کارشناس چینی:
حتی اگر توافق جامع حاصل نشود، طرفین باید توافق موقت جدیدی امضا کنند
کارشناس در گفتگو با شبکه تلویزیونی انگلیسی زبان چین گفت: به عقیده من حتی اگر در مذاکرات چهار روزه هفته آتی در وین توافق جامع حاصل نشود، طرفین باید توافق موقتی جدیدی امضا کنند و در پی آن، به دنبال دستیابی به توافق جامع باشند.
به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از شبکه تلویزیونی سی سی تی وی چین، "لی گوئوفو"، محقق ارشد در اندیشکده مطالعات بین‌المللی چین، ضمن گفتگوی زنده اختصاصی در استودیوی این شبکه با مجری خبر سی سی تی وی درباره گفتگوهای دو جانبه اخیر بین ایران و آمریکا در ژنو و همچنین مذاکرات مستقیم آتی میان ایران و روسیه در رم پیش از آغاز مذاکرات رسمی هسته‌ای آتی در 16 ژوئن در وین گفت: به نظر من این گفتگوها بسیار حائز اهمیت است و برخی از کارشناسان می‌گویند اینها در حقیقت نوعی مشاوره‌های مستقیم و دوجانبه، قبل از برگزاری مذاکرات رسمی چندجانبه در وین به حساب می‌آید.
وی تأکید کرد: در میان تمامی این گفتگوها، گفتگوی مستقیم و دوجانبه میان ایران و آمریکا از همه مهم‌تر است. با این که مذاکرات هسته‌ای تاکنون پیشرفت‌هایی داشته است، هنوز شکاف‌ها و اختلافات مهمی میان طرفین باقی مانده است. در حال حاضر، مذاکرات دو کشور به مرحله‌ی بسیار حساسی رسیده است که مستلزم اتخاذ تصمیم‌های قاطع و سخت از طرف هر دو کشور است، تا روند گفتگوها قابل پیشرفت به جلو باشد. به نظر من، این نوع مشاوره‌های رو در رو میان ایران و سایر کشورهای مذاکره کننده با ایران، با این هدف انجام می شود که ببینند طرف های مختلف برای پیشبرد روند گفتگوها چه اقداماتی می توانند انجام دهند. از همین رو، موضوعات روحی و روانی نیز در این مسئله دخیل هستند. ما می دانیم که اوباما به این توافقنامه نیاز دارد، همچنانکه ایران نیز به آن احتیاج دارد، اما سؤال اصلی این است که کدامیک از این دو، به این توافق (جامع) بیشتر نیاز دارد. آن کشوری که بیشتر نیاز دارد، باید اولین تصمیم مهم سیاسی را بگیرد و اولین امتیازات را بدهد تا راه برای دستیابی به توافق جامع هموار شود.
گوفو افزود: مسئله اصلی در حال حاضر این است که آیا طرفین قادر خواهند بود تا سررسید 20 ژوئیه به نتیجه برسند، یا این که این سررسید باید مدتی دیگر، مثلاً شش ماه، تمدید شود. به نظر من ایران و آمریکا که هر دو به این توافق نیاز دارند، بهتر است با هم بنشینند به نوعی توافق، که لزوماً جامع یا نهایی نخواهد بود، تا قبل از این سررسید یا کمی بعد از 20 ژوئیه دست پیدا کنند. مثلاً می توانیم این پیمان را پیمان (موقتی) ژنو-2 بنامیم.
این کارشناس چینی در خاتمه اضافه کرد: من از کوتاه شدن مدت مذاکرات آتی وین تعجب نخواهم کرد، زیرا که اگر هر یک از دو کشور ایران یا آمریکا تصمیم سیاسی مهمی بگیرد، آنگاه ممکن است مذاکرات چندجانبه‌ی 16 الی 20 ژوئن در وین، حتی دو روز زودتر از موعد 20 ژوئن به پایان برسد.
وی افزود: اگر همه طرف ها با هم به توافق برسند، به چهار روز مذاکرات نیاز نخواهد بود و حتی اگر توافقی حاصل نشود و طرفین متوجه شوند که طرف مقابل حاضر به دادن امتیاز نیست، باز هم به چهار روز مذاکره نیاز احساس نخواهد شد. به خصوص مذاکرات دو جانبه ای که پیش از برگزاری گفتگوهای 16 تا 20 ژوئن برگزار شده و بعضاً برگزار خواهد شد، به میزان قابل توجهی نتایج مذاکرات آتی وین را رقم خواهد زد و لذا شاید دو روز مذاکره در ژنو برای همه طرف‌ها کافی باشد.
انتهای پیام/
