بهنظر میرسد، کاشی یا آجر حتا اگر ارزشمند و قدیمی باشد، برای کسانی که میخواهند تاریخ و هنر ایران را به حراج بگذارند، تفاوتی ندارد، چون در مدت 5 / 1 ماه گذشته و با وجود هشدارهای دادهشده دربارهی وضعیت این بنا، باقیماندههای خانه نیز آسیب دیده و پنجرههای بیرونی و در ورودی بنا هم به فهرست بخشهای آسیبدیده اضافه شدهاند.
این خانه تا قبل از وقوع انقلاب در مصر، بهصورت اجارهای در اختیار دفتر حافظ منافع مصر در ایران بود؛ اما پس از انقلاب مصر، این بنا تخلیه و متروکه شد و چند سال پیش، مالک خانه با همدستی عتیقهفروشان محدودهی خیابان شریعتی و منطقهی شمیران، کاشیها، درها و پنجرههای باارزش، آیینهکاریها و هر شیء ارزشمند بهکار رفته در خانه را بهوسیلهی تیشه و پتک کندند و با خود بردند و حالا بخشی از تزیینات و کاشیهای این خانهی ارزشمند و قدیمی در یکی از گالریهای شمال تهران منتظر صاحبی جدید هستند.
هرچند با رسانهای شدن شرایط این خانه، ادارهی میراث فرهنگی و گردشگری استان تهران که تا پیش از این بهنظر میرسید، از وجود چنین بنایی اطلاع ندارد، از بررسی موقعیت خانه و انجام مقدمات کار برای ثبت آن در فهرست آثار ملی خبر داد، اما بعد از آن، هیچ خبری دربارهی ثبت ملی آن منتشر نشد.
در وضعیت کنونی، حتا اگر حرف سازمان میراث فرهنگی نداشتن اعتبار برای تملک خانه باشد، دست کم میتواند به اعلام آمادگی «شاهرخ فرخ ابراهیمی» که خود را از نسل سوم نوادگان «کاشفالسلطنه» میداند، برای کمک به حفظ خانه توجه کند.
ابراهیمی 20 اسفندماه سال گذشته به خبرنگار ایسنا گفت: «کاشفالسلطنه» فقط به من و خانوادهی من متعلق نیست. هرچند از نظر ژنتیک و علاقهمندیام به این حوزه، دوست دارم در این زمینه کاری کنم؛ ولی برای به نتیجه رسیدن این کار باید همه دست به دست هم دهیم. نخست باید با سازمان میراث فرهنگی ارتباط برقرار کنیم. سپس با همکاری این سازمان و شهرداری میتوانیم مراسمی داشته باشیم و از علاقهمندان به حوزهی میراث فرهنگی و آثار تاریخی برای خریدن خانه و آثار قرارگرفتهی آن در گالریها، از مردم کمک بگیریم.
او یادآوری کرد: از زمان انتشار خبر «غارت آثار خانه پدر چای ایران» بسیاری
از کارشناسان و حتا متخصصان حوزههای مختلف در مقالات مختلف، بر لزوم حفظ و
نگهداری این خانهی تاریخی و آثار آن تأکید کردهاند.