الیزابت دوم، ملکه بریتانیا، هر سال همزمان با سالروز تولد خود برای تقدیر از شخصیت‌های مختلف نشان‌هایی را به آنها اهدا می‌کند.

امسال دنیل دی لوییس، هنرپیشه سرشناس، از ملکه الیزابت لقب شوالیه دریافت کرد. او اولین فردی است که تاکنون سه بار برنده جایزه اسکار بهترین هنرپیشه شده است.

به نوشته بی بی سی فارسی، آنجلینا جولی، هنرپیشه صاحب‌نام هم به دلیل خدماتش در به راه انداختن کارزاری برای پایان دادن به خشونت جنسی در مناطق جنگی، لقب افتخاری بانو (dame) دریافت کرد.

جولی در واکنش به دریافت این لقب گفته است: "فعالیت برای مقابله با خشونت جنسی و کار کردن با کسانی که از تجاوز جان به در برده‌اند، به تنهایی یک افتخار است. می‌دانم که دستیابی به اهدافمان (در مقابله با خشونت‌های جنسی در جنگ) به اندازه یک عمر طول خواهد کشید و من شخصا تمام زندگیم را صرفش خواهم کرد."

نمایش تبلیغاتی آنجلینا جولی در مناطق جنگ زده ای نظیر سوریه، عراق، کنگو و افغانستان برای پایان دادن به خشونت جنسی در حالی به راه افتاده است که جنگ و به تبع آن خشونت جنسی در این کشورها موقتی بوده است در حالی که ارتش آمریکا به عنوان بزرگترین دستگاه جنگی جهان، دهه هاست با مساله جنگ و تجاوزهای جنسی در بین خدمه خود درگیر است و این مساله به یک چالش اساسی و رسوایی اخلاقی بزرگ در پنتاگون تبدیل شده است اما هیچگاه دیده نشده آنجلینا جولی به آنجا سری بزند و به این موضوع بپردازد. شاید این عدم حضور به نقش ها و زندگی شخصی وی برمی گردد که برای آمریکایی ها مساله ای بی پرده و بی عیان است.

آنجلینا جولی نماد خشونت جنسی در هالیوود است. حتی در آمریکا بعضی‌ها اعتقاد دارند او شاید از نژاد خاص جن و پری باشد! نکته قابل ملاحظه در مورد اویل بازیگری او علاقه ویژه اش برای حضور در نقش‌هایی مانند جادوگرها، نقش‌های مرموز، نقش زنان فاحشه و حتی نقش زنانی است که مورد اعمال جنسی همراه با خشونت فراوان قرار می‌گیرند.

به قول شان استون بازیگر هالیوود، آنجلینا جولی در واقع دچار یک تناقض رفتاری است. از یک طرف همزادپنداری زیادی برای جادوگری در خدمت اهریمن بودن و یا ایفای نقش‌های روابط جنسی همراه با خشونت احساس می‌کند و از طرف دیگر، یک فعال در امور انسان دوستانه با سازمان ملل هست. برای همین، مردم را در شناخت و تحلیل رفتارش دچار سردرگمی می‌کند.

چه کسانی نشان افتخار ملکه بریتانیا را نپذیرفتند؟

برای نخستین بار، فهرستی از کسانی که در فاصله سال های ۱۹۵۱ تا ۱۹۹۹ نشان های افتخاری و القاب اعطا شده از سوی ملکه بریتانیا را نپذیرفته بودند انتشار یافت. همگی این افراد اکنون درگذشته اند و بنابراین زمینه ای برای مصاحبه با آنها وجود ندارد تا اگر خواستند دلایل خود را برای رد این جایزه فاش کنند.

رولد دال

بر اساس اطلاعات رسمی منتشر شده از سوی دولت بریتانیا، رولد دال، محبوب ترین نویسنده بریتانیا، و لوسین فروید بزرگترین نقاش این کشور، از جمله کسانی بوده اند که نشان های افتخار ملکه بریتانیا را نپذیرفتند.

لوسین فروید

تاکنون این اطلاعات تا آن حد سری بودند که قانون "جواز انتشار اطلاعات پس از ۳۰ سال" هم شامل آن نشده بودند.

خبر کسانی که در فهرست دریافت کنندگان نشان های افتخار در مراسم سال نو یا سالروز تولد ملکه قرار داشته اند و نشان های "افسر امپراتوری بریتانیا"، "فرمانده امپراتوری بریتانیا" و "شوالیه" را نپذیرفته اند، معمولا تنها زمانی علنی شده که خبرش به رسانه ها درز کرده است.

