.

اما اگر تحقق چنین چیزی امکان‌پذیر باشد، باید از آن به عنوان یک پیشرفت دیپلماتیک بین‌المللی دراماتیک یاد کرد. زیرا حماس هیچ یک از این سه شرط را نمی‌پذیرد و معتقد است که سرزمین فلسطین متعلق به اسلام است و به همین دلیل است که اسرائیل و حماس هرگز نتوانسته‌اند مستقیما با هم ارتباط برقرار کنند.

اما تحقق این امر بسیار غیرمحتمل است. زیرا از یک طرف حماس هرگز دکترین خود را تغییر نمی‌دهد و اسرائیل را به رسمیت نخواهد شناخت. از سوی دیگر مسئله این است که در صورت تشکیل دولت وحدت ملی، این دولت نماینده فلسطین برای از سرگیری مذاکرات با اسرائیل خواهد بود و این در شرایطی است که کابینه راستگرای اسرائیل که شخص نتانیاهو نیز خود بخشی از آن است، مجبور به به رسمیت شناختن دولت جدید با مشارکت حماس خواهد شد.

اما در صورت عدم تحقق این امر، دنیا دولت جدید فلسطین را به رسمیت خواهد شناخت(همان‌طور که اخیرا این مسئله از سوی دولت آمریکا عنوان شد)، و در آن صورت دولت نتانیاهو در یک انزوای شدید فرو خواهد رفت. وی در آن زمان مجبور خواهد بود میان خواست جامعه بین‌المللی و خواست راستگرایان دولت خود یکی را انتخاب کند. حزب لیکود و حزب بیتنا به رهبری آویگدور لیبرمن و از سوی دیگر حزب متبوع نفتالی بنت، وزیر دارایی اسرائیل با پذیرش خواست جامعه بین‌المللی مخالفت خواهند کرد و تنها کسی که با بازگشت به مذاکرات موافق است، تزیپی لیونی، وزیر دادگستری و رئیس هیئت مذاکره‌کننده اسرائیل است. 

در واقع این یک بازی جدید است که با توجه به تعویض عناصر بازی، تحقق هر اتفاقی ممکن است. از سوی دیگر مسئله انتخاب رئیس آینده کابینه اسرائیل نیز بر ابهامات این مسئله خواهد افزود. بر اساس قوانین اسرائیل، رئیس رژیم می‌تواند نخست‌وزیر را برکنار و فرد دیگری را جایگزین وی کند، مسئله‌ای که به کابوس کابینه نتانیاهو تبدیل شده است. 

البته احتمال اگرچه تحقق این امر بسیار کم است، اما نگرانی‌های نتانیاهو همچنان باقی است. زیرا اگر حزب متبوع لیونی تصمیم به اتحاد با حزب هرتزوگ اسرائیل بگیرد، وضع حزب نتانیاهو بسیار دشوار خواهد شد و احتمال سقوط کابینه وی بیشتر می‌شود. بنابراین با توجه به این مسائل به نظر می‌رسد نتانیاهو راهی را انتخاب خواهد کرد که به ادامه حضور کابینه وی در راس قدرت اسرائیل بیانجامد و آن کاهش فشارهای بین‌المللی بر اسرائیل از طریق تغییر روش این کابینه در مذاکرات صلح است. زیرا اسرائیل اطمینان دارد که آمریکا دیگر مایل به ادامه مذاکرات بر اساس شیوه قبلی نیست. بنابراین کابینه نتانیاهو باید برای تغییر روش خود در زمینه مذاکرات صلح تلاش کند.


انتهای پیام/
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار