به گزارش سرويس بين‌ الملل باشگاه خبرنگاران، پایگاه تحلیلی "کانترپانچ" در مقاله‌ای به قلم "شاموس کوک" می‌نویسد: زندگی در انکار، ساده‌ترین راه برای طفره رفتن و دوری جستن از حقایق تلخ است اما این کار برای دولتی چون دولت آمریکا، یک راه وحشتناک برای اداره سیاست خارجی به شمار می‌رود. اخیرا جان کری، وزیر امور خارجه اوباما، انتخابات سوریه را به باد تمسخر گرفته و آن را اقدامی «بیهوده» خوانده است. رسانه‌های آمریکایی نیز به اطاعت از وی، موافقت خود را با سخنان او اعلام کرده‌اند؛ در حالیکه دیگر نقاط جهان، دیدگاه‌های واقع‌گرایانه‌تری نسبت به این موضوع داشته‌اند. این درست است که برگزاری انتخابات در طول جنگ داخلی و در شرایط حاضر، به لحاظ دموکراتیک ایده‌آل نیست اما حقایق عمیق‌تری که در نتیجه انتخابات سوریه بر همگان نمایان شد، از سوی دولت و رسانه‌های آمریکا، کاملا نادیده گرفته شده است.

 

جالب اینجا است که تنها تعداد معدودی از دولت‌ها و رسانه‌ها در مورد منصفانه بودن انتخابات سوریه برای آن دسته از کسانی که قادر به رای دادن بودند، ابراز تردید کردند. درحالی که آمار و ارقام اعلام شده از سوی دولت سوریه، به طور جدی مورد تردید قرار نگرفته است.

نتایج انتخابات، کسانی را که با سیاست‌های داخلی سوریه آشنایی دارند، غافلگیر نکرد. تلویزیون روسیه، به دو دلیل کاملا واضح که پیروزی بشار اسد را محقق کرده است، اشاره کرد که عبارتند از:

1) رئیس‌جمهور هرگز حمایت هواداران اصلی خود ـــ نیروهای مسلح روسیه، نخبگان دولتی و مالی، اقلیت‌ها (مسیحیان، دروزیان، علویان، شیعیان و ...) و سنی‌های سکولار (بیشتر اعضای 3 میلیونی حزب بعث، سنی هستند) ــ را از دست نداد.

2) مخالفان اساسا قادر به ارائه جبهه‌ای منسجم و خط مشی سیاسی مشترک نبودند ـــاین مسئله مخالفان داخلی و خارجی را شامل می‌شود ــ صرف نظر از اینکه از یک کاندیدای واحد نیز پشتیبانی نمی‌شد.

 

جان کری در حالیکه این حقایق را نادیده گرفته بود، تلاش کرد تا با افزودن این جمله که: «شما نمی‌توانید در جایی که میلیون‌ها نفر از مردم شما قادر به رای دادن نیستند، انتخابات برگزار کنید»،‌«بیهوده» خواندن این انتخابات را توجیه کند. اما واقعیت این است که دولت سوریه به جز یک شهر، کنترل تمام شهرهای بزرگ سوریه را در اختیار دارد؛ در حالی که بیشتر قدرت شورشیان سوری، در مناطق کم‌جمعیت روستایی متمرکز است.

از این رو، مشارکت 73 درصدی رای‌دهندگان واجد شرایط در پای صندوق‌های رای و حمایت 88 درصدی آن‌ها از بشار اسد، نه تنها اقدامی بیهوده نبود، بلکه کاملا معنادار است. 11 میلیون از 15 میلیون نفر در این رای گیری شرکت کردند. نکته معنادار دیگر، مشارکت مردم در کشورهای همسایه، به ویژه در لبنان و اردن است؛ جایی که ده‌ها هزار نفر از پناهندگان سوری، در سفارت سوریه به بشار اسد رای دادند. البته این حقیقت، با دروغ طولانی مدت غرب مبنی بر اینکه این پناهندگان سوری همگی «قربانیان بشار اسد» هستند، مستقیما در تضاد است.

 

در حقیقت، شهروندان سوری در سراسر جهان در سفارتخانه‌های کشور خود با اشتیاق زیادی به بشار اسد رای دادند. این مسئله باعث نشد که رسانه‌های آمریکایی در مورد موضع ضد اسد خود تجدید نظر کنند. به همین نحو، رسانه‌ها در واکنش به تظاهرات هواداران بشار اسد در سرتاسر آمریکا که در اعتراضات ضد جنگ، در پاسخ به برنامه اوباما برای حمله به سوریه شرکت کرده‌ بودند، سکوت کامل اختیار کردند.

شاید قابل تامل‌ترین حقیقتی که انتخابات سوریه افشا کرد، این بود که اگر دخالت‌های آمریکا و متحدانش نبود، جنگ سوریه مدت‌ها پیش پایان می‌یافت و خون ده‌ها هزار نفر از مردم بی‌گناه سوریه پایمال نمی‌شد و میلیون‌ها نفر از مردم این کشور از خانه‌های خود آواره نمی‌شدند.

 

در حال حاضر کاملا روشن است که نیروی محرکه جنگ در سوریه، مدت‌ها است که از خارج از این کشور کنترل و هدایت می‌شود. مردمی که در داخل خاک این کشور زندگی‌ می‌کنند، خواستار صلح هستند. رسانه‌ها مدت زیادی است اذعان می‌کنند که سازمان سیا، متحدان منطقه‌ای آمریکا از جمله عربستان سعود، قطر، ترکیه و ... را با تشویق آن‌ها به ارسال اسلحه به شورشیان و آموزش مبارزان خارجی، علیه دولت سوریه به مبارزه دعوت مي‌کند. اگر چنین اقداماتی صورت نمی‌گرفت، شورشیان مدت‌ها پیش، از قتل و خونریزی مردم سوریه دست کشیده بودند.

 

این انتخابات در نهایت ثابت کرد که جنگ سوریه، خواسته مردم این کشور نیست. شاید بسیاری از مردم سوریه به این خاطر به بشار اسد رای دادند تا به دنیا نشان دهند که آن‌ها از شورشیان حمایت نمی‌کنند.

آیا اوباما به این سخنان گوش خواهد داد؟ محال است. گزافه‌گویی‌های جان کری در مورد انتخابات، با بیشتر نقاط دنیا در تضاد است اما کاملا در راستای چشم‌انداز غیرقابل دسترس دولت اوباما در مورد اوضاع سوریه قرار دارد.

به علاوه، اوباما اخیرا در سخنرانی بزرگ خود در دانشکده نظامی «وست پوینت»، باز هم بر سیاست ناکام خود در قبال سوریه تاکید، و اعلام کرد که «حمایت‌های خود را آن دسته از مخالفان سوری که بهترین جایگزین تروریست‌‌ها و دیکتاتورهای ظالم به شمار می‌روند، افزایش خواهد داد.»

در حال حاضر افزایش کمک‌ها به شورشیان سوری، تنها به این معنا است که قرار است خون بیشتری ریخته شود.

 

برنامه‌ای که اوباما در «وست پوینت» از سیاست خارجی خود تشریح کرد، مبنی بر «مسلح کردن شورشیان میانه رو»، همان استراتژی مندرسی است که اوباما از سال 2011 برای توجیه حمایت‌های مالی و نظامی و آموزش شورشیان سوری در پیش گرفته است و به طولانی شدن فاجعه سوریه و احیای افراطی گری اسلامی و تروریسم در منطقه منجر شده است.

جالب اینجا است که اوباما در سخنرانی خود در دانشکده «وست پوینت» از اختصاص بودجه 5 میلیارد دلاری در منطقه با هدف مبارزه با تروریسم خبر داد که شکی نیست که این کار راه دیگری برای اعطای «قانونی» کمک‌های مالی بیشتر برای هدف قرار دادن دولت بشار اسد و در عین حال افزایش تروریست‌ها در منطقه است.

 

علاوه براین به تازگی فاش شده است که اوباما موشک‌اندازهای پیشرفته ضدتانک آمریکایی را در اختیار گروه‌های شورشی  قرار می‌دهد و این به معنای ریختن خون بیشتر در خاک سوریه است. اوباما با ادامه این سیاست که مردم سوریه به وضوح با آن مخالفت کردند، ثابت می‌کند که وی نه برای دموکراسی و نه برای جان مردم سوریه، هیچ ارزشی قائل نیست و حتی به خواسته مردم آمریکا نیز اهمیت نمی‌دهد. در یک نظرسنجی که در سال 2013 توسط مرکز تحقیقات «پیو» صورت گرفت، معلوم شد که «70 درصد از مردم آمریکا مخالف مسلح کردن شورشیان سوری هستند.» در حال حاضر این مخالفت‌ها افزایش پیدا کرده است.

سیاست اوباما در قبال سوریه، در داخل و خارج از آمریکا، به عنوان سیاستی شکست خورده، محکوم شده است اما با این همه، حتی پس از آنکه اکثر مردم سوریه برای صلح رای دادند، هیچ نشانه‌ای از جانب وی، مبنی بر توقف این سیاست مشاهده نشده است. این همان صلحی است که مردم آمریکا و سایر مردم جهان خواستار آن هستند.