مهمترین رخداد امروز سالروز ولادت با سعادت حضرت ابا عبدالله الحسین سلام الله علیه، سوم اختر تابناک آسمان ولایت و امامت می باشد.

1430 سال پیش در چنین روزی در سال 4 هجری قمری  آقاى شهيدان و سرور و سالار شيعيان و دلباختگان، اشك هر مؤمن، امام زاهد عابد، شهيد غريب، عطشان نينوا حضرت اباعبداللّه‏ الحسين الشهيد عليه ‏السلام عالم را به نور خود منور فرمود.  اقوال ديگر در ولادت آن حضرت پنجم شعبان  و 13 ماه رمضان  و آخر ربيع الاول سال 3 ه   و پنجم جمادى الاولى  و دوازدهم رجب است.

القاب امام حسين عليه ‏السلام
نام مبارك آن حضرت در تورات شبير و در انجيل طاب است. پدرشان مولانا و مقتدانا اميرالمؤمنين على بن ابى ‏طالب عليه‏ السلام و مادرشان حضرت وليَّة اللّه‏ و حَبيبَتُه خاتون دو سرا صديقه كبرى فاطمه زهرا عليه االسلام است.

كنيه آن حضرت ابوعبداللّه‏ و كنيه خاص آن حضرت ابوعلى است. القاب حضرت الشهيد، السعيد، السبط الثانى، الامام الثالث، الرشيد، الطيب، الوفى، السيد، الزكى، المبارك، تابع لمرضات اللّه‏ است.

پيامبر صلى‏الله ‏عليه‏ و‏آله در ولادت امام حسين عليه‏ السلام هنگامى كه خبر ولادت آن حضرت به پيامبر گرامى صلى ‏الله ‏عليه‏ و‏آله رسيد، به خانه اميرالمؤمنين عليه‏ السلام آمدند و به اسماء فرمودند تا مولود را بياورد. اسماء حضرت را در پارچه ‏اى سفيد پيچيد و خدمت رسول اكرم صلى‏ الله عليه‏ و‏آله آورد. پيامبر صلى ‏الله‏ عليه ‏و‏آله در گوش راست آن حضرت اذان و در گوش چپ اقامه فرمودند.

روز اول يا هفتم ولادت، امين وحى الهى جبرئيل فرود آمد و عرض كرد: «سلام خداوند بر تو باد اى پيامبر، اين نوزاد را به نام پسر كوچك هارون شبير نام بگذار، كه به عربى حسين گفته مى ‏شود. چون على عليه‏ السلام براى شما بسان هارون براى موسى بن عمران است، جز آنكه شما خاتم پيامبرانى».

به اين ترتيب نام پر عظمت «حسين» از جانب پروردگار براى دومين فرزند فاطمه عليه االسلام انتخاب شد. در اين روز ملائكه آسمان‏ها براى عرض تهنيت به مناسبت اين ولادت خدمت پيامبرصلى ‏الله ‏عليه‏ و‏آله رسيدند و از خاك قبر آن بزرگوار براى پيامبر صلى‏ الله‏ عليه ‏و‏آله آوردند و به آن حضرت تعزيت نيز گفتند.

يكى از معجزات روز ولادت آن حضرت اين بود كه فطرس ملك  يا دردائيل  پناه به آن امام مظلوم برد و خداوند او را بخشيد و او را به مقام قبلى ‏اش بازگردانيد.

دوران زندگى امام حسين عليه ‏السلام
آن حضرت شش سال و چند ماه با جد گرامى خود رسول اكرم صلى ‏الله‏ عليه ‏و‏آله بود. مدت سى سال با پدر بزرگوار خود مولاى متقيان اميرالمؤمنين عليه‏ السلام زندگى كرد، و در جمل، صفين و نهروان شركت داشت.

در دوران زمامدارى عمر، امام حسين عليه‏ السلام در سن ده سالگى وارد مسجد شد و خليفه دوم را بر منبر پيامبر صلى‏ الله ‏عليه‏ و‏آله مشاهده كرد كه سخن مى ‏گفت. از منبر بالا رفت و از وی خواست تا از منبر پدرش رسول خدا صلى ‏الله ‏عليه‏ و‏آله فرود آید.

بعد از شهادت اميرالمؤمنين عليه ‏السلام همراه و شريك رنج‏هاى امام حسن عليه ‏السلام بود، و شاهد بود كه معاويه و ديگر منافقين و كافران چگونه دهان آلوده خود را به بدگويى پدر بزرگوارش اميرالمؤمنين و برادرش امام حسن عليهماالسلام مى‏ گشايند.

پس از آنكه امام مجتبى عليه ‏السلام را مظلومانه شهيد كردند؛ امامت به آن وجود سرا پا جود رسيد، و بعد از مصائب و اذيت‏ها و زخم زبان‏ها، در روز عاشورا آن حضرت را به شهادت رسانيدند.

در اين روز توقيع مبارك از ناحيه امام زمان عليه ‏السلام در رابطه با ولادت امام حسين عليه ‏السلام به قاسم بن علاء همدانى صادر شد.

2. ورود امام حسين عليه ‏السلام به مكه

از دیگر رخدادهای مهم امروز تقویم اسلام می توان به ورود حضرت اباعبدالله الحسین سلام الله علیه به مکه اشاره کرد.

1375 سال پیش در شب جمعه سوم شعبان سال 60 ه  امام حسين عليه ‏السلام وارد مكه شدند و تا ذى‏الحجه در آنجا اقامت داشتند.