در این فهرست مجموعا نام ۲۷۷ نفر به چشم می خورد که فرانسیس بیکن، نقاش، و ال اس لوری، نقاش، هنری مور، مجسمه ساز، و آلدوس هاکسلی، رمان نویس از آن جمله اند.

" آلفرد هیچکاک در سال ۱۹۶۲ نشان فرمانده امپراتوری بریتانیا را رد کرد ولی چهار ماه پیش از مرگش در سال ۱۹۸۰ نشان شوالیه را از ملکه پذیرفت." احتمال برخی فشارها در این زمینه می رود.

چنان که در این فهرست پیداست، ال اس لوری، با امتناع از پذیرش ۵ نشان و لقب اهدایی، بیش از هر کس دیگری این نشان ها رد کرده است. او در سال ۱۹۵۵ نشان "افسر امپراتوری بریتانیا"، در سال ۱۹۶۱ "نشان فرمانده امپراتوری بریتانیا" و در سال ۱۹۶۸ نشان شوالیه را رد کرده است.

آلفرد هیچکاک

فرانسیس بیکن در سال ۱۹۶۰ نشان فرمانده امپراتوری بریتانیا را رد کرد. همچنین لوسین فروید در سال ۱۹۷۷ حاضر نشد که نامش در فهرست دریافت کنندگان نشان سلطنتی در مراسم سلطنتی سال نو قرار بگیرد.

رولد دال که در سال ۱۹۶۸ نشان فرمانده امپراتوری بریتانیا را رد کرد، در شمار تعدادی از نویسندگان بود که با این نشان به سردی و بی اعتنایی برخورد کردند. سی اس لوییس، نویسنده، هم در سال ۱۹۵۲ حاضر به پذیرفتن نشان فرمانده امپراتوری بریتانیا نشد.

دیگر کسانی که گفتند: " نه"

    گراهام گرین، نویسنده، در سال ۱۹۵۶ نشان فرمانده امپراتوری بریتانیا را رد کرد.

    ترور هاوارد، هنرپیشه و بازیگر فیلم "برخورد کوتاه" در سال ۱۹۸۲ نشان فرمانده امپراتوری بریتانیا را رد کرد.

    رابرت مورلی، بازیگر در سال ۱۹۵۷ نشان افسر امپراتوری بریتانیا را پذیرفت ولی در سال ۱۹۷۵ نشان شوالیه را نپذیرفت.

    جی بی پریستلی، نمایشنامه نویس، در سال ۱۹۶۵ لقب سناتوری مادام العمر را قبول نکرد.

    اولین وو، نویسنده رمان "دیدار دوباره از برایدزهد" در سال ۱۹۵۹ نشان فرمانده امپراتوری بریتانیا را رد کرد.

    رابرت گریوس، شاعر، در سال ۱۹۵۷ نشان افتخاری اش را نپذیرفت.

    فیلیپ لارکین، برنده نشان طلایی شعر ملکه حاضر به پذیرش نشان افسر امپراتوری بریتانیا در سال ۱۹۶۸ نشد.

    اودری کالاگان، همسر جیم کالاگان، نخست وزیر پیشین بریتانیا، در سال ۱۹۷۹ حاضر به پذیرش لقب تشریفاتی "Dame" (بانو) نشد.

"بازی مهمل"

تعدادی از شخصیت های مشهور نشان سلطنتی را یا نپذیرفتند یا پس دادند.

جان لنون، اسطوره باند بیتل ها در سال ۱۹۶۱ نشان "عضو امپراتوری بریتانیا" را همراه با یادداشتی خطاب به ملکه پس داد. جان لنون در این یادداشت نوشته بود: "علیا حضرت، من این نشان را در اعتراض به مشارکت بریتانیا در قضیه نیجریه- بیافرا، در اعتراض به حمایت ما از آمریکا در ویتنام و در اعتراض به پایین آمدن "بوقلمون سرد" در لیست آهنگ های پرفروش پس می دهم."

جی جی بالارد، نویسنده، نیز از پذیرفتن نشان "فرمانده امپراتوری بریتانیا" سرباز زد. از او نقل شده است که گفته او با "بازی مهمل" نظام اعطای نشان، مخالف است.

هدیه داده شده پس گرفته شد!

در برخی مواقع اگر دریافت کننده مجرم! شناخته شود نشان های افتخار او مصادره می شود؛ در مورد راجر کسمنت، افسر متولد ایرلند هم همین اتفاق افتاد. او به دلیل کمک به کسانی که در قیام عید پاک ایرلند در سال ۱۹۱۶ به خیانت متهم و اعدام شد و نشان سلطنتی خود را از دست داد.

کمیته مصادره نشان های افتخاری معمولا به صورت محرمانه عمل می کند.