به گزارش خبرنگار اقتصادی باشگاه خبرنگاران؛مهریز از کهن ترین شهرهای ایران است که در ۳۰ کیلومتری جنوب شرقی یزد قراردارد.

از دید بعضی از باستان شناسان، این شهر قبل از یزد جایگاه تمدن و زندگی بوده است بطوری که در چندین سال پیش استخوان انسانی در شیرکوه به دست آمد که پس از رادیو کربن شدن در آمریکا، قدمت آن ۴۰ هزار سال تخمین زده شد.

بنای شهر مهریز را به مهرنگار دختر انوشیروان ساسانی نسبت داده اند که در گذشته به نام مهرجرد یا مهریجرد خوانده می شده است.
اولین نشانه کهن این شهر، کوه لاخصه (غربال بیز) است که نام آن از دختری به نام لاکسیا از زنان هخامنشی گرفته شده است.

در دامنه کوه «غربال بیز» چشمه ای وجود دارد که از شکاف کوه سرازیر می شود.
 حوالی این چشمه به احتمال بسیار، سرچشمه تمدن در این منطقه بوده است. به طوری که حفاری های اخیر در چند صدمتری چشمه و پیدا شدن آثاری دال بر استقرار ، خود مؤید این مطلب است.
در طی کاوش های انجام شده در سایت غربال بیز بخش عمده ای از یک بنای خشتی که احتمالاً یک بنای مذهبی متعلق به دوران اشکانی است کشف شد.
 این بنا با وسعت ۱۶۰۰ متر مربع نخستین اثر مکشوفه از اشکانیان در مرکز ایران به شمار می رود. همچنین در اطراف مجموعه فوق آثاری از گورستان و آثاری از معدن کاری کهن نمایان شد که در حال مطالعه و بررسی است.
شهرستان مهریز طبق سرشماری سال ۱۳۸۰ ، بیش از ۳۰۰ اثر قدیمی و باستانی را در خود جای داده که با استقرار اداره میراث فرهنگی در مهریز، بازسازی و مرمت ۱۳ اثر مهم که در ذیل بدانها پرداخته می شود، آغاز شد.
 
 انتهای پیام/